Tussen Tahiti en Moorea (Frans Polynesië) onderhoudt een
Twin Otter de verbinding. Een vluchtje van zeven minuten, 50 tot 70 maal per dag.
In 2007 ging het mis. Mensen op het strand en vissers zagen
de Twin Otter in zee storten, twee minuten na de start. Alle 20 inzittenden
kwamen om het leven.
De Twin Otter heeft maar 1 piloot, die uiteraard niet zit te praten. Dus de Cockpit Voice Recorder (CVR) levert nauwelijks informatie. Maar wel kon erop beluisterd worden dat er geen indringer in de cockpit was geweest. De meeste van deze toestellen hebben trouwens niet eens een CVR.
Het vliegtuig lag op een diepte van 650m in zee, te diep voor duikers. Er moest een robotonderzeeër aan te pas komen, om wrakstukken waaronder de CVR, naar boven te halen.
Het achterhalen van de oorzaak was al met al buitengewoon moeilijk. Er werd autopsie verricht op het lichaam van de piloot: er werd geen afwijking aan het hart vastgesteld. Het vliegtuig was niet te zwaar beladen. Het had voldoende brandstof aan boord. Het weer was goed. Het toestel was niet betrokken geweest bij een botsing.
Het onderzoek spitste zich uiteindelijk toe op de kabels, gemaakt van roestvrij staal. Dat materiaal is beter bestand tegen de invloed van zout, maar slijt sneller. De kabel van het hoogteroer was gebroken waardoor het vliegtuig neerstortte.
De slijtage door de voortdurende wrijving in de vele starts en landingen was tijdens onderhoud niet opgemerkt. De kabels van de hoogteroeren hadden ook nog eens te lijden door de straalwind achter de motoren van naburige grote vliegtuigen op het vliegveld van Tahiti, waar de Twin Otter ’s nachts geparkeerd stond.
De verfilming van de crash en het onderzoek staat hier: https://www.youtube.com/watch?v=gINkQqoDkHA
De Twin Otter heeft maar 1 piloot, die uiteraard niet zit te praten. Dus de Cockpit Voice Recorder (CVR) levert nauwelijks informatie. Maar wel kon erop beluisterd worden dat er geen indringer in de cockpit was geweest. De meeste van deze toestellen hebben trouwens niet eens een CVR.
Het vliegtuig lag op een diepte van 650m in zee, te diep voor duikers. Er moest een robotonderzeeër aan te pas komen, om wrakstukken waaronder de CVR, naar boven te halen.
Het achterhalen van de oorzaak was al met al buitengewoon moeilijk. Er werd autopsie verricht op het lichaam van de piloot: er werd geen afwijking aan het hart vastgesteld. Het vliegtuig was niet te zwaar beladen. Het had voldoende brandstof aan boord. Het weer was goed. Het toestel was niet betrokken geweest bij een botsing.
Het onderzoek spitste zich uiteindelijk toe op de kabels, gemaakt van roestvrij staal. Dat materiaal is beter bestand tegen de invloed van zout, maar slijt sneller. De kabel van het hoogteroer was gebroken waardoor het vliegtuig neerstortte.
De slijtage door de voortdurende wrijving in de vele starts en landingen was tijdens onderhoud niet opgemerkt. De kabels van de hoogteroeren hadden ook nog eens te lijden door de straalwind achter de motoren van naburige grote vliegtuigen op het vliegveld van Tahiti, waar de Twin Otter ’s nachts geparkeerd stond.
De verfilming van de crash en het onderzoek staat hier: https://www.youtube.com/watch?v=gINkQqoDkHA
Geen opmerkingen:
Een reactie posten