Foto: Charles Pereira |
Washington DC, National Airport. Op 13 januari 1982 kreeg
een 737 van Air Florida meteen na de start niet genoeg lift. Het raakte
daardoor enige auto’s op de brug over de Potomac; op de foto de brug bovenin. Het stortte daarna in de
rivier. Het water was bevroren, het vliegtuig sloeg een groot wak en zonk naar
de bodem. Vier van de 79 inzittenden konden gered worden. Een van de passagiers
was zelf piloot, hij kon het navertellen. Zijn verhaal was dat hij tijdens de
start voelde dat het misging, dat het toestel niet genoeg snelheid maakte.
Zoals altijd was de oorzaak een reeks fouten. Maar de
grootste fout werd gemaakt door de captain, die de vlucht niet afbrak, hoewel de co-piloot signaleerde dat er iets
mis was met de EPR-meter (Engine Pressure Ratio).
De vliegers uit Florida hadden nauwelijks ervaring met het
winterweer, en onderschatten de moeilijkheid. De gezagvoerder had geen goede staat
van dienst.
De vlucht was door het extreme winterweer al vijf kwartier
opgehouden. Zeer veel toestellen wachtten op hun beurt om te vertrekken. Had de
captain de start afgebroken, dan had hij achteraan de rij moeten aansluiten. En
dan weet je het wel. Overigens was het toestel - in beginsel - voldoende ontijsd, immers ook de andere vliegtuigen waren op dezelfde manier ontijsd en vertrokken zonder problemen. Maar hier werkte de
EPR-meter niet goed, doordat hij met ijs verstopt was. De vliegers moeten gedacht hebben dat ze een veel hogere snelheid hadden dan in werkelijkheid het geval was.
Verslag van het complete drama hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten