Doodweermiddel

Wie de historische novelle 'Doodweermiddel' gelezen heeft, heeft m.i. genoeg F.B. Hotz gelezen. Saaier wordt het niet.

Woensdag gehaktdag

.

De auteur van Woensdag gehaktdag werd bekend als de man die in het afgelegen Oost-Groningen zijn vrouw vermoordde en haar in de tuin begroef. Vervolgens zette hij haar fiets bij het station en ging naar de politie om opgave te doen van de vermissing van zijn vrouw. Dat bedrog kwam uit en Klinkhamer draaide de gevangenis in.

Daarover gaat zijn roman ten dele. Het is geen verhaal zoals dat van Marcellus Emants uit 1894, Een nagelaten bekentenis. Dat opent met de zin: “Ik heb mijn vrouw vermoord”. In dat boek worden de drijfveren van de man blootgelegd. Een naturalistische roman, gebaseerd op het idee dat de moordenaar niet anders kon, als product van milieu en erfelijkheid. Het is geheel fictief.

De Gehaktdag is een veel dunner verhaaltje. Het refereert wel terloops aan de moord maar geeft daarover geen details. Wel wordt de aanleiding beschreven. Dat zijn ruzies over de speculaties van de man op de optiebeurs die eerst tot grote winsten maar uiteindelijk tot grote verliezen leiden. Hij belooft zijn vrouw, die als verpleegkundige werkt, ermee op te houden en neemt een baantje als nachtportier in het bronnenbad van Nieuweschans. Als zij echter ontdekt dat hij toch weer aan het speculeren is barst de bom. “Sodemieter maar op naar het Leger des Heils” zegt ze. De verteller suggereert dat hij haar met een breekijzer de hersens ingeslagen heeft.

De man zoekt dan zijn geluk bij andere vrouwen die hij via contactadvertenties ontmoet. Maar dat wordt allemaal niks.

In een aantal andere hoofdstukken worden de contacten beschreven met rechercheurs, het Pieter Baancentrum en medegevangenen. Dat gebeurt niet zonder humor, waardoor je het boekje (133 blz.) toch in een avond uitleest.

Blijkbaar om de uitgave meer gewicht te geven is zij voorzien van een voor- en nawoord, door Martijn Meijer, en zijn processtukken toegevoegd. 

***

Klinkhamer, Woensdag Gehaktdag (236 blz. ; Just Publishers 2012)

Luchtvaart foutenfestival

Van Lyon naar Straatsburg in een ultramoderne Airbus A320. Daar kan weinig fout gaan zou je denken. Maar dan ken je de luchtvaart niet. Het vliegtuig vloog tegen een berg in de Vogezen, waarna het nog drie uur duurde alvorens de rampplek door hulpdiensten bereikt werd. Er waren negen overlevenden, van wie 1 bemanningslid. 87 Mensen kwamen om. Het gebeurde op 20 januari 1992, 's avonds om half acht.

De oorzaak was een foutenfestival, als te doen gebruikelijk.

Beide piloten waren heel ervaren, maar niet op dit nieuwe type Airbus! Er moest een nonprecisielanding gemaakt worden, wat wil zeggen dat de piloten meer werk hebben dan gebruikelijk. Dat lukte niet, ze waren te weinig getraind in de computerapparatuur. De getallen 33 en 3,3 werden verwisseld.

Er werd niet op de hoogtemeter gelet.

De luchtverkeersleider in Straatsburg presteerde het te spreken over “rechts” in plaats van de coördinaten te noemen.

De documentaire van het onderzoek werd afgesloten met de mededeling dat men in de luchtvaart helaas moet leren van ongelukken. http://en.wikipedia.org/wiki/Air_Inter_Flight_148

Luchtvaart in sneeuw en ijs

Foto Andrés Allotta; Planespotters.Net

De luchtvaart is tot bloei gekomen door zijn snelheid. Sneller dan met trein of auto leg je grote afstanden af. Die snelheid heeft een prijs: de prijs van het kaartje. Die is sterk gedaald door de onderlinge concurrentie, maar ook doordat geen belasting geheven wordt over de brandstof. De automobilist betaalt per liter 21% BTW.

Maar er is ook een verborgen prijs aan de snelheid. Dat is de haast om te vertrekken. Men wil op tijd vliegen, al was het alleen maar om de aansluitingen van de passagiers niet in gevaar te brengen. Om nog maar niet te spreken van de kosten voor de luchtvaartmaatschappij die het uitvallen van een vlucht met zich meebrengt. Dat betekent dat piloten niet weinig stressbestendig moeten zijn.

Dat die haast tot ongelukken leidt spreekt vanzelf. Het behoort dus tot de bedrijfscultuur om personeelsleden te instrueren dat veiligheid ten allen tijde voorop moet staan. Maar mensen zijn mensen.

Air Ontario vlucht 1363

1. De APU – startmotor - was al een tijdje kapot en werd maar niet gerepareerd. Het ging om een Nederlands straalvliegtuig, Fokker F-28 Fellowship (foto), aangekocht door Air Ontario. Maar sommige onderdelen, zoals de startmotor, waren in Canada niet voorradig. Gevolg was dat de captain één motor niet kon afzetten tijdens het tanken, - wat al gevaarlijk is. Wanneer beide motoren afgezet zouden zijn, bestond het risico dat ze niet meer gestart konden worden.
2. Door het uitvallen van een andere vlucht kreeg dit toestel er opeens tien passagiers (en bagage) bij. Met gevolg dat de captain kerosine moest laten aftappen, omdat het anders te zwaar zou zijn. 
3. De verkeersleiding onderbreekt geregeld de start van vliegtuigen, om allerlei redenen. Dat betekent extra-wachttijd. 
4. Wanneer het sneeuwt betekent dat extra sneeuw en ijs op de vleugels. Het vliegtuig moet dan opnieuw ontijsd worden. Ook daarmee is aanzienlijk tijdverlies gemoeid.

De captain meende het risico te kunnen nemen: hij had weinig keus. Het vliegtuig maakte echter meteen na de start geen hoogte en stortte na 15 seconden neer, op 900 m van de startbaan. Beide piloten, een stewardess en 21 passagiers kwamen om het leven.

USAir vlucht 405

Het onderzoek naar de ramp met Air Ontario werd bemoeilijkt door het feit dat de beide zwarte dozen onbruikbaar geraakt waren, doordat het brandende vliegtuig een temperatuur bereikt had van boven 1100°. De onderzoeksrechter publiceerde zo snel mogelijk een tussenrapport, bedoeld als waarschuwing voor de maatschappijen die ook met F-28’s vliegen. Een van die maatschappijen was USAir.

Drie jaar na de crash met Air Ontario vond in 1992 een identiek ongeluk plaats op de luchthaven van New York City (La Guardia), ook met een in Nederland gebouwde F-28, nu van USAir. Het toestel belandde in het water van Flushing Bay. (foto) 27 Mensen kwamen om het leven.
De Amerikaanse Luchtvaartautoriteit (FAA) beweerde dat ze het onderzoeksrapport van de crash met Air Ontario nooit ontvangen had. Volgens de Canadese onderzoeksrechter Moshansky (foto) kan dat niet waar zijn.

Een van de verbeteringen sindsdien is dat vliegtuigen niet meer ontijsd worden bij de gate waar de passagiers aan boord komen, maar op de starbaan zelf, zo kort mogelijk voor vertrek.

New York, La Guardia Airport, crash site (oval)

Grafrust

Het is niet makkelijk om ergens een dierenasiel te vestigen. Er zijn altijd wel omwonenden die  bezwaar hebben. Met blaffende honden op de eerste plaats. Daar is in Amsterdam het volgende op gevonden. Het grote asiel dat gebouwd is aan de Ookmeerweg 271, staat pal naast de begraafplaats Westgaarde. (Ookmeerweg 273)

Er schijnt niet geklaagd te worden, want ze zijn al zeven jaar buren.

ZSGOWMMS

Voetballen doe je natuurlijk bij

Krant en Kunst

.Publicaties in 'Trouw' over kunst slaan nog weleens de plank mis. Zo schreef enige tijd geleden iemand over het feit dat het werelderfgoed in Egypte naar de knoppen gaat. Daar had hij volkomen gelijk in. De vergissing is echter dat de VN (UNESCO) werelderfgoed beschermt. Het benoemt alleen maar, het accepteert wel of niet voordrachten daartoe van nationale overheden. Maar het verbindt er geen budget aan. De enige sanctie die de VN heeft, is afvoeren van de lijst. Dat komt zelden voor. Ik herinner me alleen het Elbedal bij Dresden, waar de bouw van een nieuwe brug reden was om het niet meer te accepteren op de lijst van werelderfgoed.

Ook in ons land is verloedering schering en inslag, zie bijvoorbeeld de toestand van de Stelling van Amsterdam. Nou ja, wordt blijkbaar gedacht, er komt wel weer wat anders voor in de plaats. Niemand die het alles-of-nietssysteem ter discussie stelt.

***

In de 'Trouw' van 12 augustus schrijft iemand over de kunstuitleen. Ze heeft het over een leenprijs van € 5,75 per werk per maand. (Utrecht) Voor twee werken is dat al € 140 per jaar. Maar bijvoorbeeld in Groningen is de leenprijs afhankelijk van de waarde van het werk. Ook in Arnhem, aldus:
-
U betaalt per maand 1,5 % van de verkoopwaarde van het kunstwerk.
Voorbeeld: U huurt een kunstwerk met een verkoopwaarde van € 500. U betaalt hiervoor 1,5% van € 500,- is € 7,50 per maand.
Het startbedrag bij deze abonnementsvorm is € 5,- per maand per kunstwerk.
-
U mag ervan uitgaan dat er niet veel kunstwerken van € 500 aanwezig zijn... Conclusie: de kunstuitleen is aanmerkelijk duurder dan gesuggereerd. Blijft niettemin de moeite waard!

Petra Overbeek Bloem

SEON

Seon is een bedrijf dat door de politie wordt ingehuurd bij het opruimen en ontmantelen van hennepkwekerijen. 
Aangezien er een aantal risico's zijn (o.a. legionellabesmetting en onjuiste stroomaansluitingen in combinatie met water) worden deze "opruim- en ontmantel"-specialisten ingeschakeld. 
Doordat dit bedrijf zeer nauw met opsporingsinstanties werkt en zich ook zo manifesteert, denken sommige mensen dat het "de politie" is. 
Dat er bij het bedrijf ex-politieagenten, ex-Nuonmedewerkers en ex-GAD mensen in dienst zijn genomen zal wel geen toeval zijn.

Kruisende (houten) tongewelven

Oude Kerk, Voorburg. De tongewelven van de kapellen (of dwarsbeuk) kruisen het tongewelf van het koor (middenonder )

Delft, Oude Kerk

Melksap

.Melksap is een door sommige planten geproduceerd melkachtig vocht.

Het sap wordt geproduceerd en getransporteerd in gespecialiseerde melksapkanalen in de plant.

Van het ingedroogde sap van de papaver wordt opium gemaakt. Het sap van de rubberboom wordt gebruikt voor het maken van rubber.

Yoghurt-variaties

Op mijn pak sojamelk staat “100% plantaardig”. Dat geeft te denken: plantaardige melk. We hebben het wel over het sap van een plant als ‘wolfsmelk’ maar dat is toch geen zuivel te noemen. Klappermelk of kokosmelk heeft de kleur van melk, maar is ook geen zuivel. En dat is sojamelk dus ook niet. Het is een drank gemaakt van sojabonen. Wikipedia:

Traditionele sojamelk, een stabiele emulsie van olie, water en proteïne, is niet meer dan een waterextract uit sojabonen. De vloeistof wordt gemaakt door droge sojabonen te laten wellen, en met water fijn te malen.

So far so good. Maar intussen liep Alpro, een grote producent van sojamelk, onlangs tegen een kort geding aan over yoghurt. De melkveehouders, verenigd in de NZO, willen niet dat Alpro reclame maakt voor een nieuw product: sojayoghurt. Want als soja geen melk is, is het dus ook geen yoghurt. Het belang voor NZO was kennelijk te groot om het voor te leggen aan de Reclamecodecommissie.

De rechtbank-Breda vond er het volgende van:

2.6. Tussen partijen is niet in geschil dat Mild & Creamy een product op plantaardige basis is en geen melk of zuivelproduct. 

Op grond van artikel III lid 2 van Bijlage XII bij de EG-Verordening nr. 1234/2007 is het verboden om voor andere levensmiddelen dan melk of zuivel in etiketten, handelsdocumenten, reclame en andere presentatievormen aan te geven, te impliceren of te suggereren dat het betrokken product een zuivelproduct is.

Dit verbod gaat verder dan het gebruik van de term ‘yoghurt’.

Impliciete of suggestieve aanduidingen zijn eveneens verboden. Hierna zal de voorzieningenrechter de reclameaanduidingen, bezien in de context van de betreffende uiting, van Alpro voor Mild & Creamy aan deze Europese norm toetsen.

2.7. De voorzieningenrechter constateert dat Alpro een aantal keren de zuivelterm ‘yoghurt’ gebruikt om haar product aan te duiden. Daarmee wekt zij de suggestie dat het product Mild & Creamy een zuivelproduct is. Dat gebeurt in de volgende teksten:

• ‘Alpro - Schenkbare yoghurt’,
• ‘vermeng de yoghurt met muesli of cornflakes en een healthy lunch is ready’,
•  ‘de yoghurt is mooi romig en tegelijk lekker licht’,
• ‘Je schenkt de yoghurt simpel en makkelijk uit in een kommetje’,
•  ‘…zet Alpro nu ook de stap naar het segment schenkbare yoghurt’.

Al deze aanduidingen van Mild & Creamy zijn in strijd met de EG-Verordening alsmede met de definitie van yoghurt in artikel 8 lid 1 van het Warenwetbesluit Zuivel.

Niet onrechtmatig is de slogan ‘als je van yoghurt houdt: probeer Alpro Mild & Creamy’. In die context wordt met yoghurt immers het echte zuivelproduct bedoeld.

2.8. Een aantal keren gebruikt Alpro de aanduiding ‘yoghurt’ in combinatie met het woord ‘variatie’ of een ander woord.

Anders dan Alpro stelt betekent ‘yoghurtvariatie’ niet dat er sprake is van een alternatief voor yoghurt. De aanduiding ‘yoghurtvariatie’ suggereert dat er sprake is van een product op yoghurtbasis, zeker in een advertentie waarin tevens een op vla of yoghurt gelijkende dessertschaal wordt afgebeeld (foto boven), behalve in combinatie met het bijvoeglijk naamwoord ‘plantaardig’.

Het woord ‘yoghurtcategorie’ wekt dezelfde onjuiste suggestie.

Onrechtmatig zijn daarom de slogans

• ‘Alpro - Yoghurt variatie’,
• ‘Alpro yoghurtvariaties’,
• ‘een romige yoghurtvariatie’,
• ‘een heerlijke yoghurtvariatie’,
• ‘geniet van de frisse variatie op yoghurt’,
• ‘de yoghurtvariaties van Alpro’,
• ‘de snelste groeiers binnen de yoghurtcategorie’.

De slogan ‘Alpro heeft het yoghurtschap veroverd’ is niet onrechtmatig, omdat het woord ‘yoghurtschap’ verwijst naar de vindplaats van het echte zuivelproduct.

2.9. Ten slotte is op de voorzijde van de verpakking van Mild & Creamy het woord ‘yoghurtculturen’ duidelijk zichtbaar. Dat woord verwijst naar de yoghurtculturen die in de ingrediëntenlijst staan genoemd. Voor echte yoghurt zijn specifieke yoghurtculturen nodig om de koemelk te laten verzuren tot het eindproduct.

Ter zitting stelt NZO onweersproken dat de yoghurtculturen in Mild & Creamy niet dezelfde zijn als die nodig is voor het maken van yoghurt en dat de yoghurtculturen in Mild & Creamy ook niet dezelfde werking hebben als de micro-organismen in koemelk.

Met de opvallende vermelding van ‘yoghurtculturen’ op de voorzijde van beide verpakkingen van Mild & Creamy wordt naar het oordeel van de voorzieningenrechter dan ook aangehaakt bij de eigenschappen van dergelijke culturen in echte yoghurt, terwijl de gebruikte culturen niet dezelfde zijn en ook niet dezelfde werking hebben.

 

Naar het oordeel van de voorzieningenrechter is dit daarom een verboden impliciete verwijzing naar (de eigenschappen van) echte yoghurt.

2.10. De in de voorgaande overwegingen geconstateerde strijdigheden met de Europese regelgeving leiden de voorzieningenrechter ertoe om de door NZO gevorderde voorzieningen toe te wijzen, als navolgend zal blijken. Enz.

***

Commentaar

Een gevoelige tik op de neus van Alpro.



Waterbord