Een baan als ‘neushoornverzorger’ is natuurlijk een prima opstapje om directeur van een dierentuin te worden, in dit geval van Blijdorp. Wat Marc Damen in Bionieuws vooral duidelijk maakt is dat een dierentuin niets anders is dan ordinaire exploitatie van dieren. Van de eerste van de gebruikelijke drogredenen om dit te camoufleren doet hijzelf al meteen afstand: fokprogramma’s, geeft hij toe, dienen vooral om een genetisch gezonde populatie dieren in dierentuinen te behouden. M.a.w. dierentuinen voor dierentuinen.
Hij houdt nog wel vast aan een andere drogreden: bijdrage aan natuurbehoud. Dierentuinen zouden bijdragen aan natuurbehoud. Welnu, daar is weinig van te merken: het omgekeerde is eerder het geval. De toename van het aantal dierentuinen loopt parallel met het verlies aan echte natuur wereldwijd.
Dat het onethisch en onpedagogisch is om kinderen op deze manier te confronteren met de omgang met dieren – daar heeft hij het maar niet over.
Positief is dat Damen erop zinspeelt het aantal soorten in Blijdorp te reduceren. Maar dan maakt hij weer meteen een voorbehoud ten opzichte van de olifanten, precies die soort die waarschijnlijk het meest lijdt onder gevangenschap. En ondanks het feit dat er momenteel al 49 olifanten in Nederlandse dierentuinen hun stereotiepe gedrag mogen vertonen.
Dit land is bezaaid met dierentuinen, aquaria en een dolfinarium. Bepaald niet iets om trots op te zijn.
Dierentuinen zijn gevangenissen voor onschuldigen.
BeantwoordenVerwijderen