Chris
McCandless was een Amerikaanse jongeman die na zijn studie van huis wegliep om
op avontuur te gaan, in Alaska. Maar eerst doorkruiste hij liftend grote delen
van Amerika. Hij voorzag in zijn onderhoud door af en toe een baantje aan te
nemen. Hij veranderde zijn naam in ‘Alex Supertramp’, en wilde geen contact
meer met zijn familie.
In
Alaska vindt hij het wrak van een autobus, dat hem als bivak dient. (foto onder) Hij leest filosofische teksten en geniet van de natuur. Die hem ook als bron van voedsel dient; ook
jaagt hij op klein wild. Met een camera maakt hij foto’s van de omgeving en ook
enkele van zichzelf. (De foto hierboven is de laatste die hij van zichzelf maakte, met in de hand zijn afscheidsbrief.) Verder houdt hij een soort van dagboek bij. Daaruit blijkt
dat hij op een gegeven moment terug wil naar de bewoonde wereld. Maar dat lukt
niet: de rivier waar hij terug overheen moet, is nu zo sterk gezwollen dat de
oversteek onmogelijk geworden is. Hij heeft geen kaart van het gebied en zit
gevangen. Hij slaagt er niet in te overleven en sterft op 24-jarige leeftijd. Dit alles binnen een
tijdsbestek van twee jaar: 1990-1992.
Over
dit leven schreef Jon Krakauer een studie, getiteld Into the wild, die
in 2007 werd verfilmd. Een verhaal zonder happy end - dat maak je weinig mee.
Gevolg is dat Chris McCandless voor sommige Amerikanen een cultheld geworden is, een andere James Dean, ook slechts 24 jaar geworden. De bus een toeristische attractie. Maar de inwoners van Alaska beschouwen hem als een halvegare, die Alaska intrekt alsof het de Kennemerduinen is.
Gevolg is dat Chris McCandless voor sommige Amerikanen een cultheld geworden is, een andere James Dean, ook slechts 24 jaar geworden. De bus een toeristische attractie. Maar de inwoners van Alaska beschouwen hem als een halvegare, die Alaska intrekt alsof het de Kennemerduinen is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten