Het Canadese tv-programma Air Crash Investigation (ACI) zendt al sinds jaar en dag gedramatiseerde tv-documentaires uit van vliegtuigongelukken. Het zijn juweeltjes. Educatief in velerlei opzicht. Het geeft je een kijkje achter de schermen. De meeste fouten worden gemaakt door de vliegers, die nu eenmaal minder betrouwbaar zijn dan machines en boordcomputers.
De luchtvaartindustrie is haast net zo machtig als de farmaceutische industrie. Vandaar dat het een klein wonder is dat ACI gemaakt kan worden. Uitzendingen sluiten dan ook steevast af met de geruststellende mededeling dat van het ongeval geleerd is en dat de mensen het leven niet voor niets gelaten hebben. M.a.w. boekt u gerust uw volgende vlucht.
Wie zich ergens in verdiept ontdekt dat de wereld vol zit met list en bedrog. Zo ook de luchtvaart. (‘Vliegtuigen worden steeds stiller’) Zelfs het kritische ACI ontkomt er niet aan. De schokkende crash in Taiwan in 2015 was te wijten aan de gezagvoerder. Een van de vragen: hoe kon die man in dat vliegtuig achter de stuurknuppel terecht gekomen zijn?
De verklaring was dat Air Asia, een regionale luchtvaartmaatschappij, zeer snel groeide en dringend verlegen zat om piloten. Vandaar dat men iets minder streng selecteerde.
Waarom is dit een leugen? Omdat we dit al heel vaak gehoord hebben. Het is zeker niet de eerste keer dat hierdoor een vliegtuig neerstort is. Verre van. Heel veel regionale luchtvaartmaatschappijen kampen met hetzelfde probleem. Maar als gezegd, ACI wil niet de luchtvaartindustrie tegen zich in het harnas jagen. Vandaar dat het zich af en toe maar een leugentje om bestwil permitteert.
wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten