Wieteke van Zeil is
redacteur Kunst bij de Volkskrant. Ze heeft daarin sinds kort een aardige
rubriek, getiteld: ‘Oog voor Detail’.
Ze
beeldt daarin steeds één detail van een kunstwerk af. Deze week is dat de neus van de liggende koe op het schilderij van Paulus Potter, bekend onder de
naam van 'De Stier'. Die is heel fraai, geeft ze toe. Maar verder vindt ze er
niet veel aan, aan het hele schilderij. Ze probeert de bekendheid te verklaren
uit het feit dat het tijdens de Franse bezetting meegenomen is naar Parijs en
daar in het Louvre tentoongesteld. Ze doet het af als Hollandse folklore.
Hoe in de war kan een kunsthistorica zijn? Ik vind het een meesterwerk, en ik snap die Fransen. Daar is in de eerste plaats het indrukwekkende formaat: ruim 3 meter lang en 2 meter hoog. In de tweede plaats is het een slimme compositie. De boer en dieren op de voorgrond zijn uit het centrum naar de zijkant verplaatst. Het maakt de ruimte vrij voor een doorkijkje op een zonnig Hollands landschap (dat we nu alleen nog kennen als ‘Groene Hart’) en de luchten erboven. En verder is de groep ter linkerzijde fraai geschilderd: groot vakmanschap. Ondanks dat er geen beweging in zit is het geen saai schilderij. Er is veel op te zien; het grote formaat wordt goed gebruikt.
Van Zeil maakt nog de opmerking dat de schilder “een jonge en een oude stier ineen” heeft geschilderd. Komt ze misschien van de boerderij, dat ze zoveel kennis van dit beest heeft?
Hoe in de war kan een kunsthistorica zijn? Ik vind het een meesterwerk, en ik snap die Fransen. Daar is in de eerste plaats het indrukwekkende formaat: ruim 3 meter lang en 2 meter hoog. In de tweede plaats is het een slimme compositie. De boer en dieren op de voorgrond zijn uit het centrum naar de zijkant verplaatst. Het maakt de ruimte vrij voor een doorkijkje op een zonnig Hollands landschap (dat we nu alleen nog kennen als ‘Groene Hart’) en de luchten erboven. En verder is de groep ter linkerzijde fraai geschilderd: groot vakmanschap. Ondanks dat er geen beweging in zit is het geen saai schilderij. Er is veel op te zien; het grote formaat wordt goed gebruikt.
Van Zeil maakt nog de opmerking dat de schilder “een jonge en een oude stier ineen” heeft geschilderd. Komt ze misschien van de boerderij, dat ze zoveel kennis van dit beest heeft?
Ik zie maar een stier,en ik kan
zijn leeftijd niet bepalen. Gelet op het feit dat hij bij een koe in het veld
staat ga ik ervan uit dat het een jong dier is. Ik begrijp de betekenis van de
opmerking ook niet. Ze heeft het blijkbaar uit wikipedia. Dan nog de vraag wat dat
bijdraagt aan de waardering van het kunstwerk.
Die mevrouw had niet Van Zeil moeten heten, maar Van ZEIK.
BeantwoordenVerwijderenDaar had haar naam meer eer aan gedaan.
Ik vind de Volkskrant een ‘zeik’krant (excusez le mot)..... ALLES maar dan ook ALLES wat met kunst te maken wordt categorisch afgekraakt.
Ze zijn ervan overtuigd dat afkraken van kunst (en van alles overigens) bewijst dat de Volkskrant maar dan ook alleen de Volkskrant verstand van kunst heeft.... voor hen is de rest van Nederland een stel tragische minkukels, die zich laat wijsmaken dat er überhaupt nog zoiets als kunst in Nederland bestaat.
Met zulke cultuurbarbaren als de Volkskrant zou Nederland zielig ten onder gaan aan gebrek aan historische waarden (waar sommige politieke partijen ook hard aan meewerken!! )....maar gelukkig zijn er nog mensen met ECHT verstand van en ECHT gevoel voor kunst....
Wat zou mevrouw Van Zeik trouwens doen als ze dit schilderij aangeboden zou krijgen???: zou ze weigeren???
Nee hoor,het focal point ligt gewoon in het midden van het canvasdoek,dat heb je mis dat het links is.
BeantwoordenVerwijderenEn ik ben het met Wieteke eens,het is een oersaai schilderij. Heb jij ooit wel eens een koe,stier schapen zo rustig bij elkaar zien liggen en staan?
Hoe langer ik ernaar kijk, hoe meer ik geboeid word. Er is zoveel te zien!
VerwijderenHet feest van de kleuren heb ik nog niet eens genoemd.
Aan het focal point (verdwijnpunt) heb ik geen boodschap. Potter heeft zijn figuren slim uit het midden geplaatst wat hem ruimte biedt om nog meer te laten zien.
Natuurlijk is het ensemble gecomponeerd. Ik zie daarvan het probleem niet. Zo onnatuurlijk vind ik de situatie niet.
Bedenk dat dit alles ook nog eens binnen, in het atelier, geschilderd is!
Potter woonde enige tijd in Warmond. Mogelijk dat het daar ontstaan is.
Wat tenslotte nog de stier zelf betreft: het is aan de bouw al duidelijk dat het een jong dier is. Een volwassen stier is veel groter en zwaarder dan de koe die ernaast ligt.
Ik vind het een feest om naar te kijken. En het is heel liefdevol geschilderd.
BeantwoordenVerwijderen