Foto: Johan van de Watering |
Willem Kloos (1859-1938) is een begrip in de geschiedenis van de poëzie. Van hem is bijvoorbeeld de mooie regel:
'De bomen dorren in het laat seizoen'
Maar wat ik dan niet begrijp is dat dezelfde persoon er de volgende regel op laat rijmen:
'(ik vind er) mijn eigen leven in, dat heen gaat spoên.'
'Spoen'
is een sterk voorbeeld van rijmdwang. Een dichter als Kloos onwaardig.
Dergelijke misgrepen worden wel verdedigd door te zeggen dat dit rijm
voor het oog is, niet bedoeld om hardop gelezen te worden. Zwaktebod
natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten