Als de balken gaan verzakken
Het behang dat bladdert af
Als de deurscharnieren piepen
Zwijgt de huisbaas als het graf
Last van tocht, last van lekkage
In de woning die hij gaf
De huisbaas denkt niet aan herstellen
Ook al peiger je het af
Want een mens woont in zijn lichaam
Maar hij heeft het maar te huur
En de grote stille huisbaas
Blijkt hardvochtig op den duur
Als de beenderen gaan vermolmen
De huid wordt schilferachtig wit....
.
***
Aangeboden door Haagsche Hennie
Geestig!
BeantwoordenVerwijderenBeelden uit mijn kinderjaren.....
BeantwoordenVerwijderenHoe verheugd ik steeds ontwaakte in ons HUTJE BIJ DE ZEE.
Nimmer zal ik die plek vergeten
Dierbaar plekje van mijn jeugd
En mijn laatste wens zal wezen
Dat ik een verheugd, tevree
't moede hoofd teneer kan vleien in ONS HUTJE BIJ DE ZEE!
(ach, Scheveningen was niet ver van Den Haag!)