Het is alweer een tijdje geleden dat Wilders Cohen bestempelde als ‘bedrijfspoedel’. Ik ken dat woord niet en kon er niet achter komen wat hij er precies mee bedoelde. Tot vandaag. In een mooie column heeft Jan Kuitenbrouwer het over Mart Smeets (foto), dat is een inmiddels bejaarde presentator van programma’s over sport. Kuitenbrouwer zegt er dit van:
Het verzamelen van Smeetsclichés is een nationaal tijdverdrijf geworden, en een van de bekendste is: "Ik ga nu iets heel geks zeggen."
Een vreemde lijfspreuk voor een journalist, als je erover nadenkt. Mart Smeets móét helemaal niet "iets heel geks" zeggen; Mart Smeets is geen stand up comedian, Mart Smeets is een journalist, en een journalist moet uitzoeken hoe het zit!
Maar daar is Mart Smeets helemaal niet in geïnteresseerd. Vandaar ook die andere hebbelijkheid die geen Smeets basher of bitcher onvermeld laat: dat hij zijn gasten niet laat uitpraten. Nee, Smeets is alleen geïnteresseerd in stof waarmee hij al die 'gekke' veronderstellingen kan aankleden.
Hel is een circusact: Smeets is de dompteur, zijn gasten zijn de poedels. Die moeten doen wat de dompteur bedacht heeft.
De typering van Smeets is terecht, het is een vreemde snuiter, van het genre Martin Simek, maar ach, waar hebben we het over. Wel, over poedels, bij Kuitenbrouwer in het circus. Toevallig viel ik nu op internet meteen ook in het fragment van Wilders, het staat hier.
Met bedrijfspoedel wilde Wilders dus zeggen dat Cohen aan het lijntje loopt, en een schoothondje is. Je moet er maar opkomen. Misschien past het in het politieke idioom, waarin bijv. ook de (gladde) tekkel thuishoort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten