Het
woeden der gehele wereld zal niet de roman zijn waar Maarten ’t Hart met het
meeste plezier aan terugdenkt.
Aanvankelijk
is het aardig, en met humor geschreven. Er komt een eigentijdse pedofiel in
voor – hoewel dit boek dateert uit de negentiger jaren van de vorige eeuw – en er
is een jongeman die zich graag als vrouw verkleedt. Verder is er in het hele
boek veel aandacht voor klassieke muziekstukken, onder andere door de
hoofdpersoon die pianoles heeft. En dan is er de couleur locale van het schilderachtige
Maassluis, met z’n orthodox-christelijke geschiedenis; beschrijving daarvan kun
je aan ’t Hart overlaten.
Maar
op een gegeven moment wordt het vervelend. Dan gaat het genre zich opdringen,
t.w. dat van de thriller. Er is een politieman doodgeschoten en wil degene die
dat gedaan heeft zijn/haar vinger opsteken? Het schijnt waar gebeurd, en aangezien
de moord nooit opgelost is, maakt ’t Hart er zijn eigen versie van.
De
vraag is alleen waarom ik dat zou willen weten.
De
aversie wordt vergroot door de ingewikkeldheid van de plot. Die begint in de
Tweede Wereldoorlog, met een mislukte vlucht op een logger naar Engeland. De
moord die er zijdelings mee verband houdt, vindt niet eerder plaats dan in ………..
1956! Het dodelijke schot wordt (vermoedelijk) gelost door de moeder van de hoofdpersoon,
die echter zijn moeder niet is. De hoofdpersoon blijkt aan het eind van het
verhaal getrouwd met zijn halfzus – zonder dat ze dat overigens van elkaar weten.
Het
is te ingewikkeld – en wat mij betreft te oninteressant – om het hier helemaal
uit de doeken te doen. Ik zou zeggen: verdoe er je tijd niet mee.
Maarten
’t Hart, Het woeden der gehele wereld (roman, 1993)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten