zaterdag 23 februari 2013

Vlees in NRC H'blad: asjemenou


Henk Hofland (foto), de nestor onder de journalisten, ontdekt net op tijd – hij is 86 – het volgende:

Een paard wordt in Estland geslacht en vermalen. Het resultaat wordt naar Amsterdam vervoer. In Amsterdam wordt het vlees net dat van een koe vermengd en dit geheel wordt als hamburger of lasagne opgediend.

Zou je daar geen vegetariër van worden? Tenzij je dat al bent.
Ik kan het me voorstellen.

Het verwoesten van een zoogdier om je eigen honger te stillen, of nog beter, te genieten, zou in een andere tijd of een andere beschaving dan de onze als misdaad beschouwd kunnen worden. Ik druk me voorzichtig uit.

***
Zijn collega, Karel Knip, schrijft al 22 jaar wekelijks een aardige rubriek over ‘Alledaagse Wetenschap’. Hij hield er een eredoctoraat aan de VU aan over.
Hij doet er nog een schepje bovenop. Vandaag laat hij vet zetten:

Vlees is helemaal niet het hoogtepunt. Dat is het toetje. Dat is uitgezocht.

Hij begint zijn indringende beschouwing met te stellen dat de afgelopen dagen duidelijk is geworden “dat er aan de zwijnerij in de veeteelt, vleesindustrie en vleeshandel geen einde zal komen. Er heeft zich teveel gewetenloos volk in de business genesteld, we komen er nooit meer vanaf.”

Me dunkt, daar komt hij laat achter, 18 jaar na de moord op Karel van Noppen.

Hij bekritiseert Louise Fresco scherp om haar vleeshoofdstuk (35 blz.) in haar nieuwe boek. Hamburgers in het paradijs. Hij vindt haar te zweverig en ergert zich aan haar gespot met het “moderne modieuze vegetarisme”. Ergert zich ook aan haar twijfel over het gevoel van de dieren.

Een opponent van haar, Joost van Kasteren, wordt door Knip verweten dat hij het voornaamste bezwaar tegen overmatig vleesgebruik mist, t.w. het gesol met de dieren tijdens de teelt en transport.

Volgens Knip gaat het vleesdebat niet over onthouding, het gaat over matiging.

***
 En dan hebben we nog de jongste generatie, Rosanne Hertzberger (29). Ook zij babbelt er wekelijks op los, ‘gelegitimeerd’ als moleculair biologe. Haar sla ik meestal over. Maar vandaag maakte ze me wel aan het lachen. Het gaat over de EU-regelgeving en het betreft haar vakgebied. Ze schrijft:

Van elke hulpstof, kleurstof, anti-oxidant, emulsifier of verdikkingsmiddel, natuurlijk of kunstmatig, staat precies beschreven in welke producten, voor welke functies, onder welk E-nummer, in welke hoeveelheden, het gebruikt mag worden.

En daar stopt het niet. 

Er is regulatie voor het labellen van voedingswaarden, allergenen, genetisch gemodificeerde ingrediënten en voor het maken van gezondheidsclaims.
(… )
Resultaat: lasagnes, pastasausen en diepvries chili-con-carne, waar elk E-nummer exact volgens Europees voorschrift vermeld staat, naast de koeienletters waarmee werd aangekondigd dat het product “100 procent rundvlees” bevat. 




2 opmerkingen:

  1. Men kan niet elk pakje vlees controleren. Controles vinden steekproefsgewijs plaats. En het IS dus ontdekt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoe dan ook is er sprake van vooruitgang als het gaat om de vraag of mensen het recht hebben dieren te eten. Ik heb de tijd nog meegemaakt dat je als vegetariër of veganist door de omnivoren in de verdediging werd gedrongen: ze vonden je excentriek, lastig, elitair, ze konden merken dat je nooit een oorlog had meegemaakt en als je voor een snoepje bedankte, kreeg je steevast te horen dat er heus geen vlees in zat. Tegenwoordig moeten de mensen die vlees en vis eten (en wat mij betreft ook zij die zuivel en eieren nuttigen) zich verdedigen.

    BeantwoordenVerwijderen