Havik als speelgoed

AFP/Relaxnews pic, January 29, 2015

Het kan haast niet anders of het uitvoerige interview in Trouw,  ‘Letter & Geest’, met Helen Macdonald over haar havik moet bedoeld zijn om het egoïstische karakter van haar, en van veel mensen, aan de kaak te stellen. Het zit namelijk zo dat de 42-jarige Macdonald een jonge havik koopt, om het verdriet bij het overlijden van haar vader te boven te komen. Dat dier gaat ze vervolgens temmen, enz. Tenslotte schrijft ze er een boek over en reist de wereld rond om het aan de man te brengen.

Het interview in de krant maakt weer eens duidelijk dat de mens in het middelpunt staat en het dier voor eigen genoegen misbruikt. Noch voor de Trouw-interviewer noch voor Helen Macdonald, is dit een punt. Het dier als speelgoed. Hoeveel uur per dag de vogel opgesloten is in een donkere kooi, als mevrouw naar d’r werk is, lezen we niet. Hoe het hongerig gehouden wordt, evenmin. Niet lezen we dat Macdonald met haar aankoop de (ook illegale) handel in roofvogels steunt en deze met haar boek nog verder bevordert. 

Geen moment geeft het interview blijk van het feit dat het hier niet gaat om een gedomesticeerd dier, zoals een hond of een kat, maar om een roofvogel. Een wild dier, dat niet voor de lol van Helen Macdonald op aarde is.

Het zou zeer wenselijk zijn als Trouw in deze gevallen hogere eisen aan de kopij zou stellen.