--
De W is in de 7e eeuw uitgevonden door Angelsaksische schrijvers.
Oorspronkelijk was het een dubbele V of U, vandaar de Engelse naam double U
en de Franse naam double V.
In het Zweeds en het Fins wordt de W niet als een aparte letter gezien, maar als een variatie op de letter V. De letter W maakt er wel deel uit van het alfabet, maar wordt alleen gebruikt in leenwoorden en namen uit vreemde talen zoals William.
In het Cyrillische alfabet worden de V en W ook niet als aparte letters gezien. Het Cyrillische teken voor de /v/-klank lijkt sterk op de Latijnse B. Daarom spreken veel Russen die Nederlands geleerd hebben de B soms uit als een letter die ligt tussen de /v/- en /w/-klank.
In het Zweeds en het Fins wordt de W niet als een aparte letter gezien, maar als een variatie op de letter V. De letter W maakt er wel deel uit van het alfabet, maar wordt alleen gebruikt in leenwoorden en namen uit vreemde talen zoals William.
In het Cyrillische alfabet worden de V en W ook niet als aparte letters gezien. Het Cyrillische teken voor de /v/-klank lijkt sterk op de Latijnse B. Daarom spreken veel Russen die Nederlands geleerd hebben de B soms uit als een letter die ligt tussen de /v/- en /w/-klank.
In vrijwel alle Europese talen (met uitzondering van Engels, Nederlands, Duits
en Pools) wordt de V gebruikt i.p.v. de W. wikipedia
wind: Ned, Duits, Engels
wiatr: Pools
wiatr: Pools
vind: Noors, Zweeds, Deens
vítr: Tsjechisch
vent: Frans
vento: Italiaans, Portugees
viento: Spaans
vjetar: Kroatisch
vânt: Roemeens
In het Nederlands is de w betekenisonderscheidend:
bijv. willen en villen; wal - val ; wond - vond
Geen opmerkingen:
Een reactie posten