Om de voor hem
onaanvaardbare situatie van de damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen
(AWD) aan te kaarten, neemt een kennis van me contact op met het nummer
144 ‘Redt een Dier’. Daar wordt hem medegedeeld dat “144 niets doet met de AWD”
en verwijst hem door naar de ‘beheerder’…. en laat die nu in dienst staan van
de gemeente Amsterdam!
Dan probeert hij zijn
klacht te deponeren bij de Dierenbescherming Noord-Holland.
Na eerst helemaal NIETS te
horen, wordt hem pas n.a.v. zijn herinnering medegedeeld dat hij zich tot de
Dierenbescherming Amsterdam moet wenden.
Vanuit de
Dierenbescherming Noord-Holland neemt men dus NIET EENS de moeite om
op eigen initiatief zijn klacht intern op de juiste plek neer te leggen,
namelijk bij de Dierenbescherming Amsterdam!
Vervolgens benadert hij de
Dierenbescherming Amsterdam om daar dan weer te
worden doorverwezen naar de heer Van Poelgeest, GroenLinks wethouder in
Amsterdam en tevens Provinciaal Fauna Adviseur Dierenbescherming Noord-Holland.
Nou ja, de heer Van
Poelgeest en de AWD?....dan weten we het wel: hekken om de AWD en de hele zaak
is opgelost….zo simpel is het !
Ten einde raad
zoekt mijn kennis dan zijn heil bij de Faunabescherming.
Daar wordt hij verketterd
want hij heeft de onvergeeflijke 'zonde' begaan om beheerjager te
zijn (geweest) ...en dan wordt het ook hier al weer snel duidelijk:
in de ogen van deze dierenclubs zijn jagers het ' schuim der aarde ', worden daarom allemaal
over 1 kam geschoren en op denigrerende wijze te woord gestaan.
Zoals moge blijken uit de
volgende reactie van Faunabescherming n.a.v. zijn klacht over de
situatie van de herten in de AWD:
"Alleen de sterkste exemplaren komen
dergelijke moeilijke (winter) tijden door. Dat is inherent aan het leven.
Kennelijk hebt u daar een probleem mee. Maar wij (Faunabescherming) hebben er
een probleem mee wanneer jagers beslissen welk dier moet sterven."
Die laatste zin
nu raakt precies de kern van de zaak.... deze uitspraak is
zo typerend voor het ware (niets) doen-en-denken van deze clubs. Een duidelijker
voorbeeld van zelfingenomen arrogantie van naar binnen gekeerde, bijna
sektarische instanties, die zichzelf een bestaans'recht' hebben toebedeeld
met doelstellingen waar zij totaal niet aan beantwoorden, is
vrijwel niet te bedenken.
.... waar
halen zij het recht en de hoogmoed vandaan om een ander mens, die 'huilt'
bij het zien van dierenleed, de mond te snoeren omdat hij beheerjager
is geweest.!?
Wat een gruwel, deze
uitspraak van een verantwoording dragende instantie als de
Faunabescherming om een ander mens met empathie voor dieren te verwijten dat
hij over het leven van dieren meent te moeten beslissen.
En dat terwijl zij
zichzelf wél god wanen van de gehele aarde door te doen wat zij een
ander zo genadeloos verwijten, namelijk : BESLISSEN !
BESLISSEN dat er NIETS aan deze situaties voor dieren gedaan mag worden!!.
Een dergelijke
uitspraak kan gewoon bestempeld
worden als: 'De ordinaire pot die de ketel verwijt'
en getuigt van een kortzichtige tunnelvisie.
"We praten niet
met jagers" zegt een politieke partij waarvan ik de naam niet meer kan
noch wil uitspreken. En dan te bedenken dat binnen deze partij de religie van
de Zevende Dagadventisten wordt aangehangen, waar men toch op zijn
minst had moeten leren dat de ene mens de andere mens niet mag
veroordelen!.... immers, in hun bijbel staat dat toch ook? 'Hij
die zonder ‘zonde’ is, werpe de eerste steen' !
Het ligt niet in mijn
bedoeling een pleidooi voor jagers te houden, maar ik wil met dit
trieste voorbeeld eindelijk eens dit paranoïde gedrag van deze organisaties
tov. andersdenkenden aan de kaak stellen. Ik wil eindelijk
eens laten zien waar wij ons geld aan uitgeven en ons daarmee overleveren
aan ondoorgrondelijke ‘machten’, namelijk: aan clubs die zichzelf hebben
uitgeroepen tot betweterige alleenheersers en behoeders van deze aarde.
Het gedrag van dergelijke
clubs tov. andersdenkenden is ronduit intolerant, onfatsoenlijk
en afgezien van dieronvriendelijk ook nog eens mensonvriendelijk.
En dan de tenaamstelling:
dierenBESCHERMING, faunaBESCHERMING !!.....
volgens hun
'natuur-nieuwe-stijl' denken valt er toch niets te BESCHERMEN?
Mij bekruipt zo
langzamerhand het onaangename gevoel dat dit soort organisaties tot 'banenbureau'
s ' zijn verworden, voor wie geld absoluut niet stinkt. Leuke
banen, geld verdienen, niets doen … en alles gewoon zijn gang laten gaan! …en
vooral de mensen op opdringerige wijze dom houden, aanklagen en critici
verketteren....want:
ER IS MAAR 1 WAARHEID EN DAT IS HUN WAARHEID !!
De rest van de mensheid
moet zwijgen en volgen.
Er moet een einde komen
aan deze zelfingenomen en autoritaire arrogantie van natuur- en dierenclubs
die menen dat zij WEL het recht hebben om anderen HUN visie en opinie
op te dringen ... die totaal niet openstaan voor andere visies,
meningen en andersdenkenden.
En die
menen zich het recht aan te kunnen matigen om voor anderen te beslissen
en anderen de mond te snoeren.
Doorbreek deze arrogantie
en intolerantie van dit soort 'clubs' .... ik geloof er allang niet meer in.
***
Commentaar
- Van de Dierenbescherming valt niets te
verwachten. Ik denk dat iedereen die het wel eens geprobeerd heeft,
daarover kan meepraten. Hetzelfde geldt overigens voor afdelingen van de
Partij voor de Dieren.
- De situatie met het wild in de duinen (AWD)
doet denken aan het drama in de Oostvaardersplassen. Het idee van
‘zelfregulering’, inhoudende dat alleen de sterkste dieren overleven, is
weliswaar normaal in de wilde natuur, maar niet in een klein land als
Nederland waar we dieren niet onder onze ogen laten kreperen. Ik ben dan
ook geen lid meer van Faunabescherming, al doet deze club ook goede
dingen.
- Ik denk dat iedereen het erover eens dat
plezierjacht, hobbyjacht, immoreel is. Let op: plezierjagers noemen dit
anders, namelijk ‘wildbeheer’. Dat ‘beheer’ houdt o.a. in dat zij ’s
winters dieren bijvoederen om ze later in het seizoen te kunnen
doodschieten. Perverser bedenk je het niet.
- Wat nodig is zijn twee dingen. Ten eerste een totaalverbod op de plezierjacht. Dat is ook wat de Faunabescherming wil. En de Partij voor de Dieren. Ten tweede: de aanstelling van jachtopzieners, in dienst van Staatsbosbeheer, die vergunning hebben om zieke of zwakke dieren af te schieten, teneinde hun lijden te besparen. Dat is allesbehalve een fraaie oplossing maar een betere is er helaas niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten