Een Boeing-747 met 404 mensen aan boord, raakt tijdens de
vlucht onbestuurbaar. Het is op weg naar Alaska en op miraculeuze wijze slagen
de piloten erin het toestel in Anchorage heelhuids aan de grond te zetten. Er
zijn geen slachtoffers. We schrijven 2002.
De oorzaak is een defect (onder)roer. Zonder werkend bovenroer
zou het vliegtuig neergestort zijn.
Het uitvoerige, gedetailleerde onderzoek naar de oorzaak van
het defect levert niets op. Ook nieuw onderzoek niet, vier jaar later uitgevoerd
nadat een 747 van Air France een vergelijkbaar mankement treft. In ieder geval
is het geen metaalmoeheid, zoals verondersteld zou kunnen worden na 30.000
vlieguren.
Het is onbevredigend maar de fabrikant heeft om zo te zeggen
‘de band geplakt’. Er zijn stoppers, blokjes, in het mechaniek aangebracht die
moeten voorkomen dat het richtingsroer opnieuw te ver kan uitslaan en vast komt
te zitten. Moeilijk te geloven. Wikipedia houdt het (daarom?), anders dan de
documentaire van Air Crash Investigation, tòch op metaalmoeheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten