zondag 17 januari 2016

Kijk eens in de poppetjes van mijn ogen!


.Op 1 januari van dit jaar overleed Annie de Reuver, vooral bekend als zangeres van het liedje ‘Kijk eens in de poppetjes van mijn ogen’. Haar levensverhaal is niet helder chronologisch opgetekend, wat ook geldt voor de bijgevoegde foto’s die ongedateerd door elkaar staan. Ook haar eigen leven was niet erg gestructureerd. Doordat ze zo oud geworden is – bijna 99 jaar! – is er weinig dat ze niet heeft meegemaakt! 
Geboren in 1917 in Rotterdam groeide ze op in armoedige omstandigheden. Na de lagere school moest ze direct gaan werken. Een muzikale opleiding zat er niet in. Ze noemde zich dan ook niet zangeres, maar - bescheidener - 'vocaliste'. Deze ervaringen hebben haar wel weerbaar gemaakt. 
Ze trouwde vier keer, driemaal met muzikanten, de een nog liederlijker dan de ander. Alleen haar huwelijk met Jack Philips, telg uit de beroemde familie uit Eindhoven, was comfortabel en luxueus. Maar ze hield niet van de man en liet het gebeuren dat een getrouwde vriendin – de vrouw van Jaap van Praag - hem van haar aftroggelde. 
Ze kon geen kinderen krijgen en wilde zich daarvoor ook niet laten opereren. Maar het deed haar wel verdriet. Ze adopteerde een baby maar door onoplettendheid van de huishoudster tijdens haar afwezigheid verdronk het in de vijver voor het huis. 

Triest is dat ze elk zakelijk inzicht miste. Bij herhaling lees je dat ze niemand om advies kon vragen. Ze is dan ook diverse malen financieel benadeeld. Nog wel het ergste is dat ze geen pensioen opbouwde, waardoor ze bijna 35 jaar lang alleen van de AOW moest leven, op enige inkomsten uit schnabbels na. Illustratief is haar ervaring in Denia, aan de Spaanse kust ten zuiden van Benidorm. Een Nederlander had daar een restaurant geopend en haar daarvoor gevraagd als (inwonend) ‘gastvrouw’. In de praktijk moest ze daar de hele zaak leiden. Hoe ze ook haar best deed, er kwam niets van terecht. Ze was blij dat ze terug kon naar Nederland, hoewel ze daar alle schepen achter zich verbrand had. De Nederlandse eigenaar verongelukte op een Spaanse snelweg. 
Op reis in Californië met Nederlandse artiesten raakte ze zelf betrokken bij een zware aanrijding, toen een vrachtwagen achterop hun busje reed. Drie medepassagiers kwamen om het leven, zijzelf kwam er betrekkelijk goed vanaf. Minder goed verliep een val in haar huis, waardoor ze een heup brak en geopereerd moest worden. Ze was toen al 86 en liep sindsdien met een stok. 
Al met al toch geen somber boek. Annie leefde van de muziek en van feestje naar feestje. In haar lange leven heeft ze zo ongeveer iedereen in het métier leren kennen. Dat is meteen het aardige van het boek: het biedt een inkijkje in de amusementswereld van de 20ste eeuw. 

NB. Ik leerde enkele nieuwe woorden uit het boek. In de eerste plaats ‘pralliemaker’, dat ze gebruikte voor haar derde echtgenoot, en dat opschepper betekent. Het werkwoord is prallen. 
In de tweede plaats ‘stoepier’. Ik weet niet hoe je de laatste lettergreep uitspreekt, misschien wel op z’n Frans. Het heeft dezelfde betekenis als het bekendere boniseur. 
‘Poppetje’ in het liedje betekent pupil. De tekst is van Nick Holwerda, de muziek van pianist Tom Erich. Het dateert van 1952.

***

Onverbloemd; 90 jaar Annie de Reuver (door Rein Wolters; 2007)

6 opmerkingen:

  1. Ophalen van jeugdsentiment voor de ouderen onder ons.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haagsche Hennie17 januari, 2016 18:31

    Hè hè, dat ben ik weer eens en wel omdat mijn meest geliefde woord hier niet goed wordt weergegeven. Een stoepier, uitgesproken maar soms ook geschreven als stoepjee: neem het letterlijk: je staat op de stoep voor de winkel en moet de klant naar binnen sjmoezen. Het wordt met name door Meyer Sluijser - de kibbezoeb-versjteerder- uitgebreid beschreven. Als de hele mishpoge op stap gaat om voor de kleine Sammie (gesegend sal ie worre) kleren gaat kopen voor zijn bar-mitswa, staan de stoepiers op de Nieuwendijk al klaar. Hoe raad je het, we zijn in yiddish-Amsterdam. Sluijser schreef het op "vóór hij het vergat" want "hun lach klonk van zover". De mooiste boeken over Amsterdam vóór het Grote Verdriet, het andere woord was nog niet in de mode. Een andere keer over "de kibbezoeb-versjteerder".
    Het woord pral en prallerig voor opschepper, blaaskaak, werd in ons gezin regelmatig gebruikt. Mogelijk is dat Rotterdams. (zoals de beroemde rooie kroten).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad suggereert ook De Reuver dat 'pralliemaker' Rotterdams is.
      Ze verbindt het met de Haagse origine van haar toenmalige echtgenoot...

      Verwijderen
    2. Haagsche Hennie, wat heerlijk dat je weer meedoet! Blijf alsjeblieft je reacties schrijven op dit blog, hoe je ook over sommige artikelen mag denken. Met je veelzijdige ontwikkeling en humor ben je een aanwinst voor het blog!

      Verwijderen
  3. Haagsche Hennie17 januari, 2016 18:36

    "Je reactie wordt zichtbaar na de goedkeuring." Daar worrik nou toch zo gallisch van!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. U weet toch wel dat internet vergeven is van spam?
      U heeft toch ook een adblocker (tegen reclame)?
      Helaas, het is niet anders.

      Zie ook:
      http://barends-blik.blogspot.nl/2015/11/captcha.html

      Verwijderen