 |
| Foto: Eduard Marmet |
Air Crash Investigation leert veel over het leven, m.n. over
de kwetsbaarheid ervan. Over het falen van de techniek, op alle gebieden. Neem de ramp met de Boeing 737 op de luchthaven
van Manchester op 22 augustus 1985. Een vakantievlucht naar Korfoe. De machine kwam
niet eens van de grond, of hij stond al in brand. Zie: http://www.youtube.com/watch?v=nDzfebL8XfE
De oorzaak was slijtage van een onderdeel in de motor – een van de negen verbrandingsbuizen. Deze ontplofte en zette de linkermotor in brand. De buis was weliswaar gerepareerd tijdens een onder-houdsbeurt - maar niet afdoende!
De piloten konden het toestel nog tijdig tot stilstand brengen maar de evacuatie verliep verkeerd. Ieder vliegtuig dient passagiers binnen 90 seconden te kunnen evacueren. Dat gebeurt via glijbanen. In dit geval kon een deur van een nooduitgang niet geopend worden – je houdt het niet voor mogelijk. Twee andere deuren konden niet gebruikt worden door het vuur. Alle 137 passagiers moesten via één nooduitgang het vliegtuig verlaten en dat ging dus niet. 55 Mensen stikten in de rook.
Zes jaar later gebeurde hetzelfde type ongeluk - brand - met een 737 op de luchthaven van Los Angeles. 22 Mensen stikten in de rook.
De rookgassen zijn bijzonder giftig door het verbranden van allerlei soorten kunststof in de cabine. Koolmonoxide en blauwzuurgas zijn in een oogwenk dodelijk. Daarom zouden rookmaskers op iedere vlucht verplicht moeten zijn. Dat zijn ze NIET. De verklaring is dat het opzetten ervan te lang duurt, bij mensen die al in paniek zijn.
Happy landings!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten