.
De auteur van Woensdag gehaktdag werd bekend als de
man die in het afgelegen Oost-Groningen zijn vrouw vermoordde en haar in de
tuin begroef. Vervolgens zette hij haar fiets bij het station en ging naar de politie om opgave te doen van de vermissing van zijn vrouw. Dat bedrog
kwam uit en Klinkhamer draaide de gevangenis in.
Daarover gaat zijn roman ten dele. Het is geen verhaal zoals
dat van Marcellus Emants uit 1894, Een nagelaten bekentenis. Dat opent
met de zin: “Ik heb mijn vrouw vermoord”. In dat boek worden de drijfveren van
de man blootgelegd. Een naturalistische roman, gebaseerd op het idee dat
de moordenaar niet anders kon, als product van milieu en erfelijkheid. Het is geheel fictief.
De Gehaktdag is een veel dunner verhaaltje. Het
refereert wel terloops aan de moord maar geeft daarover geen details. Wel wordt
de aanleiding beschreven. Dat zijn ruzies over de speculaties van de man op de
optiebeurs die eerst tot grote winsten maar uiteindelijk tot grote verliezen
leiden. Hij belooft zijn vrouw, die als verpleegkundige werkt,
ermee op te houden en neemt een baantje als nachtportier in het bronnenbad van Nieuweschans. Als zij echter ontdekt dat hij toch weer aan het
speculeren is barst de bom. “Sodemieter maar op naar het Leger des Heils” zegt
ze. De verteller suggereert dat hij haar met een breekijzer de hersens ingeslagen
heeft.
De man zoekt dan zijn geluk bij andere vrouwen die hij via
contactadvertenties ontmoet. Maar dat wordt allemaal niks.
In een aantal andere hoofdstukken worden de contacten beschreven
met rechercheurs, het Pieter Baancentrum en medegevangenen. Dat gebeurt niet
zonder humor, waardoor je het boekje (133 blz.) toch in een avond uitleest.
Blijkbaar om de uitgave meer gewicht te geven is zij voorzien
van een voor- en nawoord, door Martijn Meijer, en zijn processtukken
toegevoegd.
***
Klinkhamer, Woensdag Gehaktdag (236 blz. ; Just Publishers 2012)
Zoals veel misdadigers heeft Klinkhamer een heel moeilijke jeugd gehad. Dit rechtvaardigt niet de moord op zijn vrouw. Ik denk dat de meeste mensen het boek "Woensdag Gehaktdag" uit sensatiezucht en vrouwenhaat kopen. Zolang er vrouwen door hun partner worden vermoord - en dat zijn er velen -, is het beter dat boek niet te kopen.
BeantwoordenVerwijderenDit oordeel is voorbarig. Van vrouwenhaat is bij de hoofdpersoon geen sprake. In het Pieter Baancentrum werd het als positief beoordeeld dat de man, gezien zijn achtergrond, zich zo aan deze vrouw heeft kunnen hechten. (Het huwelijk duurde 14 jaar.) Er is dan ook geen sprake van moord, maar van doodslag. (onder invloed van alcohol)
VerwijderenIn de roman is geen sprake van verheerlijking van de daad, noch van een poging tot rechtvaardiging. Wroeging is ook teveel gezegd maar spijt of verdriet klinkt wel door.
De titel is geschikt om mensen op het verkeerde been te zetten. Hij is echter bedoeld als provocatie. De schrijver had er een reden voor.
Hoe het ook zij, voor de meeste mensen die dit blog geregeld lezen zal woensdag nooit een gehaktdag zijn.
Verwijderen