Rechtbank R'dam: beschamende strafmotivering

Strafmotivering (fragm.):

De verdachte heeft samen met drie andere personen in de nachtelijke uren zich de toegang verschaft tot een pelsdierenbedrijf (nertsenfokkerij). Daarbij hebben zij vernielingen aangericht aan onder meer de omheining en de afrastering van dat bedrijf.
Vervolgens hebben de verdachte en haar medeverdachten een groot aantal nertsen uit hun kooien laten ontsnappen.

Door voormelde "bevrijdingsactie" hebben de verdachte en haar medeverdachten het pelsdierenbedrijf veel overlast en een forse (financiële) schade toegebracht.

De verdachte en haar medeverdachten hebben zich bij het plegen van de bewezenverklaarde feiten kennelijk

slechts laten leiden door hun opvattingen omtrent het welzijn van de betrokken dieren,

 

zonder zich te bekommeren om de (financiële en emotionele) gevolgen voor (het gezin van) de eigenaar en de medewerkers van het pelsdierenbedrijf.

Deze bewezenverklaarde feiten moeten voor (het gezin van) de eigenaar en de medewerkers van het pelsdierenbedrijf een schokkende en beangstigende ervaring geweest zijn, die zij niet snel zullen vergeten, temeer daar de feiten zich gedurende de nachtelijke uren hebben afgespeeld en het niet de eerste keer was dat het betrokken bedrijf slachtoffer was van dierenactivisten.

Bovendien zorgen feiten als thans bewezenverklaard voor gevoelens van onrust en onveiligheid in de samenleving.

 ***

Dit vonnis is gewezen door:
mr. Van der Groen, voorzitter en mrs. Feraaune en De Beaufort, rechters,
in tegenwoordigheid van mr. Hartgers, griffier
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank op 26 februari 2013.

***

Commentaar:

De Rotterdamse rechters zetten “bevrijdingsactie” tussen aanhalingstekens. Zijn de dieren dan soms niet bevrijd?!

  

“kennelijk slechts laten leiden door”. Een onzinnige uitspraak. De activisten hebben zich uiteraard laten leiden door een veelheid aan argumenten. Niet het minste ervan is het gevaar voor persoonlijk, eigen welzijn.
 

Je kunt niet spreken, zoals de rechters doen, over het welzijn van dieren, als het gaat om het gevangenhouden in kleine kooien van wilde dieren.

Gezegd had moeten worden: laten leiden door het lijden enz.

Allicht was dan ook het onbehoorlijke gebruik van “slechts” opgevallen.
 

Dat het “niet de eerste keer was”, zoals het vonnis vermeldt, pleit eerder tegen de nertsfokker, die blijkbaar geen afdoende maatregelen wenst te nemen.
 

“gevoelens van onrust en onveiligheid in de samenleving”. Nog meer kolder, het kan niet op. De bevrijding vond plaats in 2009! Deze actie is in de samenleving niet of nauwelijks opgemerkt, en voor zover dat wel het geval was, keek niemand ervan op. Het was immers niet de eerste keer!
 

Trouwens: waarom wordt niet gerept van de gevoelens van tevredenheid en opluchting van veel mensen bij het eventueel vernemen van het nieuws?!
 

Hoe onwaarachtig dit allemaal is blijkt nog eens temeer uit het feit dat de Rotterdamse rechtbank vier jaar nodig had om tot het vonnis in deze simpele inbraakzaak te komen! Je zou zeggen: de gevoelens van onrust en onveiligheid in de samenleving hadden dan wel wat eerder weggenomen mogen worden!
 

En last not least: dit vonnis werd uitgesproken op 26 februari j.l. Ruim twee maanden eerder had zelfs de Eerste Kamer het verbod op de nertsfokkerij al aanvaard. Deze wetgeving is in de volksvertegenwoordiging aan de orde geweest sinds 2001. Aan deze feiten, opvattingen en gevoelens hebben ze maling, mevrouw Feraaune en de heren Van der Groen en De Beaufort.

Een beschamende vertoning, een aanfluiting voor de rechtspraak.

Gepubliceerd werd slechts een verkort vonnis:

LJN: BZ2267, Rechtbank Rotterdam, 10/600226-09