Adieu, mein kleiner Gardeoffizier
Und eines Tages, mit Sang und Klang
Da zog ein Fähnrich zur Garde
Ein Fähnrich jung und voll Leichtsinn und schlank
Auf der Kappe die gold'ne Kokarde
Da stand die Mutter vor ihrem Sohn
Hält seine Hände umschlungen
Schenkt ihm ein kleines Medaillon
Und sie sagt zu ihrem Jungen:
"Adieu, mein kleiner Gardeoffizier, adieu
Adieu und vergiss mich nicht
Und vergiss mich nicht!
Adieu, mein kleiner Gardeoffizier, adieu
Adieu, sei das Glück mit dir
Sei das Glück mit dir!
Da zog ein Fähnrich zur Garde
Ein Fähnrich jung und voll Leichtsinn und schlank
Auf der Kappe die gold'ne Kokarde
Da stand die Mutter vor ihrem Sohn
Hält seine Hände umschlungen
Schenkt ihm ein kleines Medaillon
Und sie sagt zu ihrem Jungen:
"Adieu, mein kleiner Gardeoffizier, adieu
Adieu und vergiss mich nicht
Und vergiss mich nicht!
Adieu, mein kleiner Gardeoffizier, adieu
Adieu, sei das Glück mit dir
Sei das Glück mit dir!
Steh' gerade, kerzengrade, lache in den Sonnentag
Was immer geschehen auch mag
Hast du Sorgenmienen
Fort mit ihnen
Daperadadada
Für Trübsal sind andere da!
Adieu, mein kleiner Gardeoffizier, adieu
Adieu und vergiss mich nicht
Und vergiss mich nicht!"
Und eines Tage war alles aus
Es ruhten endlich die Waffen
Man schickte alle Soldaten nach Haus'
Einen neuen Beruf sich zu schaffen
Die alte Garde stand müd' und bleich
Um ihren Marschall im Kreise
Man blies den letzten Zapfenstreich
Und der Marschall sagte leise:
"Adieu, mein kleiner Gardeoffizier, adieu
Adieu, sei das Glück mit dir
Sei das Glück mit dir!
Steh' gerade, kerzengrade, lache in den Sonnentag
Was immer geschehen auch mag!
Adieu, mein kleiner Gardeoffizier, adieu
Adieu und vergiss mich nicht
Und vergiss mich nicht!
Adieu, adieu, mein kleiner Gardeoffizier
Adieu, adieu, mein kleiner Gardeoffizier!"
Music by:
|
|
Lyrics by:
|
|
From the film:
|
Das Lied ist
aus (1930)
|
Besonders der von Liane Haid
intonierte Titel “Adieu, mein kleiner Gardeoffizier” entwickelte sich zu
einem veritablen Gassenhauer und Evergreen.
Dieses Musikstück war derart
populär, dass der Film bisweilen auch unter diesem Titel erneut in die Kinos
gebracht wurde.
Ik heb het altijd een leuk liedje gevonden. Mijn moeder vond de tekst aan het einde eigenaardig: een maarschalk die zegt: "Adieu, mein kleiner Gardeoffizier, adieu, adieu, und vergiss mich nicht."
BeantwoordenVerwijderenDat trok ook mijn aandacht. Van zijn moeder is het nog wel te begrijpen.
VerwijderenZonder de film gezien te hebben blijft het eigenaardig.
Het tweede couplet ontbreekt hier. Daarin spreekt de verloofde van de Gardeoffizier hem toe met dezelfde woorden. Pas daarna gaat hij dood en wordt hij toegesproken door de maarschalk.
BeantwoordenVerwijderenHij gaat niet dood! Moet een nieuwe baan/beroep zoeken!
VerwijderenDe overlevenden moeten een ander beroep zoeken, maar de hoofdpersoon uit het liedje heb ik altijd als gesneuveld beschouwd. In andere versies hoor je de zangeres het laatste couplet met refrein wanhopig zingen en de laatste instrumentale tonen zijn daarin ook mistroostig. Waarom zou de oude garde anders moe en bleek om de maarschalk heen staan en wordt er nog muziek door soldaten gespeeld? Dat is toch een eerbewijs aan de dode? Dat Oostenrijk de oorlog had verloren, is m.i. niet de oorzaak van de droefenis aan het einde. Die jongens zullen allang blij geweest zijn dat ze naar huis konden gaan!
VerwijderenDaarom wordt dit blog zo graag gelezen: ontmythologisering.
VerwijderenToevoeging. Waarom spreekt de maarschalk anders zachtjes en spreekt hij slechts één militair toe? De rest van de oude garde is nog in leven en herdenkt de gestorven kameraad. Ik geef overigens de voorkeur aan het liedje "Der Graben", waarvan de tekst is geschreven door Kurt Tucholsky en de melodie door Eisler. Een van de beste antimilitaristische liederen die ik ken. In Nederland denken we alleen aan de Tweede Wereldoorlog en vergeten we hoe verschrikkelijk de Eerste Wereldoorlog was. Een loopgrafenoorlog die werd gevoerd door kapitalistische staten die het op elkaars koloniën hadden gemunt en die werd gesteund door de sociaal-democraten. In plaats van "ein frischer, fröhlicher Krieg" een massaslachting met nog veel naoorlogse slachtoffers ten gevolge van het mosterdgas. Denk aan al die jongemannen die een shell-shock hadden en toch weer naar het slagveld werden gestuurd. Er zijn goede romans over geschreven door Erich Maria Remarque ("Im Westen nichts neues"), Roger Martin du Gard ("Les Thibault") en Egon Kisch "Soldat im Prager Korps").
BeantwoordenVerwijderen