Vliegtuigen kunnen crashen op de grond en in de lucht. Het
kan gaan om één vliegtuig of om meer. Dat levert al vier mogelijkheden. De ramp
in 1996 bij New Delhi was de grootste in haar soort: mid-air collision op 4 km hoogte. 349 Slachtoffers. Zie ook: http://barends-blik.blogspot.nl/2014/10/de-grootse-vliegramp-in-de-geschiedenis.html
Een Boeing 747 van Saudi Arabië en een reusachtige Ilyushin (foto) van
Kazachstan Airlines raakten elkaar tijdens de voorbereiding op de landing. Ze
stortten beide neer, geen overlevenden.
Uit het onderzoek bleek dat de verkeersleider geen fouten
had gemaakt.
Ook de Saudi Boeing bevond zich op het correcte vliegpad. Het
waren de vliegers uit Kazachstan die zich niet aan de juiste afstand tussen
beide vliegtuigen hadden gehouden. Die afstand dient 300 m te zijn, maar de
Ilyushin bleek te vroeg de daling ingezet te hebben.
De luchtvaartautoriteiten uit Kazachstan weten de daling aan
turbulentie.
Indiase en Britse autoriteiten wezen dit af. Zij wijten de
ramp aan gebrekkige communicatie tussen de bemanning in de cockpit. Dit
vliegtuig, een omgebouwd militair toestel, heeft een radioman die het contact
met de verkeerstoren onderhoudt, maar hij heeft geen hoogtemeter voor zich. Tegelijkertijd
zouden de beide piloten zijn Engelstalige conversatie met de verkeerstoren niet
(voldoende) gevolgd hebben, of zelfs niet verstaan hebben.
Geen van beide vliegtuigen was uitgerust met het collision
avoiding system (TCAS) dat waarschuwt als een ander vliegtuig te dichtbij komt.
Dat dit systeem ook niet waterdicht is, bleek in 2002, bij de botsing boven de
Duits-Zwitserse grens. Een Russische Tupolev, met 45 schoolkinderen aan boord,
kwam toen in botsing met een vracht-Boeing van DHL.
De luchthaven van New Delhi heeft sindsdien de
aanvliegroutes vermeerderd, en zgn. secundaire radar geïnstalleerd, die de
verkeersleider in staat stelt de hoogte van de vliegtuigen waar te nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten