Robijntje 16 jaar ! (ingez.)

Robijntje

met het rooie haar

Werd vandaag 16 jaar !!

Nog steeds een bron

Van koketterie

En dagelijks nog

Energie voor drie

Dolle dwaze minuten

Is dan het ritueel

Dan is het huis te klein

En moet ik op mijn hoede zijn

Want 20 nagels in je been

Is echt geen pretje

Maar wel het resultaat

Van een poes

die op hol slaat

Maar toch,

Ik heb haar lief

Die

Rooie hartendief.......

Het oproer kraait !

 https://www.youtube.com/watch?v=o1x1OEzHYjQ

Materie (samenstelling)

Kiepraambescherming (kat)

 

http://www.zooplus.nl/shop/katten/kattennet_kattenluik/kiepraambescherming/21717

Sea Sheperd

Boterzuur wordt o.a. gebruikt door de Sea Shepherd Conservation Society, de organisatie die actie voert tegen de walvisjacht, de jacht op zeehonden en illegale jacht op andere zeedieren.

De strategie bestaat erin dat de actievoerders in kleine bootjes langs de jachtschepen varen en boterzuur gooien op het laaddek waar de walvissen worden opgetakeld. Het boterzuur dringt door in de wonden van de walvissen en maakt het vlees onbruikbaar voor consumptie. Daarnaast wordt het door de stank moeilijker voor werklieden om op het dek te werken.

Boterzuur komt voor in boter, met name in ranzig geworden boter (vandaar de naam), zweet, veel sterk ruikende kaassoorten en in kwalitatief slechte kuilen kuilgras.

De geur ervan wordt vaak geassocieerd met die van zweetsokken.

Ook in het lichaam komt boterzuur voor, het is bekend dat boterzuur noodzakelijk is voor een gezonde darm.

Zo verkrijgen epitheelcellen in vivo ongeveer 70% van hun energie uit boterzuur en gaat boterzuur de vorming van darmkanker tegen.

bron: wikipedia

Meest succesvolle circus ooit

.

Het streven naar differentiatie en lage kosten vormt de kern van het amusement dat Cirque du Soleil biedt. Ten tijde van het debuut richtten andere circussen zich op onderlinge benchmarking en probeerden ze hun aandeel van een reeds krimpende markt te vergroten door traditionele circusacts aan te passen. Ze probeer­den nog beroemdere clowns en leeuwentemmers te contracteren. Hierdoor werden de kosten hoger, terwijl de circuservaring voor het publiek niet wezenlijk veranderde. Stijgende kosten dus, zonder inkomstenstijging, en een neerwaartse spiraal voor de totale vraag naar het circus.

Dit streven werd irrelevant toen Cirque du Soleil op het toneel verscheen.

Het was geen gewoon circus en ook geen klassieke theaterproductie. Cirque du Soleil lette niet op de concurrentie en hield zich niet aan de conventio­nele logica die inhield: een betere oplossing bieden voor het onderhavige probleem door een circus met nog meer toeters en bellen te bieden. Cirque probeerde het plezier en de spanning van het circus te combineren met de intellectuele verfijning en artistieke rijkdom van het theater. En bovendien definieerde Cirque het probleem zelf anders. Door de marktgrens tussen theater en circus uit de weg te ruimen bereikte het een nieuwe opvatting, niet alleen van circusklanten, maar ook van niet-circusklanten: volwassen theaterbezoekers. Zo ontstond een heel nieuwe opvatting van circus die de waarde-kosten­afweging doorbrak en een nieuwe markt creëerde. Andere circussen boden dierenshows, huurden sterren in, boden meerdere arena's in de vorm van drie ringen en gaven verkoopvergunningen aan tabakswinkels uit. Cirque du Soleil hield zich hier niet mee op. Deze factoren waren in de traditionele circussector lang vanzelfsprekend geweest. Men had zich nooit afgevraagd of ze nog relevant waren. Het publiek was steeds minder gesteld op het gebruik van dieren. Bovendien vormden dieren een van de duurste elementen, niet alleen de kosten van de dieren, maar ook hun training, medische verzorging, huisvesting, verzekering en vervoer.

Cirque du Soleil als innovatie

Cirque du Soleil is een schoolvoorbeeld. In een tijd waarin alle andere partijen in de markt het moeilijk hadden door oplopende kosten en teruglopende bezoekersaantallen, vonden de Canadezen het circus – inderdaad – opnieuw uit. (1984)

In het circus van Guy Laliberté (uit Quebec) kwamen geen dieren meer voor, traden geen bekende artiesten meer op die hoge gages vroegen en was er in tegenstelling tot sommige internationale mega-circussen nog slechts één piste. Dat scheelde aanmerkelijk in de kosten.

Klassieke, populaire elementen, zoals de tent, de clowns en de acrobaten werden behouden en opgewaardeerd. Daarnaast werden - relatief goedkope - theaterelementen toegevoegd. Zoals een thema en een doorlopende verhaallijn, bijpassende kostuums, bijzondere belichting en een filmische soundtrack.

Het resultaat was een circus dat meer aansloot op de entertainmentbehoeften van een modern volwassen publiek. Klanten die voorheen nooit in een circustent kwamen.

Bron:

http://www.nrc.nl/carriere/2015/04/27/miljardencircus-met-een-eigen-blauwe-zee/

Luchtvaart: constructiefout?

Een Boeing 747-400 met 404 inzittenden is in 2002 op weg van Detroit naar Tokio, als boven de Beringzee het onderstuk van richtingsroer blokkeert, en blijft staan in een hoek van 30 graden. Het toestel helt scherp opzij maar gelukkig weet de captain het weer recht te krijgen; verder vliegen is echter onmogelijk, het wordt zo goed als onbestuurbaar. Besloten wordt om te keren voor een noodlanding op Anchorage, Alaska. Via een ander vliegtuig dat dichterbij die stad is kan de noodoproep aan het vliegveld doorgegeven worden. Er moet dan nog twee uur gevlogen worden… 
Wegens de lange afstand zijn er toch al twee pilotenteams aan boord, die elkaar nu in deze netelige positie kunnen aflossen. Dichterbij Anchorage wordt radiografisch contact gemaakt met een technicus op de grond, maar ook deze weet geen oplossing voor het defect. De landing met 300 km p.u. slaagt, en er zijn geen slachtoffers te betreuren. 
De bemanning wordt later onderscheiden voor deze uitzonderlijke prestatie. ("Superior Airmanship Award") Maar een crash wordt ook voorkomen doordat het richtingsroer in dit type Boeing uit twee delen bestaat: de bovenste helft functioneerde nog wel.
Twee vrouwelijke ingenieurs-metallurgen kunnen de dieperliggende oorzaak niet vinden. Het is wel duidelijk wat er gebeurd is: een deel van een behuizing is afgebroken waardoor een pin naar buiten kon komen, die het roer blokkeerde. Ook de fabrikant slaagt er niet in de oorzaak te vinden.

Vier jaar later gebeurt hetzelfde met een 747-400 van Air France. Ook dat loopt goed af. De veronderstelling dat het metaalmoeheid zou zijn, wordt verworpen.Wat de fabrikant nu gedaan heeft, is de behuizing van dit onderdeel (nog) sterker maken.

http://jalopnik.com/5629528/how-i-saved-a-747-from-crashing

Havik als speelgoed

AFP/Relaxnews pic, January 29, 2015

Het kan haast niet anders of het uitvoerige interview in Trouw,  ‘Letter & Geest’, met Helen Macdonald over haar havik moet bedoeld zijn om het egoïstische karakter van haar, en van veel mensen, aan de kaak te stellen. Het zit namelijk zo dat de 42-jarige Macdonald een jonge havik koopt, om het verdriet bij het overlijden van haar vader te boven te komen. Dat dier gaat ze vervolgens temmen, enz. Tenslotte schrijft ze er een boek over en reist de wereld rond om het aan de man te brengen.

Het interview in de krant maakt weer eens duidelijk dat de mens in het middelpunt staat en het dier voor eigen genoegen misbruikt. Noch voor de Trouw-interviewer noch voor Helen Macdonald, is dit een punt. Het dier als speelgoed. Hoeveel uur per dag de vogel opgesloten is in een donkere kooi, als mevrouw naar d’r werk is, lezen we niet. Hoe het hongerig gehouden wordt, evenmin. Niet lezen we dat Macdonald met haar aankoop de (ook illegale) handel in roofvogels steunt en deze met haar boek nog verder bevordert. 

Geen moment geeft het interview blijk van het feit dat het hier niet gaat om een gedomesticeerd dier, zoals een hond of een kat, maar om een roofvogel. Een wild dier, dat niet voor de lol van Helen Macdonald op aarde is.

Het zou zeer wenselijk zijn als Trouw in deze gevallen hogere eisen aan de kopij zou stellen.

Stan Laurel en Oliver Hardy schieten te hulp

Laurel en Hardy schieten te hulp

T.S. Eliot en de kat

 

In 1981 bereikte de belangstelling voor T.S. Eliots Old Possum's Book of Practical Cats (1939) een hoogtepunt, toen Andrew Loyd Webbers toonzetting ervan een succesvolle musical bleek, namelijk Cats. 

Gerrit Komrij heeft de versjes vindingrijk vertaald en vernederlandst. Deze vertaling (1985) heeft de knullige illustraties van Nicolas Bentley laten vallen en de veel scherpere, humoristische tekeninen van Edward Gorey in zwart-wit opgenomen. 

Eliots versjes, die in niets lijken op zijn literaire werk, beschrijven een aantal eigenzinnige katten. De Engelse katten, zoals Old Possum, the Rum Tum Tugger, Mungojerrie, Rumpelteazer en Mr. Mistoffelees, heten dankzij Komrij nu Kobus Krul, de Tuk Stuk-Rukker, Lorrenjopie, Scharrelnelis en Dr. Diavolo. 

Komrij doet zijn uiterste best om deze door en door Engelse katten om te toveren tot Nederlandse katten. De Engelse versies hebben vaak de charme van het spontane Sinterklaasrijm.

Mede dankzij de illustraties een leuk boekje, voor kinderen en andere kattenliefhebbers. Vanaf ca. 12 jaar.

 ***

T.S. Eliot, Kobus Kruls Parmantige Kattenboek