dinsdag 3 juni 2014

Wim Sonneveld

Vandaag heb ik in Amsterdam een bezoekje gebracht aan Wim Sonneveld. Hij resideert daar sinds 40 jaar op de rooms-katholieke begraafplaats Buitenveldert. 
De katholieke kerk is niet gek op homo’s, maar als ze dood zijn kunnen ze geen kwaad meer, dus dan zijn ze welkom. Om het nog wat krasser te maken: Sonneveld leefde niet monogaam, maar hij vormde een ménage à trois, met Huub Janssen en Friso Wiegersma. Met eerstgenoemde deelt hij nu zelfs het graf!  

Hoewel Sonneveld geen opleiding genoot, staat er een fraaie Latijnse spreuk onder het Griekse kruis: ‘Vita mutatur non tollitur.’ Afkomstig uit de Mis voor de doden. Het betekent dat het leven niet geëindigd is maar ‘veranderd’. 

Op de foto hieronder een glansmoment uit Wims leven. Zijn bijrol in de film ‘Silk Stockings’. Uit 1957. Hij zit achter de piano, met bril. Hij verbleef toen even in Hollywood, maar zag in dat hij te oud was om daar nog carrière te kunnen maken. Daarbij was hij succesvol in eigen land waarnaar hij snel terugkeerde. 


http://barends-blik.blogspot.nl/2014/04/roemenie-danst-2014.html

Direct links naast Sonneveld en Janssen is het graf van Leo Derksen. Jarenlang schreef deze dagelijks een column in De Telegraaf. Hij was de (mislukte) opvolger van Jacques Gans. Derksen en tegenwoordig Rob Hoogland zijn van een heel ander niveau dan wijlen Gans. 

De begraafplaats blijkt al van 1835 te zijn. Hij ligt tegenwoordig uiterst ongunstig, pal aan de snelweg A10. Maar ik moet zeggen dat de herrie meeviel. Eigenlijk een best mooie begraafplaats. 
Een luguber detail is dat hier in 1952 Nol van Eijl werd begraven. Zij was de vrouw van een van de beruchtste criminelen uit de geschiedenis, de Berkelse arts dr. O. (John Opdam).  Hij vergiftigde zijn 28-jarige vrouw omdat hij het met het dienstmeisje aangelegd had. Nol (Arnolda) was de dochter van een leraarsfamilie uit Amstelveen, vandaar dat ze hier begraven werd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten