.Er zijn weinig angstaanjagender tv-uitzendingen, ‘reality
shows’, dan die van Air Crash Investigation (op National Geographic). Een van de recentste crashes, uit 2013, is daarvan een indrukwekkend
voorbeeld. Het gaat om een Triple Seven, Boeing 777, een van de
modernste machines. De beide Koreaanse piloten zijn zeer ervaren: ieder heeft zo’n
10.000 vlieguren. En dan gaat het toch fout.
-
De internationale luchthaven van San Francisco staat onder piloten bekend als moeilijk. Verkeersleiders daar laten vliegtuigen vaak onder een steile hoek dalen om te landen, waardoor opstijgende vliegtuigen meer ruimte hebben. Het blijkt ook dat de vlucht uit Seoel bedoeld is als ‘trainingsvlucht’: de eerste vlieger was niet gewend aan het toestel, hij had tot dusver Airbus gevlogen. De piloot naast hem moest hem beoordelen. Een stressfactor – uiteraard niet meegedeeld aan de 305 inzittenden.
-
Het toestel vliegt te laag, raakt een stenen zeewering en crasht op de landingsbaan. De passagiers denken te kunnen ontkomen via de glijbanen: echter twee van de acht weigeren dienst! Terwijl een ervan zelfs niet naar buiten openklapt maar naar binnen. Een stewardess die eronder terechtkomt kan ternauwernood gered worden. Ook slagen de meeste passagiers erin toch uit het vliegtuig te komen: 181 gewonden. Onder de drie dodelijke slachtoffers is een schoolmeisje dat geen veiligheidsgordel om had. Ze werd uit het vliegtuig geslingerd en overreden door een brandweerwagen. Beide piloten overleven.
-
Als hoofdschuldige wordt de eerste piloot aangewezen. Het blijkt dat hij gewend was aan instrumentlandingen, hij kon niet op de hand vliegen!!! Dat was nodig als gevolg van het feit dat hij de instrumenten verkeerd bediend had. Dus de Koreaanse trainingen deugen ook niet.
-
Maar er komt nog iets bij. Sommige experts uitten opnieuw hun mening dat het moderne instrumentenpaneel onoverzichtelijk geworden is. De automatisering is te ver doorgevoerd. Een argument dat o.a. ook gehoord werd tijdens de vliegramp van Turkish Airlines bij Schiphol: daar zaten zelfs drie piloten in de cockpit. Bleek - achteraf - ook een trainingsvlucht!
-
De internationale luchthaven van San Francisco staat onder piloten bekend als moeilijk. Verkeersleiders daar laten vliegtuigen vaak onder een steile hoek dalen om te landen, waardoor opstijgende vliegtuigen meer ruimte hebben. Het blijkt ook dat de vlucht uit Seoel bedoeld is als ‘trainingsvlucht’: de eerste vlieger was niet gewend aan het toestel, hij had tot dusver Airbus gevlogen. De piloot naast hem moest hem beoordelen. Een stressfactor – uiteraard niet meegedeeld aan de 305 inzittenden.
-
Het toestel vliegt te laag, raakt een stenen zeewering en crasht op de landingsbaan. De passagiers denken te kunnen ontkomen via de glijbanen: echter twee van de acht weigeren dienst! Terwijl een ervan zelfs niet naar buiten openklapt maar naar binnen. Een stewardess die eronder terechtkomt kan ternauwernood gered worden. Ook slagen de meeste passagiers erin toch uit het vliegtuig te komen: 181 gewonden. Onder de drie dodelijke slachtoffers is een schoolmeisje dat geen veiligheidsgordel om had. Ze werd uit het vliegtuig geslingerd en overreden door een brandweerwagen. Beide piloten overleven.
-
Als hoofdschuldige wordt de eerste piloot aangewezen. Het blijkt dat hij gewend was aan instrumentlandingen, hij kon niet op de hand vliegen!!! Dat was nodig als gevolg van het feit dat hij de instrumenten verkeerd bediend had. Dus de Koreaanse trainingen deugen ook niet.
-
Maar er komt nog iets bij. Sommige experts uitten opnieuw hun mening dat het moderne instrumentenpaneel onoverzichtelijk geworden is. De automatisering is te ver doorgevoerd. Een argument dat o.a. ook gehoord werd tijdens de vliegramp van Turkish Airlines bij Schiphol: daar zaten zelfs drie piloten in de cockpit. Bleek - achteraf - ook een trainingsvlucht!
***
https://nl.wikipedia.org/wiki/Asiana_Airlines-vlucht_214
Geen opmerkingen:
Een reactie posten