P&W is een programma
van een uur, en dat is te lang. Er is namelijk niets te zien, het is uitsluitend
gebabbel. Daar krijgt de kijker gauw genoeg van. Zelfs op de radio worden praatprogramma's van een uur altijd onderbroken door muziek.
De opgave voor de programmamaker van P&W is dus: HOE houd ik de kijker vast?
Het antwoord is:
zap service. Wat gekke beelden afdraaien - iemand glijdt uit over een bananeschil - en daarna nemen we de draad weer op. Let
op: vlak vòòr de zap service vertelt Witteman nog wel gauw even wat er daarna
komt. In de hoop dat de kijker blijft. De cliffhanger.
Ik heb er geen goed
oordeel over, daarvoor zie ik het programma te weinig, maar voor mij werkt het
niet. De zap service is een zoethoudertje waar ik de tv niet voor aanzet. Anders
gezegd: hèt moment om het toestel uit te zetten. Zeker als daarna, zoals
vanavond, nog advocaat Spong en presentator Philip Freriks op het programma
staan. Veel uitgekauwder resp. slaapverwekkender kan het niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten