donderdag 17 september 2015

Wachtkamer

.In de wachtkamer een nogal luidruchtige vader, met vrouw  en twee jonge kinderen. Het gedrag van de kinderen beantwoordt aan de verwachtingen. Het meisje, een jaar of vijf, gedraagt zich aangepast: wel speels maar niet hinderlijk. Het jongetje, jaar of drie, is lawaaiig, en blèrt om het minste geringste.



Op de grond is een beestje getekend. Het jongetje gaat ernaar toe. “Een libelle” zegt z’n moeder. Jongetje met z’n vinger eroverheen, maar er gebeurt niets, geen beweging. “Tekening van een libelle”, zegt z’n moeder weer. Jongetje gaat staan en trapt op het dier. “Dood” zegt hij.

 ***

N.B. We zaten niet bij de kinderarts.

6 opmerkingen:

  1. Tja, mijn buurjongetjes vangen vlinders en lieveheersbeestjes in doosjes. Ouders vinden het prima. Ik niet dus. Iedere zomer weer pak ik de doosjes van hen af en laat de dieren vrij. Het begint allemaal bij de opvoeding en is die onvoldoende krijg je dit soort aso gedrag

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het fundamentele grondmotief van mannetjes in de natuur is controle en competitie.
    Het fundamentele grondmotief van vrouwtjes is zogen en verzorgen.
    Mag ik een extrapolatie maken naar de politiek.
    Rechts huldigt een mannelijkheidsidaal en links een vrouwelijkheidsidaal, welk verschil tussen een mannelijk en een vrouwelijk brein ten grondslag ligt aan het leven wel of niet willen beschermen en discussies omtrent dierproeven.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Kinderen moet je ook respect voor dieren aanleren.
    Maar veel kinderen zijn agressief en vijandig naar dieren toe.
    En ouders reageren er niet of nauwelijks op.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mijn ouders zag ik altijd spinnen en rupsen naar de tuin dragen. Mijn broer was geen lieverdje, maar ik heb hem nooit een dier zien kwellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Alles begint bij de ouders. Zij (en ook andere volwassenen hebben een voorbeeldfunctie want kinderen kopiëren het gedrag dat ze zien in hun omgeving.

    BeantwoordenVerwijderen