Het
is moeilijk te geloven maar een ontwerpfout aan de vrachtdeuren van de nieuwe DC-10
zorgde voor twee rampen, met een tussentijd van twee jaar.
In
1972 kon de bemanning nog een noodlanding maken; in 1974 kostte hetzelfde
defect het leven aan 346 inzittenden.
De
kwestie was dat het defect niet afdoende hersteld was. Het risico van de
vrachtdeur was zelfs al bekend in de ontwikkelingsfase van het vliegtuig!
Fabrikant
McDonald Douglas had voor de DC-10 vrachtdeuren ontworpen die van de buitenzijde van de
romp naar binnen sloten. Gebruikelijk was en is een deur die van binnenuit sluit.
De deur is dan groter dan de opening, en kan er dus niet uitvallen. McDonald
Douglas wilde echter met haar nieuwe ontwerp vrachtruimte winnen.
Een vrachtdeur van de DC 10 vloog eruit in mid-air, doordat de sluiting niet goed
geborgd was. De cabinevloer zakte gedeeltelijk in door de plotselinge decompressie,
waardoor kabels van hydraulische leidingen beschadigd werden en een gat in de romp ontstond. Dit gebeurde in
Windsor, bij Ontario, Canada. De vliegers konden een behouden noodlanding maken;
ze moesten daartoe manoeuvreren met alleen motorvermogen.
De
ramp bij Senlis, Frankrijk, was nog erger. Het toestel was zwaarder beladen, en
het gat dat in de romp ontstond, zo groot dat twee rijen passagiersstoelen naar
buiten vlogen, met de passagiers erin. Het toestel sloeg met een snelheid van
800 km/u tegen de grond.
De
luchtvaartautoriteit FAA stelde toen pas een eis aan de luchtwaardigheid van de
DC-10. Sindsdien is de deur afdoende beveiligd.
De
Britse onderzoeksjournalist Paul Eddy stelde de geschiedenis te boek onder de
titel Destination disaster. In het Nederlands vertaald als Op weg
naar het noodlot: een drama in de vliegtuigindustrie (Het Spectrum, 2000).
3 maart 1974: één van de
grootste luchtrampen in de geschiedenis; 346 mensen vinden de dood in het Bos
van Ermenonville bij Parijs.
Paul Eddy en Elaine
Potter en Bruce Page van de Sunday Times tonen in Op weg naar het noodlot,
na jarenlang onderzoek, aan dat het ongeluk met de Turkse DC-10 een gevolg was
van gebreken die al vroeg onderkend waren (met name door de Nederlandse
Rijksluchtvaartdienst, die later toch het bewijs van luchtvaardigheid zou
uitreiken), en dat de luchtramp dus voorkomen had kunnen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten