LAAT VAN JE HOREN !

Showing outrage in private, won't help.

Please voice your opinion!

IMPORTHEFFING

 

MINANGKABAUS HUIS

foto Michael J. Lowe. Locatie West-Sumatra

Rond 1 9 5 5  wordt op het terrein van Château Bleu te Den Haag een Minangkabaus huis neergezet, dat in 1932 was gebouwd in het Westbroekpark ter gelegenheid van de Indische tentoonstelling. Dit doet daar, aan de Leidsestraatweg (vlakbij Huis ten Bosch) dienst tot eind jaren zestig als dans- en eetgelegenheid.

Bij de aanleg van seniorenflat op het Chateau Bleuterrein in 1968 werd een andere bestemming voor het Minangkabause huis gezocht. In 1969 wordt het huidige senioren-appartementencomplex  aldaar gerealiseerd, foto onder.

Tot 1972 lag het in stukken opgeslagen in een stalen hut aan de Huis te Landelaan in Rijswijk, waar enkele buurtbewoners het dure teakhout voor privé-doeleinden gebruikten en vervolgens een brand uitbrak, waarbij de onderdelen bijna geheel verloren gingen. 

De overgebleven fragmenten bevinden zich nu in de collectie van het Museon te Den Haag.

Het huis te Rotterdam is een ander Minangkabaus huis; twee andere exemplaren stonden in Amsterdam (Artis en achter Centraal Station).

Zo ziet het er nu uit aan de Leidsestraatweg:

STAND for WOLVES

 

FRONSEN

Waarom fronsen mensen?

Het eigenaardige van het werkwoord fronsen is, dat de betekenis aanvankelijk zeer beperkt was, zich daarna heeft verwijd en vervolgens weer verengd. Het woord is via het Frans ontleend aan het Latijn.

In die taal betekent ’t woord frons: voorhoofd. De oorspronkelijke betekenis van fronsen is dus: het voorhoofd rimpelen. 

In later tijd gaat men het woord ook bezigen voor het leggen van plooien in stoffen. Men sprak dus van een gefronst manshemd (overhemd) en van een gefronste muts of kap. Dit gebruik is thans niet meer bekend en wij zijn dus teruggekeerd tot de oude toestand waarin fronsen onverbrekelijk verbonden was met de woorden voorhoofd en wenkbrauwen.

bron: ENSIE

MA-MA-MAASTRICHT

 

André van Duin & André Rieu – Ma Ma Maastricht

PARONYMIE

Paronymie is het verschijnsel dat twee of meer woorden met verschillende betekenissen in zowel uitspraak als schrift sterke overeenkomst vertonen. Woorden met een dergelijke overeenkomst worden paroniemen genoemd.

Paronymie wordt onderscheiden van homonymie doordat er geen sprake is van een volledige maar slechts van een gedeeltelijke overeenkomst. 

De overeenkomst berust meestal ook niet op louter toeval, zoals bij homonymie wel het geval is.

Paronymie komt namelijk vaak – bijvoorbeeld in het geval van doubletten – voort uit een zekere etymologische verwantschap tussen de verschillende woorden, hoewel dit niet per se het geval hoeft te zijn. Soms hebben de woorden alleen een bepaald voorvoegsel gemeen, zoals con- ("samen"). Hierdoor is tot op zekere hoogte ook sprake van een overeenkomst in betekenis.

Als gevolg hiervan is het verschijnsel paronymie in het Nederlands en veel andere talen een van de belangrijkste oorzaken van fouten als catachrese. 

Voorbeelden van paroniemen in het Nederlands zijn deze woordparen:

• conjunctie / conjunctief / conjunctuur

• conversatie / conservatie en converseren / conserveren

• astronomie / astrologie

• caravan / karavaan

• Mauritanië / Mauretania (oudheid)

Een catachrese (uit het Oudgrieks: κατάχρησις = verkeerd gebruik) is in de meeste gevallen een stijlfout, soms ook een stijlfiguur, waarbij een woord niet in zijn eigenlijke betekenis wordt gebruikt.

De catachrese als stijlfiguur wordt ook wel abusio genoemd.

Een catachrese kan op allerlei manieren ontstaan. De basis ervan kan bijvoorbeeld gelegen zijn in de semantiek. Doordat de betekenis van een bepaald woord in het geheugen van de taalgebruiker zeer dicht bij die van een ander woord ligt, is hij sterk geneigd deze twee woorden te verwisselen. Het gaat dan bijvoorbeeld om een positieve ervaring die via een bepaald zintuig (bv. de tong) verloopt. De ervaring wordt echter voorgesteld alsof zij via een ander zintuig zou verlopen, zoals in de zin:

• Dat heeft mooi gesmaakt.
  in plaats van: goed

In ander gevallen is sprake van een verkeerde metonymie, bijvoorbeeld in de uitdrukking luidruchtige tranen.

Een catachrese kan ook enkel en alleen voortkomen uit de overeenkomst in vorm tussen bepaalde woorden. Hierbij spelen verschijnselen als homonymie en paronymie een belangrijke rol. Het ene woord wordt in een bepaalde context verwisseld met het andere, dat er in een bepaalde vorm homoniem mee is of er als gevolg van paronymie sterk op lijkt. Bijvoorbeeld:

• De bladeren van een boek.
  in plaats van: bladzijden (blad "van een boom" en blad "bladzijde" zijn homoniemen).

In andere gevallen gaat het om twee woorden die in vorm weliswaar niet precies hetzelfde zijn, maar wel heel sterk op elkaar lijken:

• In mijn voordeel pleit weer dat ik van kroketten houd, al wil ik daar niet mee kroketteren.
  in plaats van: koketteren