dinsdag 20 september 2022

RENAISSANCE

Aan: Onze Taal

Grappig hoe zelden 'Renaissance' correct uitgesproken wordt. Vraag: waar komt die neiging naar "Ré-naissance" vandaan?

Antwoord OT

Er zijn twee (deel)verklaringen denkbaar: de ‘ee’ is een veelvoorkomende klank in Franse woorden in de oren van Nederlandstaligen, dus wellicht wordt gedacht dat die dan ook wel in ‘renaissance’ zal zitten.

Verder kan intonatie een rol spelen: de hoofdklemtoon ligt op ‘sance’, en een woord van drie lettergrepen met de klemtoon aan het eind krijgt vaak nevenklemtoon op de beginlettergreep; daarin klinkt een heldere klinker nét iets natuurlijker dan een toonloze e.

Barend

Het bijzondere vind ik nog dat de Nederlander in het algemeen matig articuleert. Klinkers afzwakt tot -u- (stomme e). Van de weeromstuit krijgt 'renaissance' nu ineens een é (ee) in 1ste lettergreep! Je kunt denken aan hypercorrect maar het is gewoon fout.

Marc

In het geval van uitspraak is het in het algemeen lastig om te zeggen wat ‘fout’ is, omdat er weinig regels voor zijn. Een leenwoord als ‘renaissance’ kun je lijkt mij verschillende graden van ‘Nederlands’ / ‘Frans’ uitspreken.

Douwe

Komt het niet vooral door het Latijnse voorvoegsel re- als her-? Reïntegreren, reïncarnatie, restabiliseren etc. is 'ree'. (repressie, resorptie varieert, mogelijk omdat pressie en sorptie weinig/nooit gebruikt worden -> verlies associatie met het prefix)

De variatie re/ree in 'redactie' ligt net anders daar 'actie' veelgebruikt is. Maar ook hier is er verlies van de associatie re- met 'opnieuw' en daarmee de associatie met het Latijnse prefix.

Barend

Dat zou kunnen meespelen. Merkwaardig wel de verschillende ontwikkeling van dat prefix in Frans en Ned.: re versus ree.

Ik voel toch ook voor hypercorrectheid. ‘Renaissance’ is een vreemd woord, tikje geleerd. Je gebruikt het niet dagelijks, en als iemand het gebruikt, wil h(z)ij het soms ‘extra’ goed doen en komt dan tot reenaissance. Dat bekt lekker.

Het omgekeerde doet zich ook voor. In ‘repareren’ bijv. bestaat m.i. de neiging naar een toonloze -e in de 1ste lettergreep.

Over fout gesproken: Marc heeft gelijk mbt regels. Er is geen ‘groene boekje’ voor de correcte uitspraak.  Dat is er alleen voor de spelling. Dat neemt niet weg dat ook op andere taalgebieden ‘fouten’ gemaakt worden. Een verkeerde – foutieve – uitspraak is geen uitzondering. Denk aan het beruchte notabe(e)len.

maandag 19 september 2022

DER WEG ZUR POST

Internet gaat ervoor zorgen het Duits zijn hoofdletters in zinnen verliest.

--------------------------------------------------------------------------------------------------
 
Marco ist neu in der Stadt. Er hat gestern einen Brief an seine Eltern geschrieben, heute möchte er ihn zur Post bringen. Aber wo ist die Post? Marco hat die Adresse im Internet nicht gefunden. Er muss jemanden fragen. An der Bushaltestelle steht ein alter Mann.
„Entschuldigung, wo ist bitte die Post?“, fragt Marco höflich.
„In der Goethestraße“, antwortet der alte Mann.
„Muss ich mit dem Bus fahren oder kann ich zu Fuß gehen?“, fragt Marco.
„Dieser Bus hält direkt vor der Post. Sie müssen bei der dritten Station aussteigen“, sagt der alte Mann.
„Ich möchte lieber zu Fuß gehen. Wie komme ich zur Goethestraße?“, fragt Marco.
„Sie gehen diese Straße geradeaus und biegen an der ersten Kreuzung rechts ab. Nach ungefähr 500 Metern kommen Sie an eine Ampel. Dort überqueren Sie die Straße und biegen nach links in die Schillerstraße ein. An der nächsten Kreuzung gehen Sie nach rechts in die Goethestraße. Dort ist die Post.“
„Vielen Dank!“, sagt Marco und geht los.

donderdag 15 september 2022

maandag 12 september 2022

RIJM-DWANG

"De bomen dorren in het laat seizoen,
ik vind er mijn eigen leven in, dat heen wil spoên."


 

donderdag 1 september 2022

PIJNAPPEL

Pijn is een naar gevoel, maar het is ook een gek woord. Want het is ook een woord voor een boomsoort. Om verwarring te voorkomen spreken we dan van pijn-boom. Het is een naaldboom.

Pijnappel is de vrucht van zo’n boom, een kegel, denneappel.

Voor de Engelsen is de pineapple wat wij noemen: ananas. Die lijkt wel op de denneappel; of de soort tot de naaldbomen gerekend wordt, weet ik niet. Het lijkt in ieder geval geen loofboom.

En het gaat nog verder. Pijnappel is een familienaam, niet veel voorkomend maar wel verspreid door het hele land.  

Tenslotte is hij zelfs aanduiding geworden van een orgaan, de pijnappel-klier. In de oudheid bedacht door de Griek Galenus die een overeenkomst zag met de denneappel.