zaterdag 31 maart 2012

Circus Herman Renz/VNCO vs. gem. Winschoten

Uitspraak Rechtbank Groningen (fragm.)

Eiseressen: Circus Herman Renz & VNCO
Verweerder: burgemeester Winschoten 

Artikel 2.2.2 Apv van Winschoten, getiteld 'Evenement', luidt sinds 27 september 2006 als volgt:

1. Het is verboden zonder vergunning van de burgemeester een evenement te organiseren.
2. De vergunning kan worden geweigerd in het belang van:
a. de openbare orde;
b. het voorkomen of beperken van overlast;
c. de verkeersveiligheid of de veiligheid van personen of goederen;
d. de zedelijkheid of gezondheid;
e. het welzijn van dieren.
.
3. Het bepaalde in lid 2, aanhef en onder e. is niet van toepassing voor zover in het daarin
geregelde onderwerp wordt voorzien door de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren (Gwwd), in het bijzonder indien krachtens het bepaalde bij art. 65 van deze wet wordt voorzien in regels
betrekking hebbende op het welzijn van bij een evenement betrokken dieren.

Ter beoordeling van de rechtbank ligt voor de vraag of verweerder terecht heeft kunnen besluiten de door eiseres 1 aangevraagde evenementenvergunning te weigeren op grond van artikel 2.2.2, tweede lid, aanhef en onder e Apv (dierenwelzijn), omdat eiseres bij haar circusvoorstellingen gebruik maakt van dieren. Daartoe moet de rechtbank eerst oordelen of artikel 2.2.2, tweede lid, aanhef en onder e Apv verbindende kracht toekomt.

In de eerste plaats is aangevoerd dat de verordening de zogenaamde benedengrens van de gemeentelijke verordenende bevoegdheid zou overschrijden. Artikel 108, eerste lid, Gemeentewet geeft het gemeentebestuur de bevoegdheid tot regeling en bestuur inzake de huishouding van de gemeente. Dit betekent dat artikel 2.2.2, tweede lid, aanhef en onder e Apv, het openbare belang moet betreffen en niet mag treden in de bijzondere belangen van de ingezetenen. In het voorliggende geval betreft het de weigeringsgrond 'dierenwelzijn' bij de verlening van een evenementenvergunning. Naar het oordeel van de rechtbank is het dierenwelzijn bij evenementen een openbaar belang dat binnen de gemeentelijke verordenende bevoegdheid valt. Deze grond dient dus te worden verworpen.

Daarnaast moet de rechtbank toetsen of artikel 2.2.2, tweede lid, aanhef en onder e Apv in strijd is met een hogere wettelijke regeling. Door eiseressen is aangevoerd dat strijd zou bestaan met de Gwwd. Van strijd met de Gwwd is slechts sprake indien deze wet uitputtend is bedoeld. De vraag dient beantwoord te worden of deze wet uitputtend is bedoeld en uitsluit dat de gemeenteraad aanvullend een regeling maakt ter bescherming van het welzijn van dieren. De bedoeling van de wetgever kan worden afgeleid uit de wetsgeschiedenis, maar ook uit de tekst en de structuur van de wet.
.
Door eiseressen is aangevoerd dat uit de memorie van antwoord bij de totstandkoming van de Gwwd  waar gesproken wordt over 'een nieuwe allesomvattende regeling', blijkt dat deze uitputtend is bedoeld. De rechtbank is het met verweerder eens dat met deze zinsnede gedoeld wordt op het integreren van verschillende wettelijke regelingen in een wettelijke regeling op Rijksniveau, hetgeen niets zegt over de mogelijkheid om op gemeentelijk niveau aanvullend een regeling te treffen met betrekking tot dierenwelzijn. Uit deze zinsnede kan derhalve niet afgeleid worden dat de Gwwd uitputtend is bedoeld.
.
Rest de vraag of uit de tekst en de structuur van de Gwwd valt af te leiden dat er geen ruimte bestaat voor artikel 2.2.2, tweede lid, aanhef en onder e Apv. Naar het oordeel van de rechtbank is dit het geval.
Uit artikel 65 Gwwd volgt dat bij algemene maatregel van bestuur regelen kunnen worden gesteld voor onder andere circusvoorstellingen. Een dergelijke algemene maatregel van bestuur is tot op heden niet tot stand gekomen.
Uit uitlatingen van de Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (bijvoorbeeld Handelingen II, 2006-07, aanhangsel 180) valt af te leiden dat bewust is gekozen voor zelfregulering door de circussen. Naar het oordeel van de rechtbank kan niet aangenomen worden dat er een aanvullende regelgevende bevoegdheid op gemeentelijk niveau bestaat, indien de bij wet gedelegeerde regelgever bewust nalaat, en gezien het woord 'kunnen' in artikel 65 Gwwd ook mag nalaten, om een regeling op te stellen ten gunste van zelfregulering. Artikel 2.2.2, tweede lid, aanhef en onder e Apv is dan ook in strijd met een hogere wettelijke regeling.


Dit betekent dat verweerder artikel 2.2.2, tweede lid, aanhef en onder e Apv niet ten grondslag heeft kunnen leggen aan zijn weigering om eiseres 1 een evenementenvergunning te verlenen. Het beroep is derhalve gegrond en het bestreden besluit moet worden vernietigd.


***

Afdeling Bestuursrechtspraak (Raad van State; fragm.)
 
Hoger beroep van de burgemeester Winschoten 
tegen
Circus Herman Renz & VNCO

Volgens de burgemeester heeft de rechtbank uit uitlatingen van de minister in 2006 en 2008 ten onrechte afgeleid, dat de Gwwd uitputtend is bedoeld, omdat het dient te gaan om de bedoeling van de Gwwd wetgever in 1992.

Hierover de Raad:

.4.1. De burgemeester betoogt met recht dat uit door de minister gedane uitlatingen niet kan worden afgeleid dat de Gwwd uitputtend is bedoeld, omdat deze uitlatingen niet zijn gedaan in het kader van de totstandkoming van de Gwwd. Dit kan echter niet leiden tot vernietiging van de aangevallen uitspraak omdat de rechtbank met juistheid heeft geoordeeld dat uit de tekst en de structuur van de Gwwd valt af te leiden, dat deze wet beoogt het onderwerp dierenwelzijn uitputtend te regelen. Daarbij wordt het volgende in aanmerking genomen.


De zorg voor het welzijn van dieren is geregeld in hoofdstuk III van de Gwwd, dat bestaat uit negen afdelingen. De eerste afdeling bevat onder andere bepalingen over het houden van dieren, de wijze waarop dieren mogen worden gehouden en de verzorging, voedering, drenking, behandeling en africhting van dieren. De vierde afdeling bevat bijzondere bepalingen over de huisvesting van dieren, de zevende over het vervoer van dieren en de achtste over het gebruik van dieren bij wedstrijden.
Hoofdstuk III bevat voorts een aantal verbodsbepalingen waarbij wat betreft de in de afdelingen geregelde onderwerpen kan worden gedifferentieerd naar diersoorten en omstandigheden waarin de diersoorten worden gehouden.
Veel bepalingen behoeven nog nadere uitwerking door middel van uitvoeringsvoorschriften, waarvan de inhoud veelal afhankelijk zal zijn van de resultaten van (nog te verrichten) onderzoek.

In aanvulling op de regeling van de onderwerpen in de eerste 8 afdelingen bevat afdeling 9 van de Gwwd een overige bepaling, te weten artikel 65, die betrekking heeft op bepaalde specifieke situaties waarin dieren worden gehouden.
Uit de geschiedenis van de totstandkoming van artikel 65 blijkt dat deze bepaling is opgenomen omdat denkbaar is dat het noodzakelijk is om met betrekking tot bepaalde inrichtingen waar dieren worden gehouden naast de algemene onderwerpen, die in de eerste 8 afdelingen zijn geregeld specifieke en meer toegesneden regels te stellen die niet zondermeer betrekking hebben op een van de algemene onderwerpen die in voorafgaande afdelingen van het hoofdstuk hun regeling hebben gevonden.


Gelet op de veelheid aan onderwerpen met betrekking tot de zorg voor dierenwelzijn die in de Gwwd zijn geregeld, de mate van gedetailleerdheid van de bepalingen, op de omstandigheden dat veel van die bepalingen in uitvoeringsvoorschriften nog nadere uitwerking door de besluitgever behoeven en dat artikel 65 van de Gwwd als een vangnet fungeert voor specifieke inrichtingen waarvoor het in de voorgaande acht afdelingen geregelde mogelijk niet toereikend is, is de Afdeling van oordeel dat met de Gwwd in samenhang met de daarop gebaseerde uitvoeringsvoorschriften is beoogd het dierenwelzijn uitputtend te regelen.

Dat voor circussen vooralsnog geen algemene maatregel van bestuur tot stand is gebracht maakt, zeker nu dit een bewuste keuze van de wetgever is geweest, het voorgaande niet anders. Het betoogt slaagt niet.


2.4.2. Nu de Gwwd uitputtend is bedoeld en slechts voorziet in uitvoeringsvoorschriften die bij algemene maatregel van bestuur worden vastgesteld, verdraagt artikel 2.2.2, tweede lid, aanhef en onder e, van de APV zich niet daarmee en heeft de rechtbank met juistheid overwogen dat de burgemeester zijn weigering niet op die bepaling heeft mogen baseren.

Het hoger beroep van de burgemeester is ongegrond.

***
Commentaar
De Nederlandse wetgever is van oudsher weinig tot niet geïnteresseerd in dierenwelzijn.  Circusdieren laat hij geheel aan de exploitanten over. De lagere overheid mag dierencircussen daarom geen vergunning weigeren uitsluitend op grond van “het welzijn van dieren”.
Het betreft hier dus een zuiver formele redenering, waarbij aan het welzijn van dieren wederom geen recht gedaan wordt.

Nu hoeft dat geen probleem te zijn. Dat blijkt ook uit het feit dat diverse gemeenten al andere middelen gevonden hebben om dergelijke circussen te weren. Kwestie van creativiteit.

Bronnen:
LJN: BG1703 (2008); BJ6075 (2009)

vrijdag 30 maart 2012

Kronen Zeitung tegen circus met dieren


Gegen Tierquälerei

Tierliebende Menschen sind grundsätzlich gegen Zirkusse, die mit Tieren arbeiten.

Die „Kronen Zeitung“ will Menschen und Tieren nahe sein. So lehnt sie derartige Zirkusse ab.

Wir sind gegen jede Tierquälerei, auch gegen jene in den Manegen.

Erfolgreiche Zirkusse wie der weltberühmte „Cirque de Soleil“ haben das längst begriffen.

Wir meinen, im Sinne unserer Leser zu handeln, wenn wir werbende Berichterstattung über Zirkusse, die tierquälerische Dressuren darbieten, ablehnen.

Hans Dichand, Herausgeber der „Kronen Zeitung“

***
Commentaar
De Kronen Zeitung is de krant met de grootste oplage in Oostenrijk.
Dit is een mededeling van de uitgever gepubliceerd in 2000.
Vier jaar later waren dierencircussen in heel Oostenrijk verboden.
.

maandag 26 maart 2012

De Noorderling en de Zuiderling

Eind vorig jaar schreef Robbert Dijkgraaf een aardige column, waarin hij onder woorden bracht wat mijzelf ook al heel lang verbaast. Dat is de tegenstelling noord-zuid, in het bijzonder met betrekking tot de aard van de inwoners. Zo heeft de Brabander voor noorderlingen toch al gauw iets Bourgondisch, tegenover de stijve en stijfkoppige Fries, Drent of Groninger.
Dijkgraaf veralgemeent het door de noorderling eigenschappen toe te schrijven als hardwerkend, spaarzaam, serieus, nuchter, saai. Vertrouwen in staat en burger.
De zuiderling daarentegen is lui, spilziek, speels, uitbundig, fantasievol, vol wantrouwen en geniet van het leven. Dat laatste vooral op kosten van de noorderburen.

In het buitenland bestaat dit ook. Zo is er de hardwerkende Vlaming tegenover de steuntrekkende Waal, de cerebrale Parijzenaar versus de gevoelsmens in de Provence. Het ijverige Barcelona kijkt neer op de potverteerders in het zuiden van Spanje, en het welvarende Milaan vindt dat Afrika onder Rome begint.

Dijkgraaf verklaart dat uit het klimaat, en het zonlicht: de eigen dosis is precies voldoende. Noordelijker wordt het te koud en te kil, zuidelijker krijg je meer zonneschijn dan goed voor je is.

Ook oppert hij dat iedere regio in ons hoofd ongeveer even groot is. Afstanden nemen de bijbehorende emotionele lengte aan. Noord-Groningen is ons eigen Lapland. Voor de zware tocht door de Noordoostpolder en Flevoland, moet de Nederlander een overlevingspakket meenemen, voor de Amerikaan is het slechts de afstand tussen twee afslagen op de snelweg. Hoe klein en uniform het gebied ook is, op dezelfde wijze draaien we het contrast van de culturele kaart zo hoog mogelijk op.

zaterdag 24 maart 2012

Appelstraat

Ronaid Plasterk stelt geregeld dat hij, dank ­zij de sociaal-democratie, zijn Haag­se 'portiekverleden' heeft kun­nen ontgroeien. In zijn jonge jaren woonde hij echter in de Vruchtenbuurt, de wijk die in de jaren vijftig en zestig het domein was van ambtenaren, bankmede­werkers en andere middeninko­mens.
Dat hij geworden is wie hij is, dankt hij wellicht vooral aan zijn ou­ders die hem gedegen onderwijs lie­ten volgen aan het Sint-Janscollege, een patersschool. En naar ik aanneem nog veel meer aan zijn intelligentie.
Er waren veel Haagse portiekwoningen, maar die van Plasterk lag zeker niet in een wijk waar de PvdA zijn wortels had!

Rien Hazebroek

***
Commentaar
1. Mijn wiegje stond in de Appelstraat.
Ik herinner me er niets van.

2. De familienaam Hazebroek komt in heel Nederland voor maar toch het meest in Den Haag!

vrijdag 23 maart 2012

ANWB Ferkeersinformatie

Dit is John Souhoka. Een moeilijke naam: Moluks (vgl. Soumokil).
Hij doet op de radio de ANWB Verkeersinformatie. Een van de filelezers.
Daarbij valt op dat hij geen v kan zeggen.

Vraag hem voor te lezen:

Veilige vliegtuigen vliegen voorbij Volendam.




donderdag 22 maart 2012

Circus met dieren: steeds meer tegenstand

De Amerikaanse acteur Alec Baldwin neemt het op voor de dieren in het circus, in het bijzonder voor de olifanten. Bekijk hier de video.

Ook in het eigen land houdt het verzet niet op. Nu is het wethouder Joost Eerdmans die geen circussen met dieren meer binnen zijn gemeentegrenzen wenst.

Het aardige van dit laatste is dat de Ver. van Circusondernemingen hierover geprocedeerd heeft - tegen de gemeente Winschoten - en toen in het gelijk gesteld is. Onder nomale omstandigheden mag een gemeente in dit land een vergunningaanvraag van een dierencircus nog steeds niet weigeren. Dat zal onder staatssecretaris Bleker ook niet veranderen.

Maar gelukkig zijn er autoriteiten die zich daarbij niet neerleggen en het lijden van dieren belangrijker vinden dan formele regelgeving. Zij zoeken andere wegen en middelen om duidelijk te maken dat dierencircussen niet meer welkom zijn.

Eerdmans legt het hier nog eens uit. (Radio Rijnmond)





Uitdaging: leg uit waarom vlees eten wél ethisch is

De pleitbezorgers van het vegetarisme hebben argumenten genoeg. Vleesconsumptie is dieronvriendelijk, draagt bij aan klimaatverandering en leidt bovendien tot uitwassen als megastallen en plofkippen.
Kan de fanatieke carnivoor daar eigenlijk morele argumenten tegenover zetten?
Vlees eten kan bijna 'worden bijgeschreven in het rijtje 'vliegen' en 'autorijden'', schreef het blad Trouw provocerend. 'Heerlijk, maar schadelijk voor anderen - in dit geval de dieren en het klimaat. Afzweren hoeft niet, maar 'minderen' zou de norm moeten zijn.'
 
Het morele debat over vlees wordt nu gedomineerd door vegetaristen en veganisten, constateert The New York Times deze week op zijn website. Wanneer de vleeseter tegengas geeft, beroept hij zich veelal op smaak en gezondheid.

Een biefstukje sterkt lijf en leden, rookworst geeft de boerenkool glans. Volgens velen is het niet meer dan normaal om andere diersoorten te verorberen - zo werkt de natuur.
Natuurlijk, sommige vleeseters proberen de bio-industrie te verbeteren. 'Maar slechts enkelen hebben geprobeerd om de fundamentele ethische vraag te beantwoorden: of het (zo lang ons leven er niet vanaf hangt) juist is om dieren op te eten.' Barend daagt vleeseters daarom uit: vertel waarom vlees eten wél ethisch is.

Meent u ook sterke ethische pro-vlees argumenten in handen te hebben? We horen het graag. Plaats uw reactie hieronder.

maandag 19 maart 2012

Neushoornverzorger


Een baan als ‘neushoornverzorger’ is natuurlijk een prima opstapje om directeur van een dierentuin te worden, in dit geval van Blijdorp. Wat Marc Damen in Bionieuws vooral duidelijk maakt is dat een dierentuin niets anders is dan ordinaire exploitatie van dieren. Van de eerste van de gebruikelijke drogredenen om dit te camoufleren doet hijzelf al meteen afstand: fokprogramma’s, geeft hij toe, dienen vooral om een genetisch gezonde populatie dieren in dierentuinen te behouden. M.a.w. dierentuinen voor dierentuinen.

