Evenredige vertegenwoordiging

Jasmijn de Boo
stichter van 'Animals Count' (Londen)

Een kiessysteem zonder evenredige vertegenwoordiging is ondemocratisch

Nederland vraagt zich af wat er mis is met de democratie. Een reeks kabinetten haakte voortijdig af. Was het coalitiemoeheid of ging het al bij de formatie mis? Kiezers kregen minder vertrouwen in de politiek en voelen zich steeds meer aangetrokken tot simpele, populistische, ideeën. Commentatoren suggereren dat een nieuw kiesstelsel nodig is. Ze wijzen naar Engeland waar snel een coalitie werd gevormd (voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog) en waar men in het districtensysteem tenminste krijgt waar men voor gekozen heeft.

Niets is minder waar. In kiesdistricten met veilige zetels (waar de parlementariërs een meerderheid hebben) wordt nauwelijks campagne gevoerd en een meerderheid kan zo klein zijn als 20%. De stemvoorkeuren van de andere 80% van de kiezers worden compleet genegeerd.

In kiesdistricten waar een nek aan nek race gaande was, stemden de kiezers zo dat ze probeerden of Labour uit de regering te houden of de Conservatives. Alle andere partijen kregen hierdoor klappen, inclusief de Liberal Democrats.

De vierde grootste partij in het Verenigd Koninkrijk, de Green Party, behaalde voor het eerst in ongeveer dertig jaar een zetel, in Brighton, wat een van de meest milieuvriendelijke steden in Engeland is. Maar in de campagne werd nauwelijks over het milieu gesproken en dierenzaken kwamen al helemaal niet aan bod. De Green Party benadrukte vooral de Groene Economie.

Geef mij maar het evenredige vertegenwoordigingssysteem in Nederland, waar een stem voor de Partij voor de Dieren leidt tot concrete verbeteringen voor dieren. Volgens een onderzoek van de Universiteit Leiden heeft de Partij voor de Dieren met twee zetels in de Tweede Kamer veel invloed en zorgt er tevens voor dat dierenwelzijn en landbouw hoger op de politieke agenda staan.

Jasmijn de Boo