Niek Pierson en de boeddhologie

Nicolaas Gerard (Niek) Pierson (Den Haag 1953 – Blaricum 2007) was een Nederlands econoom en ondernemer. Hij was eigenaar van het klamboebedrijf SiamDutch en tevens een belangrijke geldschieter van de Partij voor de Dieren.

Pierson (foto) studeerde ontwikkelingseconomie en vertrok op 28-jarige leeftijd naar Thailand. Tijdens zijn verblijf in Thailand verdiepte Pierson zich in het boeddhisme en was hij enige tijd monnik. Hij zette tevens twee klamboefabrieken op waarmee hij een fortuin verdiende. Zijn bedrijven, SiamDutch en Tana Netting, zijn gespecialieerd in de productie van zogenaamde Long Lasting Impregnated Nets (LLIN). De netten worden niet alleen in westerse landen verkocht. In samenwerking met de Wereldgezondheidsorganisatie en Unicef worden de netten ook in Afrika verspreid, waar het als effectief en belangrijk middel geldt tegen malaria.

Naar aanleiding van een interview in dagblad De Telegraaf op 31 december 2005 zocht partijvoorzitter Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren contact met Pierson. Na een ontmoeting met haar besloot hij sponsor te worden van de politieke partij. De 300.000 euro van Pierson was een welkome aanvulling op het campagnebudget voor de Tweede Kamerverkiezingen 2006, die de PvdD als nieuwe partij met twee zetels in het parlement zouden brengen.

 
***

De Stichting Pierson Filosofie werd begin 2007 opgericht door Nicolaas G. Pierson (1953-2007), ruim een half jaar voor zijn overlijden. De Stichting heeft als doel: te komen tot een wereldfilosofie van de 21ste eeuw, een wereldfilosofie waarvoor de boeddhistische filosofie en spiritualiteit een belangrijke inspiratiebron vormt. ‘De Stichting wil de dialoog tussen oosterse en westerse filosofische tradities stimuleren en zoeken naar mogelijkheden om beide te integreren in een systematische reflectie op de actualiteit.’ (Stichtingsakte 31-1-2007)

Niek Pierson studeerde ontwikkelingseconomie aan de UvA en was met name geïnteresseerd in niet-westerse culturen. Die belangstelling werd nog aangewakkerd toen hij bij Bruno Nagel aan de UvA het bijvak niet-westerse en vergelijkende wijsbegeerte volgde. Vooral de boeddhistische filosofie trof hem zeer.

Na zijn afstuderen ging hij naar Thailand, om een bedrijf op te zetten dat de ontwikkeling van het land zou bevorderen. Dit werd het bedrijf Siam Dutch, dat zeer succesvol werd in het produceren en wereldwijd verkopen van klamboes. In Thailand werd hij gegrepen door het boeddhisme. Begin jaren negentig werd hij zelfs officieel ingewijd als bhikkhu, en leefde hij voor enige maanden in monnikskleren.

Meer dan tien jaar overleefde hij een dodelijke vorm van prostaatkanker. Toen hij zijn einde voelde naderen wilde Niek Pierson nog iets doen voor zijn grote liefde, het boeddhisme. Hij richtte, in overleg met bij de academische studie van het boeddhisme en de vergelijkende filosofie betrokkenen, de Stichting Pierson Filosofie op, die ‘haar doel tracht te verwezenlijken door het ondersteunen van een bijzondere leeropdracht en het stimuleren van publicaties op het gebied van wereldfilosofie en vergelijkende wijsbegeerte.’ (Stichtingsakte 31-1-2007)
 

***

Dr. André van der Braak (1963) wordt met ingang van 1 januari 2012 voor een dag per week als bijzonder hoogleraar aan de Vrije Universiteit benoemd.

De nieuwe leerstoel, vernoemd naar de in 2007 overleden Nicolaas Pierson, is een initatief van de Stichting Pierson Filosofie, en wil de dialoog tussen boeddhistische en westerse tradities stimuleren, om beide te integreren in een reflectie op de actualiteit. De leerstoel is gevestigd aan de faculteit der Godgeleerdheid van de VU, en zal nauw samenwerken met het daar gevestigde Centre for the Study of Cultural and Religious Diversity (ACCORD).

Dr. André van der Braak is comparatief filosoof en als medewerker van de Nietzsche-onderzoeksgroep verbonden aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Van 2007 tot 2009 was hij directeur van de stichting Filosofie Oost-West. Hij doceert filosofie aan verschillende instellingen. In zijn werk probeert hij westerse en boeddhistische tradities met elkaar in dialoog te brengen, om daarmee ook typisch westerse tegenstellingen zoals theorie en praktijk, filosofie en spiritualiteit, academische filosofie en publieksfilosofie, en religie en seculariteit te overbruggen.

In zijn onderzoek zal Van der Braak zich richten op de ontmoeting van de Aziatische boeddhistische tradities met de westerse moderniteit, de maatschappelijke en institutionele inbedding van het boeddhisme in de westerse samenleving, om zo bij te dragen aan een filosofische reflectie op de vraagstukken van de moderne tijd. In samenwerking met ACCORD zal hij onderzoek doen naar de culturele en religieuze diversiteit in boeddhistische en westerse tradities. De leerstoel levert zo een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de VU tot een centrum van nationale en internationale interreligieuze dialoog.

Van der Braak promoveerde in 2004 op Nietzsche. Sindsdien publiceert hij regelmatig in internationale wetenschappelijke tijdschriften en spreekt hij op internationale congressen (VS, China, Taiwan). Eerder publiceerde hij Enlightenment Blues (2003), Hoe men wordt, wat men is (2004), Goeroes en Charisma (2006), en co-redigeerde hij de bundels Het religieuze na de religie (2008) en Buddhist Transformations (te verschijnen). Onlangs verscheen zijn boek Nietzsche and Zen: Self-overcoming without a Self, waarin hij Nietzsche in dialoog brengt met verschillende boeddhistische denkers. Van der Braak beoefent sinds 1981 aktief boeddhistische meditatie, en is werkzaam als zenleraar bij het Zen Centrum Amsterdam.
 

***

André van der Braak nu gewoon hoogleraar boeddhistische filosofie

De website van de V.U. meldt dat per 1 mei aanstaande André van der Braak gewoon hoogleraar 'boeddhistische filosofie in dialoog met andere tradities ' wordt.
En wel voor 4 dagen per week, terwijl hij z'n werk nu in één dag per week moet doen.

Dat is goed nieuws voor de VU, voor André, voor zijn studenten en hopelijk ook voor het boeddhisme en de boeddhologie in Nederland.

Tot nu toe lijkt hij vooral tijd te hebben gehad voor de filosofie van Zen (en Chan). Nu wordt het ook mogelijk dat hij de Abhidhamma bestudeert en de moeilijke principes van dukkha, anicca en anatta; waarbij het relatief makkelijk makkelijk zal zijn, 'dukkha ' aan een protestant Christen uit te leggen (makkelijker dan aan een Zen-boeddhist bv) maar verdomd moeilijk om ze de achtergronden van 'anatta ' bij te brengen

***

Commentaar

Wat gaat er gebeuren met het geld dat de 'Stichting Pierson Filosofie' beschikbaar stelt voor de bijzondere leerstoel die André tot 1 mei bekleedt?

 

Dat geld valt vrij; kan daar nu een andere docent van aangetrokken worden?