Ballen

Voor de ingang van het tuincentrum staat een meisje van een jaar of dertien met een middelgrote hond aan de lijn. De hond heeft een dek om en dat verbaast me, bij deze temperatuur. Ik vraag haar waarom dat is. Ze mompelt iets onverstaanbaars, zoals kinderen van die leeftijd gewoon zijn. Ik zeg dat ik het niet versta. Dan zegt ze, langzamer: “Zijn ballen zijn eraf. Hij mag er niet aankomen.”
Ik schrik een beetje van de boerse formulering, en neem de hond nog eens goed op. Ik zie nu dat het dek niet alleen de rug bedekt maar ook de buik omsluit. “Nou” zeg ik, “hij heeft gelukkig geen pijn, zo te zien.” “Nee” antwoordt ze.

Vreemd dat zo’n kind het woord ‘castratie’ blijkbaar nog niet geleerd heeft. Je zou toch zeggen dat het bij uitstek de aanleiding is.