Het begint altijd met visioenen (vaak valt het woord ‘omtoveren’) en als de beelden van de toverlantaren overtuigend genoeg zijn, gaat plechtig en feestelijk de eerste spade in de grond. Binnen een paar jaar zal je er nog van opkijken, wat daar voor groots is verricht.
Snel verandert nu het stadsbeeld. Straten worden afgezet, tramlijnen omgeleid, er verschijnen enorme machines die door gehelmde mannen worden bestuurd, een rij huizen dreigt in te zakken, winkels gaan failliet. Het omtoveren heeft de meest verbazingwekkende gevolgen maar niet de beloofde.
Dit is een zakelijke beschrijving van de Amsterdamse werkelijkheid aan het begin van deze eeuw. Hoe oud is een kind als het bewust naar zijn stad begint te kijken? Ik schat een jaar of zes, zeven. Dit betekent dat in Amsterdam al een halve generatie gewend is aan een centrum waarvan de vitaalste delen - het Stationsplein, Damrak, Rokin, Vijzelgracht, Ferdinand Bolstraat, Museumplein - in staat van reddeloze reconstructie lijken te verkeren. Die kinderen weten niet beter.
Het herstelde of gerenoveerde Amsterdam dat hier en daar uit de steigers begint te komen, zal voor deze kinderen een vreemde stad zijn.
Henk Hofland (Volkskrant, fragment)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten