In
het weekblad van de VU wordt de crisis geanalyseerd waarin de universiteit zich
bevindt, en die leidde tot het opstappen van zowel de rector magnificus, Lex
Bouter, als de voorzitter van het bestuur, René Smit.
De
laatste wordt als grootste boosdoener gezien. Hij meende de universiteit te
moeten runnen volgens het businessmodel, waarin groei vooropstaat. De
studentenaantallen aan de VU zijn de afgelopen tien jaar gestegen van 15.000 naar
25.000. Daar was de organisatie op geen enkele manier op berekend.
Met
zijn centralistische wijze van leidinggeven joeg Smit het personeel tegen zich
in het harnas, zodanig dat het zich organiseerde in een club van 'Verontruste VU’ers'.
“De ironie wil dat een
dergelijke bedrijfsmatige en op expansie gerichte aanpak vreemd is aan de
topuniversiteiten waar Smit
zich gaarne aan spiegelt.
Stanford en Cambridge zijn
met minder dan twintigduizend studenten aanzienlijk kleiner dan de VU.
Caltech, vorig jaar nog
uitgeroepen tot beste universiteit ter wereld door Times Higher Education,
heeft ruim tweeduizend studenten.
Efficiënt ingericht zijn
dergelijke instellingen vaak niet. De Universiteit van Oxford is onderverdeeld
in bijna veertig colleges: semi-zelfstandige instituten met een eigen bestuur,
begroting, huisvesting en karakter. Oxford heeft waarschijnlijk tientallen
aparte ICT-systemen.
De
voorlopige beoordeling van een visitatiecommissie is onvoldoende.
Dit is het resultaat van
een toets, waar uiteindelijk uit moet blijken of een universiteit de kwaliteit
van haar opleidingen kan waarborgen. Is dat niet het geval, dan komt een
instelling onder toezicht van de onderwijsinspectie te staan. Uit de proef
bleek dat de VU zou zakken en op meerdere punten onvoldoende zou scoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten