Laat van je horen!

Stand up - speak up - fight back!

.

Showing outrage in private, won't help. 

Please voice your opinion!

Hugo Brandt Corstius overleden

Hugo Brandt Corstius was in de eerste plaats wiskundige.

In de tweede plaats linguïst. (algebraïsche taalkunde)

Zijn vader was hoogleraar Letterkunde.

Zijn kinderen konden op school helaas niet meekomen.

Hij was vegetariër uit overtuiging:

"De echte vegetariër eet geen vlees omdat hij niet wil dat er een dier vermoord wordt."

Hugo Brandt Corstius, Eetgeenvlees (2006)

Wat is een Hulphond?

HULPHOND
"geen aandacht geven a.u.b."

"Een hulphond is, in de eerste plaats, EEN PROTHESE, net als een hoortoestel of en rolstoel."

"Mijn hond zal alleen poepen en plassen als ik dat aangeef."

Bron: Volkskrant, 21-1-2012, Opinie en debat

Hoe veilig is vliegen?

De Volkskrant heeft een wekelijkse rubriek getiteld ‘De wiskundemeisjes’. Een tweetal wiskundejuffrouwen probeert daar wat van te maken, met praktijkvoorbeelden.

Twee weken geleden was de luchtvaart aan de beurt. Hoe veilig is die? En ja hoor, de knappe koppen kwamen tot de conclusie dat er niks veiliger is dan transport door de lucht. Ze gingen uit van het (overbekende) gegeven: het afgelegde aantal kilometers. Met andere woorden: van het KLM-praatje dat de rit naar de luchthaven gevaarlijker is dan de vlucht zelf, vice versa.

Maar het afgelopen weekend waren ze tot inkeer gekomen en moesten ze toegeven dat het uitgangspunt meer op propaganda berust dan op de realiteit. Die realiteit is dat verreweg de meeste ongelukken met vliegtuigen gebeuren op en rond de luchthaven. Kritieke momenten zijn start en landing. Eenmaal airborne gaat het meestal wel goed: botsingen in de lucht komen zelden voor, en als ze voorkomen dan is dat wederom op aan- en uitvliegroutes. Het gaat dus eigenlijk maar om een zeer beperkt aantal kilometers waarmee gerekend zou moeten worden.

In een vliegtuig zitten altijd veel meer passagiers dan in een auto, veel meer brandstof, enz. en dus brengt een vliegramp veel meer slachtoffers teweeg.

Vergelijkende cijfers zijn niet bekend. Het enige wat we op dit moment ervan kunnen zeggen is dat zowel het verkeer door de lucht als dat over de weg veiliger wordt.

In 2009 verongelukte een Boeing 737 van Turkish Airlines vlak voor de landing op Schiphol. Negen inzittenden kwamen om het leven (120 gewonden).

Hoeveel dodelijke ongelukken hebben er plaatsgevonden op de wegen rondom Schiphol?

NB. 70% van ongelukken met vliegtuigen is te wijten aan fouten van piloten.

Luchtvaart: computer is de baas

Het vliegtuig van Scandinavian Airlines maakte een noodlanding vrijwel direct na de start, in een bos (bij Stockholm). Het brak op de grond in drie stukken maar wonder boven wonder brak geen brand uit en konden alle passagiers zich eruit redden.

De oorzaak was in de eerste plaats dat het toestel onvoldoende ontijsd was. IJs op de vleugels is moeilijk te zien, maar ontijzen is van levensbelang i.v.m. het profiel van de vleugels.

In dit geval kwamen tijdens de vlucht loslatende stukken ijs terecht in de twee motoren, die bij dit type (DC 9) achteraan geplaatst zijn (en niet onder de vleugels).

Pratt & Whitney motoren zijn hier echter in beginsel op berekend. De piloten reageerden adekwaat door gas terug te nemen. Maar door een technische aanpassing waarmee de SAS-piloten niet bekend waren: ATR (automatic thrust restauration), werd automatisch de snelheid verhoogd!

ATR zorgde voor meer brandstof in de motoren, die dat niet konden verwerken. Beide motoren verbrandden zichzelf.

De noodlanding gebeurde dus met uitgevallen motoren. 

ATR is bedoeld als veiligheidsmaatregel, namelijk voorkomen dat het vliegtuig te weinig stuwkracht krijgt. Sommige piloten nemen gas terug boven bewoonde gebieden, ter beperking van de geluidsoverlast.

http://en.wikipedia.org/wiki/Scandinavian_Airlines_Flight_751

Crash tegen de brug (Washington DC)

Foto: Charles Pereira

Washington DC, National Airport. Op 13 januari 1982 kreeg een 737 van Air Florida meteen na de start niet genoeg lift. Het raakte daardoor enige auto’s op de brug over de Potomac; op de foto de brug bovenin.  Het stortte daarna in de rivier. Het water was bevroren, het vliegtuig sloeg een groot wak en zonk naar de bodem. Vier van de 79 inzittenden konden gered worden. Een van de passagiers was zelf piloot, hij kon het navertellen. Zijn verhaal was dat hij tijdens de start voelde dat het misging, dat het toestel niet genoeg snelheid maakte.

Zoals altijd was de oorzaak een reeks fouten. Maar de grootste fout werd gemaakt door de captain, die de vlucht niet afbrak, hoewel de co-piloot signaleerde dat er iets mis was met de EPR-meter (Engine Pressure Ratio).

De vliegers uit Florida hadden nauwelijks ervaring met het winterweer, en onderschatten de moeilijkheid. De gezagvoerder had geen goede staat van dienst. 

De vlucht was door het extreme winterweer al vijf kwartier opgehouden. Zeer veel toestellen wachtten op hun beurt om te vertrekken. Had de captain de start afgebroken, dan had hij achteraan de rij moeten aansluiten. En dan weet je het wel. Overigens was het toestel - in beginsel - voldoende ontijsd, immers ook de andere vliegtuigen waren op dezelfde manier ontijsd en vertrokken zonder problemen. Maar hier werkte de EPR-meter niet goed, doordat hij met ijs verstopt was. De vliegers moeten gedacht hebben dat ze een veel hogere snelheid hadden dan in werkelijkheid het geval was.

Verslag van het complete drama hier.

Zeehondencrèche

.

Amper zijn we bekomen van de kwalijke ontwikkelingen in het Dolfinarium te Brugge of een nieuw drama doemt op: namelijk dat van de zeehondencrèche in Pieterburen, in de provincie Groningen. Dit is een fraai, professioneel opgezet opvangcentrum voor gestrande zeehonden en ‘huilers’. Een belangrijke toeristische attractie ook van het Hogeland. Maar het initiatief van Lenie ’t Hart dreigt nu aan eigen succes ten onder te gaan.

Al jaren rommelt het in de directie. Directeuren volgen elkaar in rap tempo op. Er schijnt met Leny niet goed samen te werken te zijn. Hoe onbekwaam ze als bestuurder is bleek publiekelijk in 2010 toen het centrum door haar koppigheid een subsidie van 3,2 miljoen euro misliep. Een Haagse charitatieve instelling wilde uitbreiding van de crèche wel (mede)financieren maar vond de plannen te weids en zag ervan af toen Leny niet wilde inschikken. De rechter zette haar ook nog eens op haar nummer: http://barendswereld.blogspot.nl/2010/12/zaken-doen-met-lenie-t-hart.html

Nu is het dus zover dat er weer een directeur ziek thuiszit en het personeel zelfs staakt. Het oproer kraait in het dorp van 375 inwoners.

Huiveringwekkend wordt het als je de namen hoort van personen die benaderd zijn om het toezicht te gaan uitoefenen, nu de huidige Raad van Toezicht – stromannen van Leny - opgestapt is.

Dat is in de eerste plaats Henk Bleker. Als i e m a n d een beroerde reputatie heeft op het gebied van dierenwelzijn… En dat bewerkstelligd in twee jaar tijd! Verlos ons van het CDA en van Henk Bleker.

Zo mogelijk nog ernstiger is de naam van Ab Osterhaus. De man die zich te schande gemaakt heeft ten tijde van het vogelgriepvirus. De man ook die zich uitleeft op proeven met fretten aan het Erasmus MC te Rotterdam. Als de viroloog al geïnteresseerd zou zijn, dan niet omdat hij begaan zou zijn met het lot van de dieren en het centrum. Wel het allerlaatste. Mogelijk ziet hij kansen om proeven met de zeehondjes te doen.

In wikipedia lees je over hem het volgende: "Inmiddels erkent ook Ab Osterhaus, lid van het Wetenschappelijk Platform Zeehonden Waddenzee en voorzitter van de wetenschappelijke commissie van zeehondencrèche in Pieterburen, dat opvang niet meer noodzakelijk is voor het voortbestaan van de zeehond in de Waddenzee."

Voor de hand had gelegen Anja Hazekamp te vragen. De Groningse heeft zelf in de zeehondencrèche gewerkt. Als marine biologe heeft ze ook kennis van zaken. Ze is nu o.a. Statenlid voor de Partij voor de Dieren.

Maar deze Partij heeft een Januskop als het wilde dieren betreft. Marianne Thieme vindt principieel dat de natuur haar werk moet doen. Geen medelijden met kneusjes. Dit was ook het oorspronkelijke standpunt ten opzichte van de dieren in de Oostvaardersplassen. Onder de druk van de publieke opinie heeft ze haar standpunt voorzichtig bijgesteld, ‘gemitigeerd’.

Anja zelf heeft echter vastgehouden aan haar standpunt ten gunste van de crèche.

Het is dat ik mijn lidmaatschap al eerder heb opgezegd, anders zou ik het nu subiet doen.

***

Bestuurssamenstelling cf. jaarverslag-2012:

 

Luchtvaartinspectie: geen garantie

Foto: Charles M. Daniels

Een watervliegtuig rijdt van het land het water in en stijgt van daaruit op. De landing verloopt in omgekeerde richting: een mooi filmpje ervan hier. In december 2005 vertrok het watervliegtuig van Miami voor een (korte) vlucht naar de Bahama’s. De inzittenden hadden kerstinkopen gedaan. Er waren drie baby’s aan boord.

Kort nadat het opgestegen was brak een vleugel af. Voor de ogen van badgasten stortte het brandend in zee. Alle 20 inzittenden kwamen om het leven.

De maatschappij, Chalk’s Ocean Airways, had een lange geschiedenis zonder ongelukken. Het werd geïnspecteerd – en goedgekeurd - door een ambtenaar van de Federal Aviation Administration. Die had nooit toestemming mogen geven om dit oude toestel nog te laten vliegen. Wel golden voor de oude toestellen – uit de veertiger jaren van de vorige eeuw – in het algemeen uitzonderingen op de eisen aan luchtwaardigheid. Bij onderzoek bleken er allerlei gebreken te zijn, de belangrijkste: metaalmoeheid. Maar ook het onderhoud bleek lapwerk. Omdat er geen nieuwe machines meer geproduceerd werden, werden slooponderdelen uit andere toestellen gebruikt bij het onderhoud! 

De maatschappij was de laatste jaren in financiële problemen gekomen en had op allerlei manieren bezuinigd. De nasleep van deze crash maakte een eind aan zijn bestaan. 

Boeing 737: nòg een constructiefout

1991

United Airlines-vlucht 585 werd uitgevoerd met een passagiersvliegtuig van het type Boeing 737, dat op 3 maart 1991 neerstortte tijdens een vlucht van Greater Peoria Regional Airport naar Stapleton International Airport, Colorado Springs. Geen van de 25 inzittenden overleefde de ramp.