Hij houdt nog wel vast aan een andere drogreden: bijdrage aan natuurbehoud. Dierentuinen zouden bijdragen aan natuurbehoud. Welnu, daar is weinig van te merken: het omgekeerde is eerder het geval. De toename van het aantal dierentuinen loopt parallel met het verlies aan echte natuur wereldwijd.

Dat het onethisch en onpedagogisch is om kinderen op deze manier te confronteren met de omgang met dieren – daar heeft hij het maar niet over.

Positief is dat Damen erop zinspeelt het aantal soorten in Blijdorp te reduceren. Maar dan maakt hij weer meteen een voorbehoud ten opzichte van de olifanten, precies die soort die waarschijnlijk het meest lijdt onder gevangenschap. En ondanks het feit dat er momenteel al 49 olifanten in Nederlandse dierentuinen hun stereotiepe gedrag mogen vertonen.

Dit land is bezaaid met dierentuinen, aquaria en een dolfinarium. Bepaald niet iets om trots op te zijn.



De helm van Beatrix


Aan het flutboekje van Jaap Huisman over kaalheid ontleen ik dat het kapsel van Beatrix, ‘de helm’, zoals hij dat treffend noemt, ontworpen is door de Franse kapper Alexandre de Paris (St. Tropez, 1922).
Huisman noemt het ook wel een onzichtbaar haarnetje, stijf van de haarlak.
Hij veronderstelt dat Beatrix in de vijftiger jaren van de vorige eeuw heeft besloten zich een symbolisch kapsel aan te meten. Sinds haar achttiende draagt ze die coupe.

Eén vrouw is haar nagevolgd: Nina Brink.

Verder beschrijft Huisman zijn reisje naar Polen om daar haar te laten implanteren. Het is haar dat van zijn achterhoofd afgehaald is. Daar is het haar van alle mannen het dikst. De ingreep wordt ook in Nederland gedaan maar blijkbaar nog niet door Polen, want hij vond het hier te duur. Daarom nam hij maar de trein naar Poznan. Hij is tevreden met het resultaat.

Alexandre de Paris
Jaap Huisman, Kaalheid is een keuze (Bussum 2011)

Tokio


In de rij voor de kassa.

Voor me staat een vrouw met een bonnetje in de hand, een boodschappenmandje zie ik niet.
Ik vraag of ze alleen dat bonnetje heeft. “Ja” zegt ze, waarop ik, behulpzaam, tegen haar zeg dat ze dat ook aan de balie/receptie kan afhandelen. “Ja” zegt ze “dat weet ik, maar daar staat ook een rij van hier tot…tot Tokio.”

Ik denk even na.

“Bent u wel eens in Tokio geweest?’ vraag ik dan.

“Nee", zegt ze, "maar dat is een uitdrukking, dat weet u toch wel”.

woensdag 14 maart 2012

Vuurwerk

Op initiatief van de Partij voor de Dieren buigt de Tweede Kamer zich binnenkort over de gevolgen van vuurwerk in Nederland. Op 18 april a.s. zal een hoorzitting worden georganiseerd waarin onder meer oogartsen, milieuspecialisten, vuurwerkexperts, politie en burgemeesters aan het woord komen over hun visie op het afsteken van consumentenvuurwerk rond de jaarwisseling.

De Partij voor de Dieren vraagt sinds haar intrede in het parlement aandacht voor de groeiende ellende die vuurwerk veroorzaakt voor mens, dier en milieu. Als gevolg van de knallende jaarwisseling lopen jaarlijks honderden mensen ernstig letsel op, waaronder een groot aantal kinderen. Zo heeft het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap bekend gemaakt dat na de laatste jaarwisseling 207 patiënten behandeld moesten worden voor oogletsel. Daarvan zijn 21 mensen aan één oog blind geraakt. De helft van de slachtoffers waren omstanders, die zelf geen vuurwerk afschoten. Het meeste letsel werd veroorzaakt door siervuurwerk, vooral vuurwerkpotten.

Het geknal bezorgt bovendien miljoenen dieren veel angst en stress. Vuurwerk bevat daarbij zware metalen en andere zeer giftige stoffen, die grond, lucht en water ernstig vervuilen. De schade bedraagt naar schatting ieder jaar honderden miljoen euro’s. Na afloop van iedere Oud & Nieuw moet er 3 miljoen kilo afval worden opgeruimd. De Partij voor de Dieren wil daarom dat het afsteken van vuurwerk door particulieren verboden wordt. Vuurwerk kan in plaats daarvan worden afgestoken in professioneel georganiseerde vuurwerkshows.

Makelaardij

dinsdag 13 maart 2012

Barend feliciteert!


met de geboorte van een dochter!

***

Hengelen: de Wilnisser visser

Op zondag 7 augustus 1921 vist een Amsterdammer met een hengel in de Wilnisse plassen.
In deze gemeente bestaat een Algemene Politieverordening waarin voorkomt art. 8: Het is verboden te visschen op Zondag. De hengelaar wordt betrapt en strafrechtelijk vervolgd.

De kantonrechter te Breukelen-Nijenrode besluit echter tot ontslag van alle rechtsvervolging, omdat het feit wel bewezen wordt geacht, maar de verbodsbepaling onverbindend. De verbodsbepaling was zijns inziens namelijk te ruim geformuleerd en daarmee werd de verordeningsbevoegdheid van het toenmalige artikel 135 (thans art. 149) van de Gemeentewet overschreden.

In cassatie gaat de Hoge Raad akkoord met dit oordeel. Artikel 135 Gemeentewet stelt dat de gemeenteraad de verordeningen maakt die hij in het belang van de gemeente nodig oordeelt. Daarbij kan het gaan om zaken die de openbare orde, de zedelijkheid, de gezondheid of andere huishoudelijke gemeentebelangen betreffen.
Een verbod op vissen in openbare wateren, of een verbod dat het vissen zichtbaar vanaf de openbare weg verbiedt, zou in de gemeentelijke verordeningsbevoegdheid passen.
De verbodsbepaling in de Algemene Politieverordening was evenwel zo ruim gesteld dat deze ook het vissen verbood in gevallen dat het niet in openbare wateren zou geschieden of niet van de openbare weg te zien zou zijn. Daarmee werd de grens van de gemeentelijke verordeningsbevoegdheid overschreden.

 ***
Commentaar
De Wilnisser plassen bestaan niet meer: ze zijn drooggelegd. (1925)

Maar toen het daar nog wel kon, gaf het hengelen al voor 1921 aanstoot.

Misschien leek het de gemeenteraad daarom wijs het niet meteen geheel te verbieden, maar wilde hij wel een beginnetje maken. Hij verbood het één dag in de week, en wel op zondag. Met als extra argument: verstoring van de zondagsrust. Je kunt je daar iets bij voorstellen, al is hengelen niet de meest luidruchtige bezigheid.

Hengelen is aanstootgevend omdat het wreed is. Mishandeling. Daarover kan toch geen verschil van mening bestaan. Er is geen vissoort die het leuk vindt zich te laten vangen. De bepaling in de apv was dus overbodig: mishandeling van dieren was al bij wet verboden. Altijd en overal, niet alleen op zondag!
Misschien kon de bepaling daardoor verwarring scheppen. Maar de rechter maakte ervan dat de gemeente hengelen wel mag verbieden maar niet op privéterrein. Wie het begrijpt mag het zeggen.

maandag 12 maart 2012

Ger Koopmans (CDA) jubileert: 2002-2012


Het is moeilijk te zeggen wie de grootste schlemiel van het CDA is. Is dat  Ormel? Van Haersma Buma? Bleker? De schade die Veerman, Verburg, Schreier-Pierik e.a. de partij toegebracht hebben, laten we nu maar buiten beschouwing. Ik stel voor ons hier te concentreren op de nieuwe boer Koekoek: Ger Koopmans. Hij zit nog steeds in de Kamer. Sinds 2002. Blijkbaar hebben ze geen slechtere.

Naar aanleiding van de advertenties van de Edelpelsdierhouders (NFE) heb ik het bontdebat in de Tweede kamer van enkele jaren geleden nog eens nagelezen dat leidde tot aanneming van het initiatiefvoorstel van Van Velzen en Waalkens. Dit is de derde maal in 20 jaar dat het bontdebat in de volksvertegenwoordiging gevoerd wordt. Het begon, na eerdere discussies, met een motie Swildens-Roozendaal (aangenomen in 1999) en later diende minister Brinkhorst een wetsvoorstel in (2002). Het mocht allemaal niet baten.

Het is ongelooflijk te zien hoe Koopmans hier de nertsenhouderij blijft verdedigen. Hoezeer Ineke van Gent (GL), Boris van der Ham (D66), Ada Gerkens (SP), Dion Graus (PVV) en last not least Esther Ouwehand (PvdD) zich ook inspannen om de man enige civilisatie bij te brengen, hij bindt niet in.
Tegelijk moet gezegd worden dat hij de genoemde volksvertegenwoordigers de gelegenheid geeft zeer fraai uit te pakken. Dit soort ethische argumentatie zou je vaker willen vernemen.

Het gaat ook lang over de financiële gevolgen voor de nertshouders. Het ontwerp voorziet in een afbouwfase van 10 jaar. Hoewel het om niet meer dan enkele tientallen miljoenen (35?) zou gaan is niet gekozen voor uitkoop, omdat dit geïnterpreteerd zou kunnen worden als verboden staatsteun. Het bedrag van 1 miljard dat de NFE opvoert in zijn advertenties is dan ook een (non)argument, bedoeld voor de publiek tribune. Stemmingmakerij.

In het kort de ‘argumenten’ van Koopmans contra het verbod:
  1. Niet alleen bont is luxe, leer is dat ook. Paardrijden is luxe, het hebben van een huisdier is luxe, sportvissen is luxe. Allemaal verbieden?
  2. Landbouwhuisdieren en gezelschapsdieren worden gehouden om te voorzien in de behoefte van de mens. Het CDA-‘rentmeesterschap’.
  3. Een verbod is inbreuk op het eigendomsrecht.
  4. Het verbod is in strijd met de Europese regels.
  5. Nertsenvet kan dienen als middel tegen exceem.
  6. 200 Nertshouders hebben meer kennis dan 150 Tweedekamerleden.
  7. Nertsen in Nederland zijn beter af (minder ‘ongerief’) dan die in het buitenland.
  8. 100 Jaar geleden werd de kinderarbeid in Ned. afgeschaft. Er is nog steeds kinderarbeid in de wereld. M.a.w. er is geen navolging.
  9. Mening buitenland over deze discussie: “Belachelijk, wij hebben wel wat anders te doen”.
  10. N.a.v. het staartbijten door nertsen bekent Koopmans ook geen principiële problemen te hebben met het couperen van staarten.

Edelpelsdierenhouders

De NFE, Nederlandse Federatie van 'Edelpelsdierenhouders' - mooi woord voor een zeer on-edele bedrijfstak - is een campagne gestart om de bedrijvigheid voor Nederland te behouden. Daartoe verschijnt vandaag voor de tweede maal een paginagrote advertentie in de landelijke dagbladen. Je kunt het offensief beschouwen als tegenhanger van dat van Bont van Dieren. Laatstgenoemde onder het motto: ‘Er hangt meer aan je bontje’, met een foto van Georgina Verbaan. Het motto van de NFE is: ‘Wereldwijd van waarde'. Geen foto van een gekooide nerts daarbij, maar wel een een royale opmaak. En als steunkleur: oranje.
Let wel: de pelzen worden niet verwerkt door de nertshouders zelf. Waar dat wel gebeurt, weet ik niet.

Het is altijd wel ‘grappig’ mensen die dieren misbruiken, te zien ‘argumenteren’. Te zien hoe de tekstschrijver van het reclamebureau zich in bochten wringt.

Want wanneer het levende wezens betreft, dan moet de behartiging van het welzijn van de dieren toch voorop staan. Maar welk dier is gebaat met de nertsfokkerij?
De NFE zegt daarover in de advertentie het volgende:

(…) zo’n bedrijfstak, gerespecteerd en toonaangevend in de wereld, BEROEMD OM DE HOGE MATE VAN DIERENWELZIJN, (…)

Gevangenschap, electrocutie, - het welzijn kan niet op. Jammer dat die precisering er niet even bij gezet is.

Naast de ‘reputatie’ op het gebied van dierenwelzijn heeft de NFE nog iets te bieden. Ze adverteert:
“Elk jaar - minimaal – vijftig miljoen aan belastinggeld.”  Of anders, meer dreigend, gesteld: “Een claim van meer dan een miljard.” Dit laatste betekent dat de NFE graag 1 miljard incasseert voor het uitkopen van de nertshouders.
De NFE is evenwel zo openhartig om toe te geven dat het slechts om tweehonderd bedrijven gaat. Er had bij gezegd moeten worden dat dit ook nog maar part time bedrijvigheid is. De gekooide dieren behoeven immers geen andere dan de normale verzorging.

Laten we hopen nog te mogen beleven dat deze schande beëindigd wordt.

***

PS. Het is niet makkeljk de smerigheid goed in beeld te brengen. Ik weet niet of de poster, uit een oogpunt van werving, wel de meest geslaagde is. De kleuren zijn niet helder, en contrasteren te weinig.
Ik heb hem trouwens ook alleen nog maar in Amsterdam gezien.

Toontje lager



Een vriend

        Het is blijkbaar nodig dat je stil en oprecht,

        geregeld betaalt, en het liefst niet te slecht.

        Pas als het zo is dat er aan je wordt verdiend,

        pas dan mag je zeggen: ‘Ik ben een vriend!’


***


Collega Finkers

zaterdag 10 maart 2012

Proudly we present ............ Frank Wassenberg !


Dit is onze eigenste Frank Wassenberg. Hij staat vandaag in de krant, naast een foto in dezelfde pose als toen hij negen jaar oud was. Dat is een serie vergelijkende portretten in deze krant. Zijn vader was biologieleraar en Frank is zelf ook bioloog geworden. Maar voor het onderwijs was hij ongeschikt en toen is hij terehtgekomen .................. in de stoffige wereld van dierenwelzijnsorganisaties. Ver verwijderd van de vrije natuur.
In de laatste tien jaar stond zijn microscoop in een hoekje bij resp. Bont voor Dieren, Proefdiervrij en de Sophiavereniging in Amsterdam. De Limburger kan duidelijk zijn draai niet vinden. Blijkt ook uit het feit dat hij nog steeds in Zuid-Limburg woont!
Maar hij is goed in netwerken en Marianne Thieme en Lieke Keller zijn gek op hem. Hij is dan ook een bobo geworden in de Partij voor de Dieren, waarvan hij sinds kort bestuurslid is. Daarvoor was hij vier jaar Statenlid in Limburg en in 2010 ook nog eens kandidaat bij de verkiezingen voor  de Tweede Kamer.

woensdag 7 maart 2012

Bolero

De klassieke bolero, in driekwartsmaat, ontstond in Spanje aan het eind van de 18e eeuw en wordt door één danser of door een paar gedanst. Hij heeft een langzaam tempo, en wordt uitgevoerd op zang met begeleiding van castagnetten en gitaar.

Een aantal componisten heeft muziek geschreven die op deze dans is gebaseerd. De bolero van Ravel stamt  uit 1928. Hij componeerde de muziek voor een danseres, Ida Rubinstein. Het stuk is opgebouwd uit twee elkaar afwisselende thema’s, elk van zestien maten. Beide worden negenmaal letterlijk herhaald. De climax wordt bereikt door de instrumentatie en door het langzaam aanzwellen van pianissimo tot een overweldigend tutti.

Een prachtige uitvoering in Moskou door het Russisch Nationaal Orkest is te vinden op deze video uit 2010:

Tot dit spektakelstuk voelde zich ook aangetrokken – wie  anders dan André Rieu. Bij hem mag een compositie natuurlijk geen kwartier achter elkaar duren, dus hij maakte het de helft korter. En omdat muziek ook maar geluid is, gooit hij er meteen ook licht- en rookeffecten tegenaan. Plus een dameskoortje, enfin, op een andere manier kijk je bij deze kermisklant ook je ogen uit.

Maurice Ravel (1875–1937) was een Franse componist, van Zwitsers-Baskische afkomst. Hij geldt als een van de voornaamste componisten van de 20e eeuw en, met zijn oudere landgenoot Claude Debussy, als de belangrijkste impressionist in de klassieke muziek, en als voorloper/initiator van het expressionisme.

dinsdag 6 maart 2012

Vluchtheuvel

De term vluchtheuvel is een onjuiste concessie aan de mentaliteit van de automobilist. Dit geldt ook voor Frankrijk en Engeland: refuge.

In het Duits spreekt men juister van eiland: Verkehrsinsel.

Meivogel

Het aantal ongewone familienamen is niet zo groot; vandaar dat je er elke keer weer van opkijkt als je er een tegenkomt.
Vandaag was dat de naam Meivogel (Meijvogel). Een leuke naam. Ook een die goed verkoopt, lijkt mij, bijv. bij een sollicitatie. Je krijgt de indruk van een opgewekt persoon.

De oorsprong ligt in Katwijk. Er is geen verklaring van, noch van de betekenis noch van de herkomst..
Esther Ouwehand zal wel zo'n familie kennen.

maandag 5 maart 2012

Fleur Agema


Rutte, Verhagen en Wilders schuiven vandaag bij elkaar aan tafel. Een kamer verderop zitten Van Haersma Buma, Blok en Agema.
Fleur Agema, het koude angstzweet breekt je uit bij de gedachte wie we de toekomst van dit land eigenlijk in handen hebben gegeven.
Bert Wagendorp