De Deense wet regelt de relatie tussen Denemarken en de
Faeröer en bepaalt dat de Faeröer exclusieve wetgevende en uitvoerende
bevoegdheden hebben over de aangelegenheden die in lijst A van deze wet worden
opgesomd.
Denemarken blijft verantwoordelijk voor de overige
aangelegenheden, zoals defensie, justitie, buitenlandse zaken en het monetaire
beleid.
De vissers van de Faeröer zijn berucht vanwege de Grindadráp,
de traditionele griendenjacht. Hierbij worden scholen grienden,
grote dolfijnachtigen,
bijeengedreven en gedood voor hun vlees en blubber, hetgeen
voor de buitenwereld een controversiële bezigheid is. Deze jacht op grienden
voorziet in zo'n 15% van de vis-/ vleesconsumptie en is niet commercieel. De
vangsten worden onder de bevolking verdeeld volgens een zo eerlijk mogelijk
proces. Verkoop is bij hoge uitzondering toegestaan, maar komt nagenoeg niet
voor.
De griendenjacht is begin 21e eeuw stukken beter georganiseerd dan het
geval was tot en met de 20e eeuw. Dit door middel van uitgebreide(re) wetgeving
en het verplichten van een licentie om te mogen doden, dit alles met name door
de internationale aandacht.
Bron: wikipedia
Foto: mons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10881235
----------------------------------------------------
VRAAG:
welke inspanning levert Denemarken om een eind te
maken aan deze jaarlijkse, gruwelijke slachting?
Hoe je het ook wendt of keert, de bestaande relatie maakt
de Denen medeplichtig.