Toen het vliegtuig de landingsbaan naderde, rolde het toestel plotseling naar rechts en begon te dalen. Pogingen het toestel weer recht te trekken waren onsuccesvol. Terwijl het toestel snel daalde, nam de versnelling toe tot 4g. De 737 stortte neer vlakbij Widefield Park.

Het onderzoek van de NTSB nam een jaar en negen maanden in beslag.

Hoewel de flightdatarecorder (FDR) zwaar was beschadigd aan de buitenkant, was de tape binnenin nog heel en de data bruikbaar. De FDR registreerde slechts vijf parameters: richting, hoogte, snelheid, normale versnelling (in G-krachten) en microphone keying. De data bleken niet voldoende om te achterhalen wat er gebeurd was. De NTSB vermoedde dat het richtingsroer van het vliegtuig het had begeven, maar er was niet genoeg bewijs om deze theorie te ondersteunen.

Het eerste NTSB rapport, dat werd uitgebracht op 8 december 1992, bevatte wel wat theorieën, maar geen definitieve conclusie over de oorzaak van het ongeluk.

1994

In 1994 vond een soortgelijk ongeluk plaats, ditmaal met een 737 van US Airways (vlucht 427). Tien seconden voor de landing raakte het in een vrille, en boorde zich met bijna 400 km/u in de grond. 132 Slachtoffers.
Ook dit ongeval bleef in eerste instantie onopgelost, al stelde de NTSB wel vast dat er overeenkomsten waren met vlucht 585.
N.B. 70%  van de ongelukken met vliegtuigen is te wijten aan fouten van de piloten.

1996

In 1996 vond wederom een soortgelijk ongeluk plaats, ditmaal met een 737 van Eastwind Airlines (vlucht 517). Ditmaal kon het getroffen toestel veilig landen, waardoor de NTSB beter onderzoek kon doen.

Uit dit onderzoek bleek de oorzaak van alle drie de ongevallen: de power control unit (PCU) bleek niet volledig bestand tegen de grote temperatuurswisselingen tijdens een vlucht.

De servoklep kon, onder bepaalde omstandigheden, eerst blokkeren en daarna verkeerd-om reageren, dus de andere kant op sturen dan de piloten aangaven. Hierdoor verloren de piloten de controle over het vliegtuig.

Bij het ongeval met het Eastwind Airlines-toestel is de PCU uit zichzelf weer uit de storing gekomen, waardoor de piloten weer de controle terugkregen en alsnog een veilige landing konden uitvoeren.

Alle servokleppen op Boeings-737 zijn vervangen door veiliger exemplaren.

Boeing 737: constructiefout

Een gloednieuwe B737 crashte in 1988. De piloten slaagden erin het toestel terecht te laten komen op een stuk grasland, naast een kanaal, bij New Orleans, zonder motorvermogen. Alle 45 inzittenden konden het toestel ongedeerd verlaten. Op de luchtfoto hieronder staat het rampvliegtuig linksmidden in het gras:

Hoe kon het gebeuren? Er zijn dagelijks honderden B737’s in de lucht.

Het ongeluk gebeurde in zeer slecht weer: storm, onweer, hagel en regen. De radar gaf de weersituatie niet accuraat aan, de piloten waren er niet op dergelijk noodweer voorbereid. Beide motoren vielen uit en het toestel dreigde neer te storten. Op een noodaggregaat konden de motoren gelukkig net op tijd worden herstart.

Maar toen vatten ze vlam! De piloten werden gedwongen de motoren af te zetten. Met de succesvolle noodlanding tot gevolg.

De eerste vraag was hoe het 43.000 kg toestel van het drassige land weg te krijgen: demonteren; op een schip zien te laden; of toch door de lucht? Men besloot één motor ter plaatse te vervangen en daarna het risico te nemen om naar New Orleans te vliegen, 24 km verderop. Testpiloten slaagden er wonderwel  in. (Niet duidelijk op de foto is hoeveel ruimte ze hadden voor de start.)

Voor het onderzoek werden de motoren eerst getest op een overvloed aan water, maar die proeven doorstonden ze. Daarna werden proeven met hagel gedaan. Hagel bestaat uit dunne laagjes ijs, om een waterdruppel. De motoren sloegen niet af. Dat was feitelijk volgens verwachting want de motoren worden uiteraard in de ontwerpfase hierop getest.

De brainwave die tot de oplossing leidde, was de snelheid. Motoren worden getest op volle snelheid, dus bij maximale belasting. Maar dit toestel werd voorbereid om te landen. Door het lagere vermogen konden ze de extreme hoeveelheid regen en hagel niet meer aan, en sloegen af.

Vraag twee was hoe het mogelijk was dat ze vlam vatten na de herstart. De oorzaak hiervan was eigenlijk dezelfde: er kwam teveel brandstof in de motoren bij te lage snelheid. Daardoor raakten ze oververhit en vatten vlam.

Binnen een jaar moest General Electric de motoren van alle B737’s aanpassen en vervangen!

Voelermaat

Ganzelever

Er komt geen importverbod op foie gras, de lever van een gans of eend. Wakker Dier had voor zo'n verbod gepleit, maar staatssecretaris Dijksma ziet geen mogelijkheden om eraan te voldoen.

Wakker Dier benadrukt dat de methode waarop de dieren onder dwang worden vetgemest vaak pijn en angst veroorzaakt. Vooral in Frankrijk wordt veel foie gras geproduceerd. 

Dijksma antwoordt de organisatie dat ook zij geen voorstander is van het onder dwang voeden van eenden voor de productie van foie gras. Maar ze wijst op een richtlijn van de Raad van Europa. Die verbiedt de productie van foie gras niet, maar moedigt landen wel aan onderzoek te doen naar de welzijnsaspecten en naar alternatieve methoden.

Dijksma schrijft verder dat een importverbod op grond van Europese regels niet mogelijk is. Ze vindt wel dat de Europese Commissie erop toe moet zien dat de Franse autoriteiten inderdaad welzijn en alternatieven bekijken. Verder mogen de dieren niet meer in individuele kooien worden gehuisvest.

***

Commentaar

Met zulke politici moeten we de oorlog winnen. Volgens Dijksma (foto) moet er dus eerst nog onderzoek gedaan worden naar welzijnsaspecten etc. Hoe belachelijk kun je je maken.

Als ze lid van de VVD was geweest, had ik het begrepen. Ze noemt zich echter 'socialiste'. (PvdA)

Dat burgers walgen van de Europese Unie wordt zo ook wel begrijpelijk. De Commissie doet haar best burgers zoveel mogelijk tegen zich in het harnas te jagen.

Opnieuw blijkt hoe hard dieren organisaties als Wakker Dier nodig hebben alsmede de Partij voor de Dieren. Want niemand geeft de strijd op natuurlijk.

Raad van Toezicht

In Nederland wordt meestentijds met de term raad van toezicht geduid op het toezichthoudende orgaan van stichtingen en verenigingen.

Dit orgaan heeft de verantwoordelijkheid toezicht te houden op de doelrealisatie van de stichting dan wel van de vereniging. Daartoe houdt de raad toezicht op:

• de maatschappelijke effecten of het maatschappelijke resultaat van de stichting of vereniging
• de realisatie van het doel van de rechtspersoon
• de daartoe gestelde doelen van beleid en strategie
• het beleid en beheer van het bestuur met de bijbehorende resultaten en prestaties en risico's
• het naleven van wet- en regelgeving
• het voldoen aan de eisen van de financiële verslaggeving
• de interne controle en risicobeheersing
• de te leveren kwaliteit en kwantiteit van producten en diensten
• de doelmatigheid en efficiency
• de integriteit en indien van toepassing de identiteit.

De verantwoordelijkheden en bevoegdheden van de raad zijn:

• het toezicht houden op het bestuur en het besturen,
• het adviseren van het bestuur,
• het zorgdragen voor de regelgeving van de rechtspersoon door het vaststellen van zijn statuten en van het reglement van toezicht en door het goedkeuren van het reglement van het bestuur,
• het benoemen, schorsen en ontslaan van het bestuur evenals het optreden als bevoegd werkgever van het bestuur en
• het regelen van zijn eigen werkzaamheden, zoals zijn informatievoorziening, samenstelling en kwaliteit, deskundigheidsbevordering of honorering.

Over de uitoefening van deze verantwoordelijkheden en bevoegdheden legt de raad verantwoording af in een eigen jaarverslag. Gebruikelijk is dat dit bij het jaarverslag van de raad van bestuur wordt gevoegd.

Een raad van toezicht is een intern toezichthoudend orgaan van de rechtspersoon. Men neemt dikwijls aan dat hij tevens een maatschappelijk toezichthoudend orgaan is. Bedoeld wordt dan dat de raad namens de eigenaren of oprichters van de rechtspersoon, dan wel namens de belanghebbenden of namens de samenleving  dan wel namens de overheid, dan wel namens een combinatie van deze partijen toezicht uitoefent. Veelal is deze relatie niet of niet voldoende juridisch geborgd. 

De Raad van Toezicht van stichtingen of verenigingen is niet in het Burgerlijk Wetboek verankerd. Hoe dan ook, de leden van de Raad van Toezicht moeten te allen tijde handelen in het belang van de doelstelling van de stichting dan wel vereniging, zonder opdracht en onafhankelijk van bijkomstige belangen.

Een raad van toezicht wordt ook wel de raad van commissarissen genoemd. Deze term behoort echter toe aan het toezichtsorgaan van de kapitaalvennootschappen (de NV/BV). Een lid van de raad van Toezicht heet een toezichthouder.

Bij de stichtingen benoemt de raad van commissarissen of de raad van toezicht zichzelf, behoudens wettelijk voorgeschreven voordrachten dan wel bindende voordrachten.

Bij de vereniging benoemt de algemene ledenvergadering deze raad.

Er is een grote variëteit in raden van toezicht. De term raad van toezicht wordt eveneens gebruikt voor een toezichthoudend orgaan dat door de overheid ingesteld is om toezicht namens de overheid uit te oefenen.

bron wikipedia

Als je maar lacht....

Muziek hier

Pussy Riot

Foto: Igor Mukhin

Nadja Tolokonnikova (25) is filosofiestudent aan de Staatsuniversiteit van Mokou. Ze is getrouwd met Pjotr Verzilov en heeft een dochter.
Ze heeft een permanente verblijfsstatus voor Canada, terwijl haar echtgenoot zowel de Russische als Canadese nationaliteit heeft.

***

Katja Samoetsevitsj (30) ziet er, lopend op gympen en gekleed in jeans en een slobberig sweatshirt, niet direct uit als staatsvijand nummer één van president Poetin. Toch kwam ze, samen met Nadja Tolokonnikova en Masja Aljochina, dicht in de buurt van die status na hun veertig seconden durende 'punkgebed' in februari dit jaar in de Christus Verlosserkathedraal van Moskou.

***

Maria Alyokhina (26; foto onder) is a fourth-year student at the Institute of Journalism and Creative Writing in Moscow. She is a poet and participant of the literature courses of Dmitry Vedenyapin and Alexey Kubrik. She is an environmental activist with Greenpeace Russia, and has opposed development projects in the Khimki Forest. She was a volunteer at Children’s Psychiatric Hospital in Moscow.
She has a five-year-old son, Philip.

She is a vegan and reportedly collapsed from hunger during the trial, as no vegan meals were provided in detention. She played an active role in the Pussy Riot trial:  cross-examining witnesses, and aggressively questioning the charges and proceedings. She said in her closing statement:

For me, this trial only has the status of a "so-called" trial. And I am not afraid of you. I am not afraid of lies and fiction, of the thinly disguised fraud in the sentence of this so-called court. 
Because you can only take away my so-called freedom. And that is the exact kind that exists now in Russia. But nobody can take away my inner freedom.