Een opa houdt hem aangelijnd, daarnaast een man met een klein meisje, jaar of drie.
Zij loopt naar de hond, om hem te aaien.
Ik zie niet precies wat er gebeurt, maar even later ligt ze
huilend op haar rug, omvergelopen.
De jonge vader drukt de stafford dan zo ruw tegen de grond dat ik erbij ga
staan en er wat van zeg.
Antwoord:
HET IS TOCH MIJN HOND.
Vooral in de lente en zomer in Amsterdam zie ik met regelmatig body builders types samen met hun vriendin en pit bull of stafford lopen. Vaak wordt de hond stiekum of in het openbaar afgetuigd of wreed afgestrafd. Ik heb in zo'n situatie er ooit een keer keurig wat van gezegd tegen zo'n stel in kwestie. Toen stelde die een of andere gigantische reus het voor om het uit te vechten en ik was op de fiets dus kon me tijdig uit de voeten maken, hij riep mij nog 'homo' na om mij tot andere gedachten te doen bewegen denk ik. Helaas zijn deze respectloze hondenbezitters nooit van moraalridders onder de indruk, en ik kan het me niet permiteren om er letsel aan over te houden zonder dat het iets oplevert. Ik heb daar iets op gevonden: Ik laat tegenwoordig bij hen in de buurt een vooraf geprepareerde portomonee vallen die ik bij me draag en maak me uit de voeten door te snelwandelen. In de portomonee vinden ze geen geld of andere dingen, maar w'él een boodschap op een papiertje die oproept tot geweldloosheid en respect voor het dier dat eigenlijk een lid van de familie is geworden. Ook de vriendin krijgt er van langs van dat zij als de verstandigste in de relatie hier geen verschil in maakt ten aanzien van het gewelddadige gedrag van haar vriend. Je moet toch wat, de politie halen zal ook wel niks opleveren en me bewusteloos laten slaan zie ik gewoon niet zitten.
BeantwoordenVerwijderenTypisch stupied achterlijk walgelijk antwoord.
BeantwoordenVerwijderenJa zo’n vent is de hond niet waard.
VerwijderenOok de opa die erbij stond, geneerde zich.
Je zou zo’n vent op z’n smoel willen slaan - zoals Pieter hierboven ook al zegt.
Dit herinnert mij aan mijn benedenbuurman, die een visvijver heeft. Toen hij eens niet thuis was, zag ik dat een grote goudvis op de kant lag en in ademnood verkeerde. Ik belde hem op zijn mobiele nummer en vertelde wat er aan de hand was. Hij antwoordde dat ik mij er niet mee had te bemoeien, omdat het zíjn dieren waren. Gelukkig kwam hij even later wel thuis om het water in de vijver te verversen.
BeantwoordenVerwijderenDit soort gedrag komt voort uit het idee van "eigendom". "Ik heb ervoor betaald."
BeantwoordenVerwijderenDUS mag ik ermee doen wat ik wil.
Je ziet hetzelfde gedrag bij kindermishandeling. Voor een kind is dan wel niet betaald - je krijgt geld toe (k.bijslag) - maar toch bestaat het idee van 'eigen' in de zin van "mag ik mee doen wat ik wil". Behoort bij het interieur.
Alles toegedekt door het begrip "opvoeding".
N.B. De hondenbelasting versterkt nog het idee van eigendom, bezit.
Inderdaad zei iemand mij eens dat zij er begrip voor had dat een depressieve moeder niet alleen zelfmoord pleegde, maar ook haar kinderen doodde. Toen ik zei dat zij niet het recht had het laatste te doen, kreeg ik als antwoord: "Ach, jij bent nu eenmaal katholiek, dus je bent voor het leven."
BeantwoordenVerwijderen