Rechtvaardigheid

Peace is not just the absence of war; it is the presence of justice.

Justice must be blind to race, color, religion or species.

If she’s not blind, she will be a weapon of terror.

And today there is unimaginable terror in those ghastly Guantanamo’s we call

factory farms.

***

http://freefromharm.org/videos/educational-inspiring-talks/philip-wollen-australian-philanthropist-former-vp-of-citibank-makes-blazing-animal-rights-speech/

Kip: hen

1	Slokdarm
2	Luchtpijp
3	Krop
4	Hart
5	Galblaas
6	Milt
7	Lever
8	Spiermaag
9	Alvleesklier
10	12-vingerige darm
11	Dunne darm
12	Dikke darm
13	Cloaca
14	Eileider
15	Oog
16	Bronchie
17	Longen
18	Eierstok
19	Nier

Heeft een kinderboerderij landbouwhuisdieren?

LJN: BO7364, Raad van State , 201004062/1/M2 Datum uitspraak: 15 december 2010 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak in het geding tussen: [appellant], wonend te [woonplaats], en het college van burgemeester en wethouders van Bergen (L), verweerder. 1. Procesverloop Bij besluit van 11 november 2009 heeft het college het verzoek van [appellant], strekkende tot aanpassing van de voorschriften van de voor Kinderboerderij "De Loi", gevestigd aan de Schaak 4  te Wellerlooi, gemeente Bergen (L), verleende milieuvergunning, afgewezen. Bij besluit van 16 maart 2010, verzonden op 18 maart 2010, heeft het college het door [appellant] hiertegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Tegen dit besluit heeft [appellant] bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 23 april 2010, beroep ingesteld.

Het college heeft een verweerschrift ingediend.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 11 november 2010, waar [appellant], in persoon en bijgestaan door mr. R.A.M. Verkoijen, en het college, vertegenwoordigd door ing. J.Y.IJ. Wattjes, zijn verschenen. Voorts is ter zitting T.L.G. Verhaegh namens Kinderboerderij "De Loi" gehoord.

2. Overwegingen

2.1. Op 1 oktober 2010 is de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (hierna: Wabo) in werking getreden. Bij de invoering van deze wet is een aantal andere wetten gewijzigd. Uit het in de Invoeringswet Wabo opgenomen overgangsrecht volgt dat de wetswijzigingen niet van toepassing zijn op dit geding. In deze uitspraak worden dan ook de wetten aangehaald, zoals zij luidden voordat zij bij invoering van de Wabo werden gewijzigd.

2.2. [appellant] heeft het college verzocht om aanpassing van de voorschriften van de voor Kinderboerderij "De Loi" verstrekte milieuvergunning voor zover het de openingstijden van de kinderboerderij betreft.

Het college heeft dit verzoek afwezen omdat de kinderboerderij volgens hem niet langer vergunningplichtig is, aangezien het Besluit landbouw milieubeheer op de kinderboerderij van toepassing is.

2.2.1. In bijlage 1 bij het Besluit algemene regels voor inrichtingen milieubeheer (hierna: het Activiteitenbesluit) is een lijst opgenomen met inrichtingen waarvoor op grond van de Wet milieubeheer een vergunningplicht geldt. Daarin zijn onder meer genoemd: landbouwinrichtingen waarop het Besluit landbouw milieubeheer op grond van artikel 3 of artikel 4 van dat besluit niet van toepassing is.

Onder landbouwinrichting moet ingevolge artikel 1 van het Activiteitenbesluit worden verstaan: een inrichting als bedoeld in artikel 2 van het Besluit landbouw milieubeheer.

In artikel 2 van het Besluit landbouw milieubeheer, aanhef en onder e, is bepaald dat dat besluit van toepassing is op een kinderboerderij.

In artikel 3, eerste lid, aanhef en onder h, is bepaald dat het Besluit landbouw milieubeheer niet van toepassing is op een inrichting als bedoeld in artikel 2, indien meer dan 50 landbouwhuisdieren, anders dan bedoeld in de onderdelen a tot en met g worden gehouden, tenzij de inrichting een kinderboerderij betreft.

In artikel 4, eerste lid, aanhef en onder a, is bepaald dat het Besluit landbouw milieubeheer niet van toepassing is op een inrichting waar landbouwhuisdieren worden gehouden die is opgericht op of na 1 januari 2002 en waarvan een tot de inrichting behorend dierenverblijf geheel of gedeeltelijk is gelegen in een zeer kwetsbaar gebied in de zin van de Wet ammoniak en veehouderij of in een zone van 250 meter rondom een zodanig gebied.

2.2.2. Het college staat op het standpunt dat artikel 4, eerste lid, aanhef en onder a, van het Besluit landbouw milieubeheer n i e t  van toepassing is, omdat in de kinderboerderij geen landbouwhuisdieren worden gehouden. Het wijst in dit verband op de toelichting bij deze algemene maatregel van bestuur.

Volgens het college blijkt hieruit dat dieren alleen als landbouwhuisdier kunnen worden aangemerkt wanneer zij worden gehouden in verband met productiedoeleinden. In de kinderboerderij is daar geen sprake van, omdat dieren zoals geiten, schapen, herten, eenden en lama's enkel voor hobbymatige doeleinden worden gehouden, aldus het college.

2.2.3. In de toelichting bij het Besluit landbouw milieubeheer is vermeld dat landbouwhuisdieren kunnen worden omschreven als dieren die in het kader van de uitoefening van een landbouwbedrijf (veehouderij) worden gehouden in verband met de productie van bijvoorbeeld melk, vlees, wol, veren of eieren of in verband met bijvoorbeeld het berijden van dieren. Voorbeelden van landbouwhuisdieren zijn geiten, lama's, struisvogels en konijnenvoedsters. Geen landbouwhuisdieren volgens dit besluit zijn klaarblijkelijk dierentuindieren, wormen, vissen, muizen, cavia's, duiven, katten en honden (Stb. 2006, 390, blz. 63 en 64).

2.2.4. In het Besluit landbouw milieubeheer is niet gedefinieerd wat onder 'landbouwhuisdier' moet worden verstaan.

Uit de toelichting blijkt echter dat het gaat om alle typen dieren die in een landbouwbedrijf in de regel worden gehouden voor productie of berijden.

Uit de toelichting kan niet worden afgeleid dat het oogmerk waarmee de dieren in een specifiek geval worden gehouden, bepalend is voor de vraag of het dier een landbouwhuisdier is. Het moet er naar het oordeel van de Afdeling voor worden gehouden dat dit oogmerk niet van belang is en dat dus uitsluitend van belang is dat het diertype in de regel voor productiedoeleinden wordt gehouden.

Dit blijkt ook uit het Besluit landbouw milieubeheer zelf: artikel 3, eerste lid, aanhef en onder h gaat ervan uit dat in een kinderboerderij, ondanks het ontbreken van een oogmerk van productie, landbouwhuisdieren worden gehouden.

2.2.5. Gelet op het voorgaande is de kinderboerderij een landbouwinrichting waar landbouwhuisdieren worden gehouden.

Verder is, zo is tussen partijen ook niet in geschil, de inrichting na 2002 opgericht en ligt een tot de inrichting behorend dierenverblijf geheel of gedeeltelijk in een zeer kwetsbaar gebied in de zin van de Wet ammoniak en veehouderij of in een zone van 250 meter rondom een zodanig gebied.

De kinderboerderij is dus een landbouwinrichting waarop het Besluit landbouw milieubeheer op grond van artikel 4, eerste lid, aanhef en onder a van dat besluit niet van toepassing is.

In bijlage 1 bij het Activiteitenbesluit is een dergelijke inrichting aangewezen als een vergunningplichtige inrichting. Het bestreden besluit, voor zover daarbij de afwijzing van het verzoek om de vergunningvoorschriften aan te passen is gehandhaafd omdat de kinderboerderij niet meer vergunningplichtig zou zijn, berust gelet op het voorgaande in strijd met artikel 7:12, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht niet op een deugdelijke motivering. 2.3. Het beroep is gegrond. Het besluit van 16 maart 2010 dient te worden vernietigd.

2.4. Het college dient op na te melden wijze tot vergoeding van de proceskosten te worden veroordeeld.

3. Beslissing
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

I. verklaart het beroep gegrond;

II. vernietigt het besluit van het college van burgemeester en wethouders van Bergen (L) van 16 maart 2010, kenmerk RB/WB/8927;

III. veroordeelt het college van burgemeester en wethouders van Bergen (L) tot vergoeding van bij [appellant] in verband met de behandeling van het beroep opgekomen proceskosten

Enz.

Aldus vastgesteld door mr. W.D.M. van Diepenbeek, voorzitter, en mr. C.W. Mouton en mr. G.N. Roes, leden, in tegenwoordigheid van mr. M.J. van der Zijpp, ambtenaar van staat.

w.g. Van Diepenbeek w.g. Van der Zijpp
voorzitter ambtenaar van staat

Uitgesproken in het openbaar op 15 december 2010

Eufemismen

"Een prikkelend stuk" 

(Hoofdredacteur Trouw over een dom artikel in zijn krant van Marco Visscher)

******

"Ik ben toe aan iets anders"

(gezegd door gedumpte kamerleden)

Barends Oogkaart

o	0	O
o	0	O
o	0	O
o	0	O
o	0	O
o	0	O
o	0	O
o	0	O
o	0	O
o	0	O

Touwtrekken

Wat trek ik aan vandaag?

Geboeid kijk ik altijd naar de kleding van roomskatholieke geestelijken: daar is nl. wat aan af te zien. Ik weet niet of ze aan mode onderhevig is, maar hoe dan ook: vandaag zie ik een foto van de paus en een van voormalig kardinaal Alfrink. Ze hebben allebei ongeveer hetzelfde tenue aan: een tot op de schoenen reikende mantel, van voren afgezet met knoopjes. Ik zeg: afgezet, want het kan niet anders dan dat dit kledingstuk over het hoofd wordt aangetrokken. Alfrink is in het zwart waardor de lange rij w i t t e knoopjes nog beter uitkomt dan op de foto hierboven.

Wat eronder gedragen wordt blijft de vraag, net als bij de kilts van de Schotten.

Feestelijker zijn de beide heren hieronder uitgedost. De rechter heeft zelfs voor k a n t gekozen! De linker houdt het bij een plooirokje, met een kekke hoed!

Traditioneel vrouwelijke kledij, die vooral vermijdt de aandacht op het geslacht te vestigen.

.

"Aan iets anders toe zijn"

Eufemisme

"Aan iets anders toe zijn"

***

Gebruikt door gedumpte Tweedekamerleden:

Esmée Wiegman Van Meppelen Scheppink (Christen Unie)

Mirjam Sterk (vice-fractievoorzitter CDA)

Nebahat Albayrak (PvdA):
tweede op de vorige kandidatenlijst; vorige maand wilde ze nog fractievoorzitter worden.

Clichés

een lijntje met iemand hebben

achter de feiten aanlopen

de lach aan zijn kont hebben hangen

.

Jeugdherinnering

Jurgen van den Berg en de honden

Misselijke opmerking van Jurgen van den Berg over de hondjes van Pim Fortuyn. Een luisteraar had naar hun lot gevraagd, en Tom van ‘t Hek had de moeite genomen het uit te zoeken: ze zijn allebei niet meer in leven.

Daarna de opmerking van Van den Berg dat dat wel een klap voor die luisteraar zou zijn. Met een ironische ondertoon uitgesproken. Respectloos. De man - dagelijks op de radio - beseft niet hoezeer hij zijn reputatie daarmee te grabbel gooit.

Radio 1, Sportzomer, 22 juni, omstr. 14.00 uur.

Een leven zonder hond

Devils Tower

Devils Tower is een grote monoliet van intrusief gesteente in het noordoosten van Wyoming (USA). De monoliet is 386 meter hoog. De top bevindt zich op 1558 meter boven zeeniveau.

Devils Tower is het eerste Nationale Monument in de Verenigde Staten, opengesteld op 24 september 1906 door President Theodore Roosevelt.

In recente jaren beklimt ongeveer 1% van de 400.000 toeristen die jaarlijks Devils Tower bezoeken de rots.

Het merendeel van het landschap rondom Devils Tower bestaat uit afzettingsgesteenten. De oudste daarvan zichtbaar in de buurt van Devils Tower dateren uit het Trias (225 tot 195 miljoen jaar geleden). Deze donkerrode zandsteen en siltsteen zijn te zien langs de Belle Fourche River. Oxidatie van de ijzermineralen in het gesteente veroorzaakt de rode kleur. Deze gesteentelaag staat bekend als de Spearfish formation.

Boven de Spearfish formation ligt een dunne band van wit gips genaamd de Gypsum Spring Formation. Deze laag dateert uit het Jura (195 tot 136 miljoen jaar geleden).

Ongeveer 65 miljoen jaar geleden, aan het begin van het Tertiair, werden de Rocky Mountains en de Black Hills gevormd. Magma steeg op door de aardkorst en vormde intrusies in de oudere gesteentelagen.

Hoe de intrusie precies heeft plaatsgevonden en wat de oorspronkelijke aard van het gesteente in Devils Tower was is niet duidelijk. Eind 19e eeuw bestudeerden de geologen Carpenter en Russell Devils Tower en kwamen tot de conclusie dat de monoliet inderdaad was gevormd door intrusie van stollingsgesteente. Latere geologen zochten naar verdere verklaringen. Sommigen geloven dat de monoliet het laatste overblijfsel is van wat ooit een grote explosieve vulkaan was

Geologen zijn het er over eens dat het stollingsgesteente is afgekoeld als porfier, een grijze of groenachtige trachiet (een soort basalt). Terwijl de lava afkoelde, ontstonden er zeshoekige kolommen. De verticale kolommen krompen later horizontaal wat in.

Totdat erosie zijn werk had gedaan was Devils Tower niet zichtbaar boven de andere rotsformaties in het gebied. Het zandsteen werd echter makkelijker door erosie afgebroken dan het basalt, waardoor Devils Tower overbleef. Puin en gebroken kolommen aan de voet van de monoliet laten zien dat Devils Tower ooit groter was dan hij nu is.

In 1977 speelde Devils Tower een belangrijke rol in de film Close Encounters of the Third Kind.

Bron: wikipedia

Lintje o.k., maar het moet niet te gek worden

Uitgangspunt blijft dat de onderscheidingen na overlijden worden teruggestuurd.

De praktijk leert dat nabestaanden in veruit de meeste gevallen spontaan of na een beleefde herinnering het versiersel retourneren.

Nabestaanden behouden in alle gevallen de oorkonde en het draaginsigne als tastbaar blijk van de onderscheiding.

Wie daar prijs op stelt, wordt in de gelegenheid gesteld om het onderscheidingsteken in bruikleen te behouden tegen betaling van een borg, die wordt terugbetaald op ieder moment dat de betreffende of latere nabestaanden besluiten het versiersel alsnog terug te sturen.

Naar mijn oordeel is dit een evenwichtige en goed verdedigbare beleidslijn.

Daarbij weegt voor mij zwaar dat een wijziging die in zou houden dat nabestaanden het versiersel in alle gevallen kosteloos behouden, een structurele budgettaire last van circa 400.000 euro met zich mee zou brengen en eventueel een eenmalige kostenpost van meer dan 1 miljoen euro als eerder geïnde borgsommen in één keer zouden worden terugbetaald.

Dit vind ik een onaanvaardbare consequentie in een tijd waarin op vele posten ingrijpend bezuinigd moet worden.

Overigens realiseer ik me dat de motie Van Raak vraagt om onderscheidingen niet meer actief terug te vorderen. Daaraan wil ik gevolg geven door u toe te zeggen dat er geen actieve terugvordering of invordering van borgsommen plaatsvindt indien nabestaanden zelf te kennen geven om enige om enige reden niet in staat te zijn omhet onderscheidingsteken te retourneren.

De minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties,

J.P.H. Donner

Lintjes

(wijlen) Riga en Okko Reussien
grondleggers Stichting AAP

 Foto: T. Terwiel

Marco Visscher, Don Quichot der Lage Landen

Dit is 'm, de nieuwe Don Quichot der Lage Landen; burgerlijke naam: Marco Visscher.

Lees en huiver:

Nadat ik eenmaal de Drentse veengronden uit mijn jeugd had verlaten, kreeg ik mijn eerste journalistieke baan bij dagblad Trouw. In 1998 werkte ik er op de mediaredactie. Sinds 1999 schrijf ik voor Ode, waarvoor ik onder meer reisde naar exotische bestemmingen als bananenplantages in Ecuador, rijstvelden in Thailand en een bierbrouwerij in Gulpen. Ook sprak ik met interessante mensen, onder wie een Urdu-rocker uit Pakistan, een mijnenontruimster in Zwitserland en een microbankierende Nobelprijswinnaar-in-wording in Bangladesh.

Tussen 2007 en 2011 werkte ik op Ode’s redactiekantoor in San Francisco als ‘managing editor’. Sinds terugkomst in Nederland verzorg ik op freelance basis een deel van de eindredactie. Ook schrijf ik opinie-artikelen en essays. Zo ontstond in Letter & Geest, de zaterdagse bijlage van Trouw, een serie van essays waarin ik de unieke, oplossende vermogens van de mensheid mag bezingen. Verder geef ik presentaties rondom de vraag hoeveel groei de aarde aankan.

Hoewel ik bij Felix Rottenberg een masterclass voor debatleiders heb gevolgd en geregeld optreed als dagvoorzitter, neem ik steeds vaker als spreker deel aan discussies over duurzame ontwikkeling, klimaatverandering, bevolkingsgroei of immigratie. Over deze thema’s laat ik – als warm voorstander van de vooruitgang in de wereld – met plezier een eigenzinnig-progressief geluid horen. Dat leidt vaak tot interessante debatten.

***

Het pijnlijkste aan deze voormalige turfsteker is misschien wel dat hij publiceert in verband met een tijdschrift dat, weliswaar alternatief, maar toch geen slechte naam had, t.w. Ode. Maar Visscher is daar opgeklommen tot eindredacteur, nog geen hoofdredacteur weliswaar, dus er is nog hoop.

Zijn recente debuut was in een betaalde bijlage van Ode bij NRC Handelsblad, kennelijk wervend bedoeld, ware het niet dat daarbij een tekst van deze Marco Visscher afgedrukt was. Het Reformatorisch Dagblad haakte in op die tekst, en eigenlijk zegt dat al genoeg. Geciteerd worden door het Ref.dagblad, dat wens je je grootste vijand niet toe. 

Vandaag doet het neefje van deze krant, Trouw, ook een duit in het zakje en drukt een ‘essay’ van Visscher af. De aanleiding is de VN-milieutop volgende week in Rio. En ‘milieu’, daar moet Visscher nu net niets van hebben. Hoe bizar het ook klinkt: Visscher is voorstander van vervuiling. Bij zijn artikel in Trouw staat dan ook een grote foto van een kolencentrale (koeltoren) in China. Over de foto van het stadsbeeld hangt een sluier van smog, op de voorgrond een vrouw op een scooter met een mondkapje voor.

Voilà, Visschers ideaaltoestand. Hij wil arme mensen “een geweldig en gezond leven bieden”. Of mondkapjes daartoe voldoende zijn, daar laat hij zich niet over uit. Zijn liberale opvatting is dat groeien moet, vooral in ontwikkelingslanden, en hoe dat gebeurt is voorlopig bijzaak. Hem vergelijken met de Deense scepticus Bjorn Lomborg zou teveel eer zijn, maar Visscher doet wel heel in de verte aan hem denken.

Wel het duidelijkst blijkt zijn geborneerdheid uit zijn houding tegenover dieren. Op de vraag of dieren – juist omdat ze niet voor zichzelf kunnen opkomen – beschermd moeten worden, antwoordt hij:

„Zeker. Maar waarom zouden ze dan net als mensen rechten moeten krijgen? Laten we eerst de rechten van onze medeaardbewoners op orde hebben. In een wereld met zo veel armoede en honger en in een wereld waar zo veel kinderarbeid plaatsvindt, lijkt het me ontzettend decadent om te gaan praten met de Verenigde Naties (zoals in het Great Ape Project) over het verstrekken van rechten aan apen. Dan heb je je prioriteiten niet op een rij. 

Ik zou willen pleiten voor een moraal die puur op mensen blijft gebaseerd. Het zou mooi zijn als we het met 7 miljard mensen gezellig en knusjes hebben op deze planeet. Zolang dat nog niet zo is, lijkt het me misplaatst om dieren rechten te verlenen.”

En ook vandaag in Trouw komt dit thema natuurlijk weer terug. De bedreigde ijsbeer, of het einde van enkele vissoorten, ze worden deze keer afgedaan met: “Zijn we nu echt zo slecht af zonder de dodo en de dinosaurus?”

Het minste wat van een publicist verwacht mag worden, is enige kennis van het onderwerp. Maar het is waar: hoe minder je gehinderd wordt door kennis, des te gemakkelijker je bladzijden vol kakelt. 
De kattenbak is geduldig.

De bedriegers van C1000

Het hoofdkantoor van C1000 heeft alle C1000 winkels met misleidende etiketten op plofkip, opdracht gegeven de verpakking onmiddellijk aan te passen. Op de etiketten stonden kippen afgebeeld, lekker scharrelend in een wei. Plofkippen zitten echter opeen gepropt in een dichte schuur. Ze komen pas voor het eerst buiten op weg naar de slacht. Van scharrelen in de wei, zoals de verpakking suggereerde, is dus geen sprake.

Wakker Dier had over de misleidende verpakking gisteren een klacht ingediend bij de Reclame Code Commissie en trekt deze nu in. "We hadden natuurlijk liever gezien dat C1000 niet de verpakking maar de plofkip aan had gepast. Onze campagne tegen de plofkip bij de supermarkten als C1000 gaat dus wel onverminderd door."

Deventer moordzaak



Nadat hij Lucia de Berk met succes vrijpleitte, zet wetenschapsfilosoof Ton Derksen nu de tanden in de Deventer Moordzaak. Ernst Louwes zat ten onrechte acht jaar in de cel, stelt hij vast.

De Deventer Moordzaak draait om de vraag of Ernest Louwes de weduwe Wittenberg wel of niet heeft vermoord. Louwes was haar accountant en executeur-testementair. Ton Derksen schreef Leugens over Louwes. (2011) Hij telt er 33, zei hij bij de presentatie.

Justitie veroordeelde uiteindelijk Ernest Louwes tot 12 jaar cel in hoger beroep. De Hoge Raad bevestigde dit vonnis. Anderen die Louwes schuldig achtten waren bijvoorbeeld Peter R. de Vries en de TV-journalist Bas Haan.

De eerste journalist die met een boek kwam en in de onschuld van Louwes geloofde was (toen nog) HP/De Tijd-journalist Stan de Jong. De ‘nonbelievers’ in de schuld van Louwes werden daarna luidruchtig aangevoerd door Maurice de Hond. Hij wees de zogenaamde ‘klusjesman’ als schuldige aan. Sterke troef van Maurice de Hond was een mes van de klusjesman waarbij de kartelranden van het mes precies pasten in een steekwond op het lijk van de weduwe. De stellingen verhardden zich en via een website werd Justitie verketterd.

Uiteindelijk verordonneerde de rechter dat Maurice de Hond niet meer de klusjesman mocht bestempelen tot dader, na huiszoekingen bij De Hond en compagnon Wim Dankbaar. De laatste betitelde verklaringen van politieambtenaren als vervalst.

Ton Derksen schaart zich nu in het kamp dat zegt dat Louwes onschuldig is. Overigens is Louwes al weer twee jaar op vrije voeten na zijn gevangenisstraf te hebben uitgezeten, maar heeft ‘levenslang’ als ‘moordenaar’. Belangrijke elementen die uit het net verschenen boek van Derksen in de media naar voren komen zijn:

1. Het OM veegde de bewering van Louwes van tafel dat hij in een file stond bij Harderwijk. Volgens het OM was er geen file op het tijdstip dat Louwes dat meldde. Derksen kreeg gegevens van Rijkswaterstaat boven tafel die bevestigden dat er een file bij Harderwijk stond op 23 september 1999 om 20:15 uur.

Louwes zegt dat hij in die file stond, om 20:30 uur werd de weduwe in Deventer vermoord. Als Louwes de waarheid vertelde dan had hij inderdaad te weinig tijd om in Deventer aan te komen en de weduwe te vermoorden. Belangrijker is eigenlijk dat Derksen een bewijs overlegt dat het OM niet aan waarheidsvinding heeft gedaan.

De vraag is: domheid van het OM of bewuste manipulatie? In beide gevallen ernstig maar zegt nog niets over de schuldvraag want Louwes kan niet aantonen dat hij in de file stond. Het lijkt ver gezocht om Louwes te verdenken dit feit er bij te hebben gezocht om zich zelf te ontlasten. De politie heeft ook geen mensen kunnen vinden die Louwes over de file konden informeren. Derksen toont aan dat het OM en de rechtbank bewijsmateriaal ten faveure van Louwes negeerden.

2. Louwes zegt rond 20:36 uur nog geprobeerd te hebben de weduwe te bellen. Hij reed toen nog op de A28 bij Nunspeet. Tijdens het proces zei een getuige deskundige van de KPN dat het onmogelijk was dat dit gesprek via de zendmast van Deventer zou lopen als Louwes bij Nunspeet was.

Ton Derksen draagt meteorologische data uit de Verenigde Staten aan om aan te tonen dat onder speciale atmosferische omstandigheden het signaal van een radiozender veel verder draagt dan onder normale omstandigheden. De website Crimesite bekritiseert Derksen door te stellen dat hij vrij eenvoudig had kunnen testen hoe groot de reikwijdte van zendmasten is bij verschillende weersomstandigen. Maar kan een particulier dat echt? Dat is echter niet zo makkelijk want bijzondere meteorologische omstandigheden zijn nu eenmaal zeldzaam. Voor een particulier als Derksen moeilijk te testen. Dat had het OM in verband met waarheidsvinding moeten doen.

3. Louwes moest uiteindelijk hangen vanwege ‘heel veel’ DNA-materiaal van hem op de blouse van de weduwe. Dat bleek later niet het geval te zijn. De vraag is nu of die kleinere hoeveelheid ook met bijvoorbeeld hoesten en handen schudden overgedragen kon zijn toen Louwes die morgen een kort bezoek bracht aan de weduwe. Bovendien kan DNA wel degelijk ook in grote hoeveelheden worden overgedragen door handen schudden of hoesten.

Nog vreemder wordt het als Derksen beschrijft dat de officier van Justitie beweert dat Louwes die ochtend niet bij de weduwe op bezoek is geweest. Dat terwijl diezelfde officier in een vertrouwelijk schrijven aan de advocaat-generaal wel beweert dat Louwes die ochtend op bezoek is geweest.

Ton Derksen zegt dat in de Deventer Moordzaak de rechters misleid zijn door het OM en deskundigen, en dat er een ‘tunnelvisie’ heerste. Derksen liet zich bijstaan door Jan Willem Bakker, een arts in Italië. Maurice de Hond bleef buiten beeld, evenals de klusjesman als mogelijke dader.

Op de vraag van NRC ‘Waarom zouden deskundigen liegen?’, zegt Derksen: “Ik zou het graag weten. Wat ik voortdurend vaststel: als je betaald wordt door iemand, krijg je toch de neiging dingen iets meer te zien volgens de opvattingen van die persoon.

Wij zijn als intellectuelen veel te optimistisch over wat er in de rechtszaal gebeurt. Als je de requisitoirs van deze zaak naast het bewijsmateriaal legt, zie je hoe ook officieren en advocaten-generaal zitten te liegen en te draaien.”

.

***

Lit.:
http://www.leugens.nl/2011/12/06/33-leugens-over-louwes/

http://dmz.homelinux.net/eigenverhaal/louwes_eigen_verhaal.htm

http://www.skepsis.nl/blog/2011/12/leugens-over-louwes/

"Politionele acties"

Wie heeft het woord ‘politioneel’ verzonnen? ”De politionele acties”.

In plaats van de politiële acties.

Tussen Huis van Bewaring en Rechtbank pendelen dagelijks bestelauto’s van de Dienst Justitiële Inrichtingen heen en weer.(‘celblokwagens’). Tenminste, de naam van die Dienst staat zo op die wagens.

Of moet het soms zijn: Dienst Justitionele Inrichtingen?

Hoe maak je een symfonie?

Hoe maak je een symfonie?

Mijn hypothese is dat de componist werkt vanuit één instrument. Dus bijv. de vioolpartij als basis. Als hij (zij) dat schema klaar heeft, gaat hij dat verder invullen met andere instrumenten.

Gouden Windei 2012

De stofmijt en de bijbel

Stofmijten zijn verre verwanten van de spinnen. In elk huis zijn er duizenden van. Ze kruipen door elk vloerkleed en door elk bed.

Als de primitieve volkeren daar iets van geweten hadden, hadden ze vast mythen en legenden bedacht om ze te verklaren. Maar tot de uitvinding van de microscoop dacht niemand aan hun bestaan, en daarom bestaan er geen mythen over. En hoe klein een stofmijt ook is, zelfs hij bevat meer dan 100 triljoen atomen.

De hele wereld is opgebouwd uit heel kleine dingetjes. Toch worden ze in geen van de mythen vermeld, ook niet in de heilige boeken die we volgens sommige mensen van een alwetende god gekregen hebben. Die vertellen niet hoe groot of hoe oud het heelal is, hoe je kanker kunt behandelen, hoe de zwaartekracht en de verbrandingsmotor werken; ze vertellen niets over ziektekiemen, kernfusie, elektriciteit of anesthesie.

De verhalen in zulke boeken bevatten niet meer informatie over de wereld dan bekend was bij de primitieve volkeren die deze verhalen vertelden. Als deze boeken wel geschreven waren (of gedicteerd of geïnspireerd) door alwetende goden, is het dan niet raar dat er niets in staat over zulke belangrijke en nuttige dingen?

***

Bron: Richard Dawkins, De betoverende werkelijkheid (2011)

Bijbelstudie

Ik rijd langs een kerk waar een bord in de tuin staat dat de denominatie aangeeft, maar ook:

‘Dinsdagavond gebed en bijbelstudie.’

Bijbelstudie.

Dat gaat over één boek. Daar zijn duizenden mensen over de hele wereld al eeuwenlang mee bezig. 

Het mag een dik boek zijn, maar je zou toch zeggen: er moet een dag komen dat het werk gedaan is.

Dat we uitgepraat zijn.  

Het is wel te hopen dat er een databank is met verzamelde studies. Zelfs als gelovige wil je toch niet iedere keer opnieuw het wiel uitvinden.

Uiteindelijk zijn er meer interessante boeken in de wereld.

Dag vogels!

Boeing 737
Royal Air Maroc

LJN: BW7519,Voorzieningenrechter Rechtbank Haarlem, AWB 12/2583

Uitspraak (fragmenten)

RECHTBANK HAARLEM Sector bestuursrecht  uitspraak van de voorzieningenrechter van 5 juni 2012 in de zaak van: Stichting De Faunabescherming, gevestigd te Amstelveen, verzoekster, gemachtigde: mr. A.H. Jonkhoff, advocaat te Haarlem, tegen: het college van gedeputeerde staten van Noord-Holland, verweerder, gemachtigde: mr. E.C.M. Schippers advocaat te Den Haag derde partijen,   Stichting Faunabeheereenheid,   gevestigd te Haarlem,   N.V. Luchthaven Schiphol,   gevestigd te Schiphol-Rijk. ------------------------------------------------------------------   2. Overwegingen (…) 2.5  Uit gegevens van verweerder, die door verzoekster niet worden bestreden, blijkt dat de omvang van de vogelpopulatie in de omgeving van Schiphol de afgelopen tien jaar is verdubbeld, alsmede dat het aantal overtrekkende ganzen boven de luchthaven toeneemt. Het betreft met name een enorme toename van overzomerende ganzen met als gevolg een toename van het aantal zogeheten baankruisingen (vlucht van ganzen over de start- en landingsbanen van Schiphol). De zogeheten bird strike ratio (het aantal vogelaanvaringen per 10.000 vliegbewegingen) is toegenomen van 5,5 in 2007 naar 7,2 in 2010. Als streefnorm wordt een ratio van 4 gehanteerd.   Niet in geschil is dat het belang van de veiligheid van het luchtverkeer rondom Schiphol hierdoor in het geding is. 2.6  In dat licht is er een pakket van maatregelen genomen om de veiligheid te bevorderen. Deze maatregelen betreffen:   1. populatiereductie;   2. beperken van het foerageren van ganzen in de directe nabijheid van de start- en landingsbanen;   3. beperken van de rust- en broedgebieden in de omgeving van de luchthaven;   4. technische maatregelen gericht op radardetectie van vogels en vogelbewegingen. Hiertoe zijn in het verleden reeds diverse ontheffingen verleend voor onder meer het zoeken van ganzennesten, het behandelen van ganzeneieren en de afschot van ganzendoden van ganzen met een geweer en nestbehandeling binnen een 10 kilometer zone rondom Schiphol. Deze maatregelen zijn nog onverkort van toepassing. Daarnaast worden op het luchthaventerrein zelf lasers, gaskanon, knalmunitie, lichtpatronen, akoestische instrumenten, vogelwachters en een valkenier ingezet en is sprake van langgrasbeheer en drainage van het landingsterrein. 2.7  Naar aanleiding van een incident dat plaatsvond op 6 juni 2010 met een Boeing 737 van Air Maroc (foto), waarbij het vliegtuig tijdens de start in aanvaring kwam met overvliegende ganzen, heeft de Onderzoeksraad voor de Veiligheid een onderzoek ingesteld. Het resultaat van het onderzoek is vervat in het rapport van de Onderzoeksraad van november 2011, “Noodlanding na vogelaanvaring – Boeing 737-4B6, Amsterdam Schiphol-Airport, 6 juni 2010”. Hierin concludeert de Onderzoeksraad onder meer het volgende: “6. De aanwezigheid van één of meer vogels, met een grote totale massa in het vluchtpad van een vliegtuig is risicovol voor de vliegveiligheid. Dit geldt in het bijzonder voor ganzen vanwege hun grote massa en omdat zij in groepen vliegen.   7. Het onderzoek heeft laten zien dat partijen die rechtstreeks invloed hebben op vogelbeheer op de luchthaven Schiphol hun mogelijkheden uitgeput hebben. Behalve het vaker sluiten van start- en landingsbanen, ligt verdere reductie van het veiligheidsrisico van vogelaanvaringen op het terrein van andere partijen.   8. Alle betrokken luchtvaart- , landbouw-, vogel- en natuurbeschermingspartijen erkennen het vogelaanvaringsrisico als zodanig en erkennen de noodzaak om dit risico terug te dringen. Hoewel er eensgezindheid is over de te nemen maatregelen, is dat niet het geval voor het effect dat deze maatregelen hebben. Daardoor lopen de opvattingen over de (kosten)effectieve uitvoering van deze maatregelen eveneens uiteen.    9. Vanwege de urgentie voor de vliegveiligheid kan niet worden gewacht op de uitkomst van onderzoeken (pilots) van beheersmaatregelen die effect hebben op de langere termijn en is reductie van populaties van ganzen de meest effectieve korte termijn maatregel. Op langere termijn zou, naast habitatmanagement, verbetering van vogeldetectie- en afschrikkingsmogelijkheden uitzicht op structurele verlaging van het risico van vogelaanvaringen kunnen bieden.   […]”   2.8  De Faunabeheereenheid heeft op verzoek van de staatssecretaris voor Infrastructuur en Milieu verzocht om aanwijzing, respectievelijk ontheffing ex artikelen 67 en 68 van de Ffw voor het vangen en doden met behulp van koolstofdioxide van ruiende ganzen (grauwe gans, Canadese gans, nijlgans en brandgans) binnen de zogenaamde 10-kilometerzone rondom Schiphol aangevuld met de werkgebieden van de wildbeheereenheden Zaanstreek, Oostzaan, Waterland en Omstreken en De Dieën tot en met 14 juli 2012. 2.9  Verweerder heeft de Faunabeheereenheid hiervoor – met uitzondering van de brandgans – bij besluit van 31 mei 2012 aangewezen, respectievelijk ontheffing verleend. 2.10  Verzoekster betoogt dat deze maatregel niet effectief is en sprake is van een andere bevredigende oplossing, waaruit volgt dat de het bestreden besluit ten onrechte is verleend. Het doden van ruiende ganzen vergroot de veiligheid van het vliegverkeer niet, nu nieuwe ganzen aangetrokken zullen blijven worden naar de akkers met graanstoppels en graanresten rondom de luchthaven. De meest effectieve maatregelen is, aldus verzoekster, het verplichten van agrariërs om gewassen te telen die ganzen niet aantrekken, dan wel om hen te verplichten direct na de oogst resterend graan onder te werken.   Bovendien worden met deze maatregel geen geïsoleerde populaties ganzen gedood, zodat de maatregel reeds hierom niet effectief kan zijn, aldus verzoekster. 2.11  Door verweerder wordt onderkend dat het omliggende (landbouw)gebied minder aantrekkelijk moet worden gemaakt voor ganzen. Om dit te bewerkstelligen is, naast de reeds lopende maatregelen, op 16 april 2012 een convenant afgesloten met onder meer Land- en Tuinbouworganisatie Nederland waarin dit streven is vervat. Zo wordt agrariërs binnen een straal van 6 kilometer vanaf het banenstelsel de mogelijkheid geboden om een 6-jarige overeenkomst te sluiten om, voor een financiële vergoeding, graanresten direct na de oogt onder te werken. Tevens wordt een stimuleringsprogramma opgesteld om direct foerageren rond de banen verder terug te dringen, onder andere door het telen van andere gewassen. 2.12  Met verweerder is de voorzieningenrechter van oordeel dat deze maatregelen het gevaar voor vogelaanvaringen op korte termijn niet wegneemt. Verweerder heeft zich, tevens gelet op de conclusies van de Onderzoeksraad, in redelijkheid op het standpunt kunnen stellen dat populatiereductie op dit moment noodzakelijk is en een passende maatregel is en dat er op dit moment geen sprake is van een andere bevredigende oplossing. De stelling van verzoekster dat het geen geïsoleerde populatie van vogels betreft, is geen aanleiding aan te nemen dat de maatregel niet zal leiden tot een reductie van de omvang van de populatie in de nabijheid van Schiphol. (…) 2.21  Gelet op het voorgaande bestaat geen aanleiding voor het treffen van een voorlopige voorziening. Het verzoek daartoe wordt derhalve afgewezen. 2.22  Voor een proceskostenveroordeling zijn geen termen aanwezig. 3.  Beslissing De voorzieningenrechter: wijst het verzoek tot het treffen van een voorlopige voorziening af. Deze uitspraak is gedaan door mr. J.F. Miedema, voorzieningenrechter, in tegenwoordigheid van mr. Y.R. Boonstra-van Herwijnen, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 5 juni 2012. Rechtsmiddel Tegen deze uitspraak staat geen rechtsmiddel open. .

***

Commentaar

Deze zaak lijkt voor de Faunabescherming van aanvang af kansloos.  De procedure is voor haar blijkbaar een prestigekwestie.

Het is onbegrijpelijk dat dit al tien jaar voortsukkelt. Het aantal vliegbewegingen van en naar Schiphol is jaarlijks ongeveer 400.000. Dat betekent de acceptatie (streefnorm)  van een minimum aantal vogelaanvaringen (bird strike ratio) van maar liefst 160!

En het blijft maar kwakkelen: agrariërs worden nergens toe verplicht maar uitsluitend “de mogelijkheid geboden”; er is (slechts) sprake van een ”stimuleringsprogramma”. Het is allemaal niet te geloven.

Een en ander toont wel duidelijk dat het met de wilde dieren in de lucht gaat het zoals met de wilde dieren op het land: er is geen plaats meer voor ze. De luchtvaart wordt niet alleen steeds intensiever, ook het aantal vliegvelden neemt toe en bestaande vliegvelden worden uitgebreid: Rotterdam, Eindhoven, Eelde, Twente, enz.

Technische voorzieningen aan vliegtuigen (motoren), waardoor een aanvaring geen of minder gevaar vormt, worden niet overwogen.

De Vogelbescherming steunt de Faunabescherming niet. Dat is niet vreemd: de Vogelbescherming is voorstander van grootscheeps afschot, ook buiten de Schipholzone. Zij lijkt in handen van LTO Nederland te zijn gekomen: http://www.vogelbescherming.nl/actueel/nieuws/nieuwsbericht/q/ne_id/364

Taaireps

Ik heb een nieuw woord geleerd en besluit meteen het te testen. In de dhz-winkel vraag ik naar taaireps. De verkoper kijkt me niet begrijpend aan. Ik herhaal het op de manier van koningin Elkisabeth:  t i e  w r a p s.  En jawel hoor, bekend.

Het vreemde is dat er ruim voldoende synoniemen voor zijn: ladderstrip, kabelbinder, bundelbandje, bindbandje, colsonbandje, sjorbandje of stripke.

Maar nee, ben je bij-de-tijd, dan zeg je taaireps.

Voor alle duidelijkheid: een type bevestigingsmateriaal dat in het bijzonder bedoeld is voor het snel en eenvoudig aan elkaar bevestigen van elektriciteitskabels.(afb.)

***

Wij bezigen tegenwoordig geen standaardtaal maar 'verrijkt' Nederlands. De Nederlandse dj bijv. spreekt over ‘request’ als hij verzoekje bedoelt.

En vandaag hoorde ik weer dit: de woning wordt turn key opgeleverd. Je zou denken aan sleuteloverdracht. Maar het blijkt iets ingewikkelder (gelukkig is er internet):

Met  een turnkey-project wordt bedoeld dat een opdrachtgever alle taken voor de bouw van iets aan de opdrachtnemer overlaat. Deze neemt dus de voorbereiding, het ontwerp en alle bijkomende zaken tot de oplevering op zich.

De opdrachtgever krijgt een kant-en-klaar product van woonhuistotaal.nl en hoeft alleen de sleutel nog om te draaien. Vandaar de naam turnkey.

Het slapende roofdier

Mijn kat slaapt. Hij ligt onder de tuintafel, waar ik een leger van stro voor hem heb gemaakt. Dat vindt hij prettig, hij ligt er graag. Droog en warm. Een enkele keer pikt de andere kat zijn plekje in. Nu ligt die te suffen bovenop het afdak van de tuinkast, - altijd in elkaars buurt.

Het tafereel van die slapende katten op klaarlichte dag doet me denken aan de leeuwinnen die ik onlangs in een dierentuin zag. Ook op apegapen, waarbij dat ‘gapen’ zelfs letterlijk te nemen is!

“Jawel” zei een collega, “dat doen roofdieren in het wild ook.” Volgens hem hebben de dieren het zo slecht nog niet in een dierentuin. Het is een argument dat je vaak hoort, meest bij circussen, ook van bezoekers.

Ik vind dat geen argument. Mijn katten illustreren dat. Ze slapen weliswaar graag en veel, maar wel op de momenten dat ZIJ daar zin in hebben. Mijn kat is ’s nachts bij voorkeur buiten, terwijl die andere kat dat niet gewend is en dus meestal binnen slaapt. Ook zoeken ze zelf hun rustplekken, binnen en buiten.

Als ik mijn katten probeer binnen te houden, onder het mom van ‘ruimte genoeg’, dan krijg ik problemen. Ze gaan voor de deur zitten, aan de deur krabben, ze worden onrustig. Op allerlei manieren laten ze merken dat het ze helemaal niet bevalt.

En dan hebben we het nog maar over huiskatten, gedomesticeerd en wel. Hoe moet dat dan wel niet zijn voor wilde dieren, die gevangen gehouden en opgesloten worden?