Aan
de zijkant van het terras, onder een grote parasol, zit een groepje oudere
mensen. Ze hebben muziek meegebracht, en op beschaafd volume klinkt
tangomuziek. Daarop wordt door de
senioren gedanst. De dramatiek van de tango is wat afgevlakt, maar nog steeds
kijken ze elkaar diep in de ogen. Een dame, helemaal in het zwart, zwaait af en
toe elegant met het onderbeen.
Na
verloop van tijd wordt er ook wel een ander dansje gedaan, en wordt mijn aandacht
getrokken door een gezet stel, dat zich heel kalm dansend verplaatst. De man
draagt ‘het pak van voren’: hij heeft een uitpuilende buik. Dat maakt de
danshouding voor de vrouw moeilijk: ze is kleiner dan hij en kan haar arm niet goed
op de bovenarm van de man krijgen. Dat is net te ver. Maar geen nood: ze houdt haar
hand nu tegen de zijkant van zijn buik. Dat danst ook prima. De man laat het
onverschillig.
Toevallig zat ik toen ook op het terras van dat veganistische eethuisje. Ik vond het leuk dat de sfeer zo ongedwongen was dat ouderen uit zichzelf gingen dansen.
BeantwoordenVerwijderen