donderdag 28 januari 2016
zaterdag 23 januari 2016
Ampersand
De ampersand, ook wel het en-teken
of et-teken genoemd, is de ligatuur die
het woord "en" vertegenwoordigt: &.
Dit teken is ontstaan uit het Latijnse et, dat "en" betekent, net als de ampersand. Deze ligatuur is al in het handschrift ontstaan en is later in de drukkunst overgenomen. Met name in de cursieve varianten van veel lettertypes is nog duidelijk een handgeschreven E met een t eraan te herkennen.
Dit teken is ontstaan uit het Latijnse et, dat "en" betekent, net als de ampersand. Deze ligatuur is al in het handschrift ontstaan en is later in de drukkunst overgenomen. Met name in de cursieve varianten van veel lettertypes is nog duidelijk een handgeschreven E met een t eraan te herkennen.
vrijdag 22 januari 2016
Straatsburg: symbool van Europese geldverspilling
Het Europarlement betaalt € 2378 per parlementslid voor iedere trip naar Straatsburg.
Men reist er 12x per jaar heen - meest per TGV - en verblijft daar dan gedurende vier dagen. Vanaf Brussel is het 450 km.
Totale kosten ca. 200 miljoen euro per jaar.
dinsdag 19 januari 2016
Bella Ciao
 | ||||||
| Goran Bregovic |
https://www.youtube.com/watch?v=OyMA84-mowI
|
|
zondag 17 januari 2016
Kijk eens in de poppetjes van mijn ogen!
.Op 1 januari van dit jaar overleed Annie de Reuver, vooral bekend
als zangeres van het liedje ‘Kijk eens in de poppetjes van mijn ogen’. Haar levensverhaal is niet helder chronologisch opgetekend,
wat ook geldt voor de bijgevoegde foto’s die ongedateerd door elkaar staan. Ook
haar eigen leven was niet erg gestructureerd. Doordat ze zo oud geworden is –
bijna 99 jaar! – is er weinig dat ze niet heeft meegemaakt!
Geboren in 1917 in Rotterdam groeide ze op in armoedige omstandigheden. Na de lagere school moest ze direct gaan werken. Een muzikale opleiding zat er niet in. Ze noemde zich dan ook niet zangeres, maar - bescheidener - 'vocaliste'. Deze ervaringen hebben haar wel weerbaar gemaakt.
Ze trouwde vier keer, driemaal met muzikanten, de een nog liederlijker dan de ander. Alleen haar huwelijk met Jack Philips, telg uit de beroemde familie uit Eindhoven, was comfortabel en luxueus. Maar ze hield niet van de man en liet het gebeuren dat een getrouwde vriendin – de vrouw van Jaap van Praag - hem van haar aftroggelde.
Ze kon geen kinderen krijgen en wilde zich daarvoor ook niet laten opereren. Maar het deed haar wel verdriet. Ze adopteerde een baby maar door onoplettendheid van de huishoudster tijdens haar afwezigheid verdronk het in de vijver voor het huis.
Triest is dat ze elk zakelijk inzicht miste. Bij herhaling lees je dat ze niemand om advies kon vragen. Ze is dan ook diverse malen financieel benadeeld. Nog wel het ergste is dat ze geen pensioen opbouwde, waardoor ze bijna 35 jaar lang alleen van de AOW moest leven, op enige inkomsten uit schnabbels na. Illustratief is haar ervaring in Denia, aan de Spaanse kust ten zuiden van Benidorm. Een Nederlander had daar een restaurant geopend en haar daarvoor gevraagd als (inwonend) ‘gastvrouw’. In de praktijk moest ze daar de hele zaak leiden. Hoe ze ook haar best deed, er kwam niets van terecht. Ze was blij dat ze terug kon naar Nederland, hoewel ze daar alle schepen achter zich verbrand had. De Nederlandse eigenaar verongelukte op een Spaanse snelweg.
Op reis in Californië met Nederlandse artiesten raakte ze zelf betrokken bij een zware aanrijding, toen een vrachtwagen achterop hun busje reed. Drie medepassagiers kwamen om het leven, zijzelf kwam er betrekkelijk goed vanaf. Minder goed verliep een val in haar huis, waardoor ze een heup brak en geopereerd moest worden. Ze was toen al 86 en liep sindsdien met een stok.
Al met al toch geen somber boek. Annie leefde van de muziek en van feestje naar feestje. In haar lange leven heeft ze zo ongeveer iedereen in het métier leren kennen. Dat is meteen het aardige van het boek: het biedt een inkijkje in de amusementswereld van de 20ste eeuw.
NB. Ik leerde enkele nieuwe woorden uit het boek. In de eerste plaats ‘pralliemaker’, dat ze gebruikte voor haar derde echtgenoot, en dat opschepper betekent. Het werkwoord is prallen.
In de tweede plaats ‘stoepier’. Ik weet niet hoe je de laatste lettergreep uitspreekt, misschien wel op z’n Frans. Het heeft dezelfde betekenis als het bekendere boniseur.
‘Poppetje’ in het liedje betekent pupil. De tekst is van Nick Holwerda, de muziek van pianist Tom Erich. Het dateert van 1952.
Geboren in 1917 in Rotterdam groeide ze op in armoedige omstandigheden. Na de lagere school moest ze direct gaan werken. Een muzikale opleiding zat er niet in. Ze noemde zich dan ook niet zangeres, maar - bescheidener - 'vocaliste'. Deze ervaringen hebben haar wel weerbaar gemaakt.
Ze trouwde vier keer, driemaal met muzikanten, de een nog liederlijker dan de ander. Alleen haar huwelijk met Jack Philips, telg uit de beroemde familie uit Eindhoven, was comfortabel en luxueus. Maar ze hield niet van de man en liet het gebeuren dat een getrouwde vriendin – de vrouw van Jaap van Praag - hem van haar aftroggelde.
Ze kon geen kinderen krijgen en wilde zich daarvoor ook niet laten opereren. Maar het deed haar wel verdriet. Ze adopteerde een baby maar door onoplettendheid van de huishoudster tijdens haar afwezigheid verdronk het in de vijver voor het huis.
Triest is dat ze elk zakelijk inzicht miste. Bij herhaling lees je dat ze niemand om advies kon vragen. Ze is dan ook diverse malen financieel benadeeld. Nog wel het ergste is dat ze geen pensioen opbouwde, waardoor ze bijna 35 jaar lang alleen van de AOW moest leven, op enige inkomsten uit schnabbels na. Illustratief is haar ervaring in Denia, aan de Spaanse kust ten zuiden van Benidorm. Een Nederlander had daar een restaurant geopend en haar daarvoor gevraagd als (inwonend) ‘gastvrouw’. In de praktijk moest ze daar de hele zaak leiden. Hoe ze ook haar best deed, er kwam niets van terecht. Ze was blij dat ze terug kon naar Nederland, hoewel ze daar alle schepen achter zich verbrand had. De Nederlandse eigenaar verongelukte op een Spaanse snelweg.
Op reis in Californië met Nederlandse artiesten raakte ze zelf betrokken bij een zware aanrijding, toen een vrachtwagen achterop hun busje reed. Drie medepassagiers kwamen om het leven, zijzelf kwam er betrekkelijk goed vanaf. Minder goed verliep een val in haar huis, waardoor ze een heup brak en geopereerd moest worden. Ze was toen al 86 en liep sindsdien met een stok.
Al met al toch geen somber boek. Annie leefde van de muziek en van feestje naar feestje. In haar lange leven heeft ze zo ongeveer iedereen in het métier leren kennen. Dat is meteen het aardige van het boek: het biedt een inkijkje in de amusementswereld van de 20ste eeuw.
NB. Ik leerde enkele nieuwe woorden uit het boek. In de eerste plaats ‘pralliemaker’, dat ze gebruikte voor haar derde echtgenoot, en dat opschepper betekent. Het werkwoord is prallen.
In de tweede plaats ‘stoepier’. Ik weet niet hoe je de laatste lettergreep uitspreekt, misschien wel op z’n Frans. Het heeft dezelfde betekenis als het bekendere boniseur.
‘Poppetje’ in het liedje betekent pupil. De tekst is van Nick Holwerda, de muziek van pianist Tom Erich. Het dateert van 1952.
***
Onverbloemd; 90 jaar Annie de Reuver (door Rein Wolters;
2007)
Gokkersdwaling
De gokkersdwaling is de denkfout achter de overbekende disclaimer "resultaten uit het
verleden bieden geen garantie voor de toekomst". Casinobezoekers die het balletje tien keer achter elkaar op rood hebben
zien eindigen, zijn geneigd te denken dat het de elfde keer zwart zal worden.Dit is natuurlijk onzin: de kans op rood én zwart is 48% (50%? BS), iedere ronde
opnieuw.
Bron:
http://www.iexprofs.nl/Column/Opinie/116595/Twaalf-denkfouten-van-de-belegger.aspx
***
Commentaar
Na 10 x achter elkaar zwart wordt het uiteraard wel vaker rood (wet van de grote aantallen). Het kan niet zwart blijven. Alleen is vooruit niet te zeggen wanneer het rood wordt.
Voedselketen
De wet van Lindeman is een
wet uit de ecologie vernoemd naar zijn ontdekker, de Amerikaanse ecoloog Raymond
Lindeman (1915-1942).
Bij modelberekeningen voor de energiestroom door een voedselketen
wordt ervan uitgegaan dat de efficiëntie waarmee de energie wordt overgedragen
van het ene niveau in de voedselketen naar het andere, ongeveer 10% is.
De wet van Lindeman ('Tien procent wet') luidt:
De totale energie-inhoud van een trofisch niveau
is ongeveer 1/10 van de totale energieinhoud
van het vorige trofische niveau