Zelfportret als Herman Gorter (aanv.)

       Toen zag ik je – natuurlijk trilde
        nog altijd de lucht, het licht dat vloog
        in rosse kransen om het duinkasteel.
        O, het was te veel, zoals een groot
        geluk dat nadert, en men weet niet
        goed hoe men het vatten moet,
        al draafde je in de fijne zijde
        van je jurk doorschijnende
        zo lelierank en onverlegen
        door de meizaal van kristal,
        praalstralend als een mistlamp
        voor een scheepje in de nacht,
        de golven stampen, het schuim
        stuift rond in vlagen, het kompas
        onklaar en niets dan een gebed
        om op te varen – Zo zag ik je
        trantelblote tinteltere lichternis
        toen voorgoed in de hoge nis
        mijner dagen, blankvoeten
        in het water, waar ik sinds
        voor moet knielen en boeten.       

      

Pieter Boksma

-------------------------------

Commentaar 

Erg knappe imitatie. 

Leefde Enno Endt nog maar! 

Boksma - of Boskma, de naam is niet duidelijk - stelde een bloemlezing samen uit het werk van Herman Gorter, onder de titel: Ik vind je zo lief en zo licht. Veertig Liefdesgedichten. Gekozen En Toegelicht Door Pieter Boskma. (1999)