Ik zie een oudere man op een
dijkje scharrelen. Het bestaat uit kleine rotsblokken waartussen onkruid welig
opschiet. Een rare plek, want je moet ook nog over een hekje klimmen om er te
komen. Als hij niet oppast, belandt hij in het water. Zoekt hij misschien
groenvoer voor een konijn?
Toevallig is hij net klaar en
op de vaste wal gekomen vraag ik nieuwsgierig naar zijn activiteit. Welnu, geloof
het of niet: hij doet een spelletje! Dat
blijkt een vorm van verstoppertje te zijn. Je verstopt een voorwerp en meldt op
internet de coördinaten. Vervolgens gaan mensen dit zoeken en als ze het gevonden
hebben, noteren ze dat op een papiertje bij het voorwerp en waarschijnlijk ook
op internet. Het is internationaal en wordt gespeeld sinds het jaar 2000. Het
is iets minder eenvoudig dan het lijkt want vind maar eens iets tussen
rotsblokken. Of elders, in de struiken. De gekste (publieke) plaatsen worden
bedacht.
De man nodigt mij uit om het
voorwerp te bekijken. Over het hekje, de rotsblokken op. Het voorwerp ligt niet
onder een stuk steen maar ertussen, verstopt onder het onkruid. Het is een
klein pillendoosje waarin een rolletje papier zit, met daarop intussen
tientallen namen van vinders, met de data. Het is waterdicht.
Als hij uitverteld is, stapt
hij op de fiets, op weg naar de volgende geheime locatie.
Zo brengen in ons land zo’n
200.000 pensionado’s de dag door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten