Willy Alberti: 'Tenore Napolitano'

Op de radio hoor ik een stem die doe denken aan Willy Alberti, de volkszanger van lang geleden. Het is het genre smartlap, waar ik niet dol op ben maar ik zou me wel kunnen voorstellen dat het gemis van haar vader voor dochter Willeke verdrietig blijft. Ze vormden een aandoenlijk duo in haar meisjestijd.

Ik maakte als kind kennis met hem in zijn ‘Italiaanse periode’. De Tenore Napolitano zong liederen waar niks van te verstaan was, maar dat gaf niet. Het was op een prachtige zomeravond dat hij stilletjes op een boot aangevaren kwam, voluit een Italiaans lied ten gehore brengend. Het was nog voor de invoering van de zomertijd dus het was al donker en de man was nauwelijks te zien. De plaats was een spiegelende vijver in een park in Rijssen. Alberti stond voor op de boot. De galm in zijn stem herken ik uit duizend. Een onvergetelijk, romantisch gebeuren.