De relatie van Lenie 't Hart met het circus blijkt al veel langer te bestaan, al minstens sinds 2007. Een verslag ervan hier. Van een incidentele uitglijer of vergissing is dus geen sprake.
Ook in 2010 bezocht Lenie het wereldkerstcirus in Carré; het Parool publiceerde een grote kleurenfoto van haar met partner. Je vindt de foto hier.
En nu, in 2012, dus weer haar medewerking verleend aan de Vereniging van Nederlandse Circusondernemingen.
De conclusie moet wel zijn dat voor Lenie 't Hart circussen goed zijn en dierentuinen en dolfinaria fout...
Wie de logica ervan inziet, mag het zeggen.
Naar aanleiding van het eerste bezoek schreef een dierenvriend haar een brief (2008), hieronder bekort weergegeven. Er werd niet op gereageerd.
***
Geachte mevrouw ’t Hart,
Ik schrijf deze brief naar aanleiding van een artikel in de Privé waarin u reactie geeft op het circus Carré met wilde dieren.
Met grote belangstelling heb ik uw activiteiten vroeger gevolgd. Als kind was ik namelijk geobsedeerd door zeehonden. Ik verzamelde zeehondenspullen in allerlei soorten en maten. Van kleine beeldjes tot grote beeldjes, van zeepjes in zeehondenvorm tot aan flesopeners met een zeehondje erop. Alles wat er maar te bedenken was dat had ik ondertussen wel in mijn verzameling van zeehonden.
Op een dag in een koude winter was er sneeuw. Dit was geweldig, want hoewel we tegenwoordig weinig sneeuw hebben om van te genieten, was het voor mij toen erg leuk om de dag in door te brengen. Ik bedacht om een zeehond te maken van sneeuw. Toen het resultaat goed was geworden, maakte mijn moeder een foto van mij met de sneeuwzeehond.
Datzelfde jaar gingen we op vakantie in het noorden van het land. Ik wilde nog zo graag eens langs bij de zeehondencrèche in Pieterburen. Dat leek me als zeehondenliefhebber een geweldige dag. Mede door beelden uit Pieterburen en van uw werk was mijn dierenliefde - en daarmee mijn zeehondenliefde - alleen maar meer aangewakkerd. Toen ik met mijn ouders naar Pieterburen ging om daar te gaan kijken bij de crèche en de zeehonden heb ik me daar wekenlang op verheugd. Daar aangekomen was het een geweldige dag geworden. Ik had zelfs iets voor u meegebracht. U raadt het al. Een foto van mij met mijn sneeuwzeehond. Helaas was u deze dag er niet, maar ik kreeg wel een poster mee en later kreeg ik zelfs nog een kaartje van u, waar ik toen als kind dolblij mee was.
(...)
Maar helaas… er kwam een harde deuk in mijn mening over u toen ik het blad Privé opende en daar tot mijn schrik las dat u bij een circus met dieren op bezoek bent geweest. Er stond in de Privé: “Lenie ’t Hart kwam er helemaal voor uit Pieterburen en kreeg in hartje Amsterdam… opnieuw zeehonden gepresenteerd! De vrouw die wereldberoemd werd met haar zeehondencrèche, was eregaste op de première van het traditionele Kerstcircus in Koninklijk Theater Carré.”
Ik was diep geschokt hierdoor. Hieronder zal ik u vertellen waarom.
Sinds 2005 is er een verbod gekomen in Oostenrijk. Dat is gebeurd naar aanleiding van een rapport van experts op gebied van wilde dieren. In dit rapport van de ‘‘Wiener Umwelt Anwaltschaft” genaamd: ‘Guidelines for the keeping of wild animals in circuses’ staat in de inleiding direct en duidelijk:
“It is the general objective for the future to permit the keeping of animal species in circuses only if these animals can enjoy a lifestyle corresponding to their species, subspecies and behaviour characteristics.
It is principally impossible to keep wild animals in circuses in a manner fully corresponding to the needs of the individual species.”
De experts van dit rapport concluderen ook overduidelijk dat zeeleeuwen niet geschikt zijn in het circus vanwege:
- Hun biologische karakteristieken
- Hun hoogontwikkeld sociaal gedrag
- Het ongeschikt zijn voor regelmatig en constant transport
- De ruimte die ze nodig hebben
U als vechter voor de zeehonden op de wadden en op andere plekken in de wereld weet als geen ander dat de belangen van dieren soms (bijna altijd) ondergeschikt worden gemaakt aan menselijke (vooral economische) belangen. Dieren delven het onderspit. U zou als geen ander moeten weten dat het ook bij een circus ook weer puur gaat om belangen die de mens dienen. Dieren worden gebruikt om te dienen als vermaak, terwijl er geen rekening wordt gehouden met de dieren zelf.
U heeft genoeg kennis over dieren. Het circus zal echter niet verder gaan dan een hapje, drankje en een dak boven het hoofd van de dieren en ze noemen het ‘genoeg’ voor de dieren. U als ‘expert’ zou daarom moeten weten dat dieren meer nodig hebben dan dat. Elk dier heeft soorteigen gedrag wat die moet kunnen uiten en heeft ook gewoon bepaalde ruimte nodig om zich goed te voelen.
Zoals de dierenexperts in Oostenrijk al concludeerden kunnen circussen nooit voldoen aan de eigenschappen, het soorteigen gedrag, van de dieren. Ook kunnen ze niet de ruimte bieden voor de dieren om zich goed te uiten. De dieren ondervinden stress door die beperkende factoren en je ziet daarom ook veel dieren in het circus stereotype gedrag ontwikkelen. Sociaal en geestelijk afwijkend gedrag wat kenmerkend is door de herhaling ervan.
Ik hoop dat u achteraf inziet dat het besluit van u om naar het circus Carré te gaan niet goed is geweest, omdat de dieren daar gewoon niet thuis horen. Ook hoop ik dat u nu een statement wilt maken dat u tegen het gebruik van dieren bent in het circus.
Ik hoop spoedig een reactie van u op mijn schrijven te mogen ontvangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten