 |
| foto: nothanks |
Omdat ACI voornamelijk uit herhalingen
bestaat kijk ik alleen nog docu's over crashes na het jaar 2000.
Daarvoor is ook te oud.
Vanavond zag ik een ongeluk uit 2008,
op de luchthaven van Denver. Het betrof de start van een 737, die van
de baan geblazen werd en in brand vloog. Alle inzittenden konden
worden gered.
De vraag voor de onderzoekers was dus:
hoe kan een 53 ton wegende machine van de baan geblazen worden ZONDER
dat de piloten dat kunnen corrigeren?
Zoals altijd gaat men terdege te werk.
Het richtingsroer werkte goed, er was geen blokkade op de remmen, of
op het neuswiel. Mechanisch was het toestel in orde. De startbaan was
droog, ondanks de winterse omstandigheden. Ook de interviews met de
verkeersleider en met de gezagvoerder leverden niks op. Wel kon uit
de vluchtgegevens afgeleid worden dat de piloot een fout maakte. In
paniek dacht hij – ten onrechte – dat het richtingsroer niet meer
werkte en liet het los. Dat had hij niet moeten doen.
De vraag resteerde hoe het kon dat de
piloten niet in de gaten hadden dat er zo'n sterk wind stond. Het
toestel kan een zijwind verdragen tot maximaal 33 knopen. De
verkeersleider meldde 27 knopen. Dat was een gemiddelde, conform de
standaardprocedure. De verkeersleider meldde niet dat er af en toe
windvlagen optraden met een snelheid van 40 tot 50 knopen. Als de
crew dat geweten had, was ze niet vertrokken.
Deze zeldzame uitbarstingen van de wind
worden toegeschreven aan de ligging in de nabijheid van de Rocky
Mountains.
